عنوان پایان‌نامه
تاثیر یک دوره تمرین متناوب هوازی شدید ویژه فوتبال بر عوامل عملکردی (Tmax وvVO۲max )و پاسخ نسبت به پیروات و آسیب عضلانی بازیکنان فوتبال مرد باشگاهی
- رشته تحصیلی
- تربیت بدنی و علوم ورزشی - فیزیولوژی‌ورزشی
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی شماره ثبت: 871;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 53597
- تاریخ دفاع
- ۰۳ مرداد ۱۳۹۱
- دانشجو
- نیما قره داغی
- استاد راهنما
- محمدرضا کردی
- چکیده
- هدف از پژوهش حاضر، بررسی تاثیر چهار هفته تمرین متناوب هوازی شدید(هاف) بر شاخص های عملکردی و خونی بازیکنان فوتبال می باشد. به این منظور 18 بازیکن فوتبال شاغل در لیگ آزادگان ایران با میانگین سنی 24/2±88/21 سال، قد 33/5±22/174سانتی متر، وزن 7/5±77/67کیلوگرم، در غالب دو گروه تمرین(12n=) و کنترل(6n=) برای شرکت در این پژوهش، داوطلب و به صورت تصادفی تقسیم شدند. برنامه چهار هفته ای تمرین متناوب هوازی شدید شامل چهار دوره حرکت با توپ در مسیر طراحی شده مخصوصی سه جلسه در هفته انجام شد. هر مداخله تمرینی، طی چهار دقیقه با شدت 95-90 درصد حداکثر ضربان قلب آزمودنی ها انجام شد، که با سه دقیقه استراحت فعال، با 70 درصد حداکثر ضربان قلب، از هم تفکیک شد. داده ها با استفاده از آزمون اندازه گیری های مکرر و آزمون تعقیبی LSD و t زوجی و مستقل تجزیه و تحلیل شدند. نتایج نشان داد پس از چهار هفته تمرین، VO2max، Tmax، vVO2max ، حداکثر، حداقل توان بی هوازی و همچنین شاخص خستگی بازیکنان تغییر معنی داری نکردند و فقط میانگین توان بی هوازی افزایش معنی داری داشت. سطوح آنزیم های CPK و LDH در خون نیز کاهش معنی داری داشتند و این دوره تمرینی تاثیر معنی داری بر نسبت لاکتات به پیروات، سطوح هموگلوبین و هماتوکریت نداشت. به طور کلی می توان اظهار داشت، احتمالا چهار هفته تمرین متناوب هوازی شدید(هاف) ، بر شاخص های هوازی و برخی از عوامل بی هوازی بازیکنان فوتبال تاثیر ندارد.
- Abstract
- The aim of this study was to assess the effect of four weeks of high intensity aerobic interval training on blood and functional factors in soccer players. 18 soccer players in Azadegan league competitions were experienced and randomly divided into two groups (training;12players , control;6 players). Mean ± SD age, height, weight and percent body fat were 24/2±88/21 years, 33/5±22/174cm, 7/5±77/67kg and 12/38±3/29, respectively. Four weeks of high intensity aerobic interval training was performed three times a week at the end of the soccer training sessions. Every training intervention consisted of interval training, comprising four bouts of four minutes work periods dribbling a soccer ball. Working intensity was at 90–95% of each player’s HRmax, with work periods separated by 3 min of jogging at 70% of HRmax. The values obtained before and after the training period were compared using paired and un-paired Student’s t–test, repeated measures ANOVA and LSD post hoc procedure. Findings showed that 4-week training period did not cause significant changes on VO2max، Tmax، vVO2max, maximum and minimum anaerobic power and fatigue index. the only significant increase was related to mean anaerobic power. Also CPK and LDH level in blood significantly decreased. This training period did not have any significant effect on lactate to pyruvate ratio, hemoglobin and hematocrit level. We can conclude that four weeks of high intensity aerobic interval training probably did not have any significant effect on aerobic and some anaerobic factors in soccer players.
