عنوان پایان‌نامه
اصول بنیادین حاکم بر خدمات عمومی ( اصل انطباق ف اصل رایگان بودن ف اصل تقدم منافع عمومی ) با تاکید بر قوانین ف مقررات و رویه قضایی جمهوزی اسلامی ایران
- رشته تحصیلی
- حقوق عمومی
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه دانشکده حقوق و علوم سیاسی شماره ثبت: LP3047;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 53397
- تاریخ دفاع
- ۲۱ تیر ۱۳۹۱
- دانشجو
- فاطمه کیا
- استاد راهنما
- بیژن عباسی
- چکیده
- خدمات عمومی در راستای برآوردن نیازهای عام¬المنفعه و همگانی است. به بیان دیگر هدف عمده¬ی خدمات عمومی، نفع عمومی و فلسفه¬ی وجودی دولت نیز تأمین منافع عمومی و ارائه خدمات عمومی می¬باشد و اگر دولت به برخی از فعالیت¬های تجاری و صنعتی می¬پردازد، به منظور صرف این درآمدها در امور همگانی و انجام خدمات عمومی است. این خدمات می¬تواند توسط دولت و نهادهای محلی و هم¬چنین توسط بخش خصوصی ارائه گردد. با در نظرگرفتن جایگاه مهم خدمات عمومی در راستای برآوردن نیازهای افراد جامعه، خدمات مذکور به اعتقاد حقوقدانان از چند اصل مهم پیروی می-کند. این اصول شامل اصل تداوم، برابری، بیطرفی، تقدم منافع عمومی، انطباق و رایگان بودن است. در این پژوهش ما بر¬آنیم که برای نخستین¬ بار قوانین، مقررات و رویه قضایی جمهوری اسلامی ایران که مربوط به این اصول هستند را مورد بررسی و تبیین قرار دهیم. هر چند که در کشور ما در هیچ یک از قوانین و مقررات به طور مستقل به این اصول پرداخته نشده و دیوان عدالت اداری نیز در آرای خود به طور صریح به آن اشاره نکرده است. امّا با بررسی متون قانونی و آرای دیوان عدالت اداری به این نتیجه می¬رسیم که این اصول در نظام جمهوری اسلامی ایران به رسمیت شناخته شده است.
- Abstract
- "Public service" aims to answer public needs. In other words, the main aim of state and its very cause of existence could be found in the notion of public service. Even when the state indulges in commercial and industrial affaires, its ultimate goal is to utilize the earning in order to maintain common interest through public services. Such services could be done by state, local authorities or even by private sector actors. As jurists say there are several important principles governing public services. These principles are as such: 1. Principle of continuity, 2. Principle of equality, 3. Principle of objectivity, 4. Principle of priority of public interest, 5. Principle of adaptability, 6. Principle of gratuity. In the current essay, I turn to study some of legal texts containing these principles. None of these principles could be traced back nor in legal instruments nor in the judgments of the Iranian Court of Administrative Justice. However, some legal instruments – including both acts and judicial sentences – could be interpreted as containing the above-mentioned principles. Review of legal texts and judgments of Iranian Court of Administrative Justice concludes that these principles are recognized in the Islamic Republic of Iran.
