عنوان پایان‌نامه
بررسی مقایسه ای میزان قارچهای توکسین زادر جیره های دامی و میزان آفلاتوکسین M۱در شیر گاوداریهای استان یزد و حومه
- رشته تحصیلی
- قارچ شناسی
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 60152;کتابخانه دانشکده دامپزشکی شماره ثبت: 18 ارشد;کتابخانه دانشکده دامپزشکی - مخزن مرد آباد شماره ثبت: 18 ارشد
- تاریخ دفاع
- ۲۹ شهریور ۱۳۹۱
- دانشجو
- سپیده ترابی
- استاد راهنما
- رامک یحیی رعیت
- چکیده
- اهمیت شیر در تغذیه انسان و لزوم توجه به کیفیت آن بر همگان روشن است. عوامل چندی این ماده مغذی را با مشکل مواجه ساخته اند. یکی از مهم ترین این عوامل سموم قارچی هستند که در اثر رشد قارچ های مولد آنها تولید می شوند و به دنبال تغذیه دام با علوفه آلوده، این سموم وارد شیر شده و در دراز مدت یا کوتاه مدت موجب عوارض خطرناکی همچون بیماری های کبدی و سرطان و عوارض دیگر در انسان می گردد. این تحقیق به منظور بررسی ارتباط قارچهای توکسین زا با میزان آفلاتوکسین B1 موجود در جیره غذایی دامها و آفلاتوکسین M1 موجود در شیر دامداریهای استان یزد که به عنوان یک عامل سمی ناشی از رشد قارچ های مولد آن در جیره غذایی دام است و مصرف مقادیر بیش از حد مجاز آن موجب مشکلات فراوانی در سلامت انسان می شود، انجام شد. بدین منظور تعداد 40 نمونه شیر از دامداری های استان یزد در دو فصل زمستان و بهار تهیه شد و میزان آفلاتوکسین موجود در آن با روش الایزا تعیین گردید. همچنین به منظور جداسازی و شناسایی قارچ های توکسین زا و غیر توکسین زای جیره های غذایی مورد استفاده در گاوداری های استان و بررسی حضور آفلاتوکسین B1 تعداد 40 نمونه سیلو و کنسانتره بر اساس تکنیک های استاندارد و آزمایشگاهی نمونه برداری شد. پس از آماده سازی، نمونه ها بر روی محیط های سابورو گلوکز آگار حاوی کلرامفنیکل، پوتیتو گلوکز آگار، چاپکس داکس آگار و رزبنگال به دو روش خطی و تلقیحی کشت داده شدند و میزان آفلاتوکسین B1 موجود در جیره ها و آفلاتوکسین M1 موجود در شیرها به روش الایزا تعیین گردید . نتایج بدست آمده در خصوص تنوع قارچی نشان می دهند، در فصل زمستان گونه های آسپرژیلوس (3/49%)، پنی سیلیوم (23%)، موکور (3/22%)، فوزاریوم (8/4%) و در فصل بهار گونه های آسپرژیلوس (9/46%)، پنی سیلیوم (8/21%)، موکور (5/28%)، فوزاریوم (8/2%)، به ترتیب فراوانترین قارچ های جدا شده از جیره های غذایی تحت آزمایش بودند . درصد گونه های جنس آسپرژیلوس به ترتیب در فصل زمستان و بهار عبارت بودند از؛ آسپرژیلوس فلاووس (7/23%و 1/11%)، آسپرژیلوس فومیگاتوس (8/11%و 23%)، آسپرژیلوس نیجر (1/11%و 1/11%)، و آسپرژیلوس کلاواتوس (7/2%و 7/1%). میانگین آفلاتوکسین B1 جیره غذایی دامداریها در استان به ترتیب در فصل زمستان 254/0 و در فصل بهار 21/0 میکرو گرم در لیتر و میانگین حداقل و حداکثر آفلاتوکسین B1 در جیره در زمستان به ترتیب 188/0و 437/0 میکروگرم در لیتر و در بهار به ترتیب 169/0 و 231/0میکروگرم در لیتر مشاهده شد. همچنین میانگین آفلاتوکسین M1 موجود در شیر مخازن دامداریها در استان به ترتیب در فصل زمستان 46/0و در فصل بهار 45/0 میکروگرم در لیتر و میانگین حداقل و حداکثر میزان آفلاتوکسین M1 در زمستان به ترتیب 57/0و 76/0 میکروگرم در لیتر و در بهار به ترتیب 22/0و 37/0میکروگرم در لیتر مشاهده شد. بر پایه آزمون های آماری اختلاف معنی داری میان فراوانی گونه های آسپرژیلوس جدا شده با قارچ های دیگر دیده شد. (05/0>P) همچنین اختلاف معنی داری میان جداسازی گونه های توکسین زای احتمالی و غیر توکسین زا دیده شد. بدین معنی که گونه های توکسین زا حضور معنی داری (01/0>P) را در این بررسی نشان می دهند و بین میزان قارچهای توکسین زا با میزان آفلاتوکسین B1 جیره همچنین میزان آفلاتوکسین B1جیره با میزان آفلاتوکسین M1 شیر ارتباط معنی داری مشاهده شد . این نتایج نشان داد که با توجه به اینکه محل تامین علوفه و خوراک دام از منابع خارج از استان است لذا، شرایط پرورشی و نوع تغذیه و سایر شرایط موجود در دامداری های استان موجب نشده است کاهش قابل ملاحظه ای در میزان آفلاتوکسین شیر دامداری ها بوجود آید. با توجه به حضور قارچ های توکسین زا در جیره های غذایی تحت مطالعه، باید برنامه ریزی مدونی برای شناسایی قارچ های موجود در جیره های گوناگون دامی در مراکز تولید نمود تا پس از شناسایی قارچ های توکسین زا و توکسین های حاصله، برنامه و دستورالعمل هایی را برای کنترل قارچ های نامبرده در جیره ها تدوین نمود. اجرای برنامه های نظارتی از مرحله تولید و انبارداری خوراک دام تا محل مصرف آن و ارائه آموزش های لازم در زمینه راه های کاهش آفلاتوکسین و در نهایت مقررات لازم در تعیین بیشینه میزان آفلاتوکسین بصورت مرحله ای تاثیر قابل ملاحظه ای بر میزان آفلاتوکسین در شیر خواهد داشت.
- Abstract
- The aim of this study was to evaluate the correlation between toxigenic fungi and the range of aflatoxin B1 in feedstuffs and aflatoxin M1 in the milk bulks of breeding centers of Yazd province in Iran. Fourteen samples of milk were obtained from milk bulks of breeding centers of Yazd province during winter and spring season and were masured for aflatoxin M1 using ELISA technique. Fourteen samples of concentrated feed and fourteen samples of silage feed were obtained from animal breeding centers of Yazd province. The samples were cultured on mycological media in order to isolate and determine the amount of the toxigenic fungi. Concurrently, the aflatoxin B1 was measured in all feed samples using ELISA technique. The results indicated that the most frequent fungi isolated in winter were: Aspergillus(49.3%)، Penicillium(23%)، Mucor(22.3%)، Fusarium(4.8%) respectively and the most frequent fungi isolated in spring were: Aspergillus(46.9%)، Penicillium(21.8%)، Mucor(28.5%)، Fusarium(2.8%) respectively. The mean of aflatoxin M1 in the milk bulks of breeding centers were 0.46 and 0.66 µg/l in winter and spring respectively، and the mean of aflatoxin B1 in the feedstuffs were 0.25 and 0.21 µg/l in winter and spring respectively. According to statistical analysis results a significant difference was observed between the frequency of Aspergillus isolates and other fungal species ( p? 0.05) and also between toxigen species (such as Aspergillus، Fusarium، Penicillium) and other isolated fungi (p<0.01). A significant relationship was observed between the amount of toxigenic fungi and aflatoxin B1 in feedstuffs، and also between aflatoxin B1 in feedstuffs and aflatoxin M1 in milk samples. A special attention should be paid on optimizing the preservation conditions and controlling the growth of toxigenic fungi in feedstuff to prevent the yield of aflatoxins in feedstuffs and milk subsequently.
