عنوان پایان‌نامه
تعیین محل مجدد زمین لرزه های شمال غرب ایران به روش مکان یابی اختلاف دوتایی
- رشته تحصیلی
- ژئوفیزیک - زلزله شناسی
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 59085;کتابخانه موسسه ژئوفیزیک شماره ثبت: 907
- تاریخ دفاع
- ۰۸ خرداد ۱۳۹۱
- دانشجو
- فاطمه امیری
- استاد راهنما
- اسماعیل بایرام نژاد, ظاهرحسین شمالی
- چکیده
- در این مطالعه از روش نسبی اختلاف دوتایی (والدهاوسر و الزورث ، 2000) ، برای مکانیابی مجدد حدود 3000 زمینلرزه محلی ، در شمال غرب ایران و اطراف گسل شمال تبریز استفاده گردید . برتری ای که این روش نسبت به دیگر روش های نسبی ، می تواند داشته باشد ، این است که بدون استفاده از تصحیحات ایستگاهی ، به طور قابل ملاحظه ای مکان زمینلرزه ها اصلاح می شوند . همچنین الگوریتم اختلاف دوتایی تقریبا" با حذف اثرات ساختار مدل های سرعتی ، مکان زمینلرزه ها را به طور نسبی با دقت بالایی محاسبه می کند . از آنجا که گسل شمال تبریز از جمله گسل های مهم منطقه شمال غرب ایران می باشد ، به دلایل متعدد و بسیار مهم از جمله تراکم جمعیت در این منطقه و لرزه خیزی بالای آن ، ضروری و لازم دانستیم که زمینلرزه های این منطقه با دقت بیشتری مکانیابی مجدد شوند تا تجزیه و تحلیل لرزه خیزی منطقه را تسهیل بخشد، زیرا تعیین مکان زمین لرزه ها به دلایل مختلف از جمله عدم کیفیت و کمیت شبکه های ایستگاهی ، عدم دقت در خواندن اولین زمان رسید موج لرزه ای و تشخیص صحیح فاز مربوطه و همچنین عدم آگاهی از ساختار سرعتی پوسته ، خطای زیادی خواهد داشت . در این مطالعه ، ابتدا از مجموعه ای داده مصنوعی به منظور بررسی چگونگی پوشش ایستگاهی در مکانیابی مجدد با روش اختلاف دوتایی و همچنین یافتن پارامترهای مناسب برنامه hypoDD در منطقه ، استفاده گردید، سپس با استفاده از روش الگوریتم اختلاف دوتایی و برنامه موردنظر ، طی دو مرحله ( به طور یکجا و با خوشه بندی ) و با دو مدل سرعتی سه لایه و شش لایه ( بایرام نژاد و همکاران ، 1386) در منطقه ، مکانیابی مجدد صورت گرفت . به طور کلی در تمام بررسی هایی که صورت گرفت ، کاهش میانگین RMS زمین لرزه ها بعد از مکانیابی مجدد ، مشاهده گردید و نیز در تمام مراحل مقایسه دو مدل سرعتی با هم انجام شد ، همچنین میانگین خطای رومرکز و قائم زمینلرزه ها در دو مرحله ( به طور یکجا و با خوشه بندی ) محاسبه و بررسی شد که نتایج در فصل مربوطه به طور مفصل آورده شده است ؛ اما به طور کلی در مقایسه دو مدل سرعتی ، کاهش خطا در مدل شش لایه نسبت به مدل سه لایه کاملا" مشهود می باشد . همچنین در ادامه سعی شده است تا با استفاده از سطح مقاطع عرضی ، روند و یا شیب سیستم گسل در مکان های مختلف در منطقه مورد بررسی قرار گیرد .
- Abstract
- The double-difference earthquake location algorithm was applied to the relocation of about 3000 local earthquakes recorded by 9 stations that occurred in northwest of Iran during the period from 1996 to 2010. The study area is a complex region of deformation and has the potential for large earthquakes. Double-difference earthquake relocation techniques are applied to identify otherwise-hidden active structures that may pose a hazard to nearby population and infrastructure. We present evidence for previously unrecognized active structures using precise relative earthquake relocations obtained using catalog data. Results of this analysis showed decreasing of the average root mean square travel time residuals and show lineations in areas of clustered seismicity. We use a variety of velocity models for the relocations and find that inappropriate models lead to artifacts at layer boundaries and increased vertical errors. Also, synthetic tests were performed in order to determine capability of program in the region with the same configuration of stations. P wave travel times for 20 synthetic earthquakes were generated using 1D velocity model .The effect of travel time variations caused by random picking errors was simulated . The single event method by Hypo71, was used to determine initial locations. Then, the DD algorithm was used to improve the locations. The results showed more accuracy than the single event method. In general, the results show increased agreement with major active faults, and we see a sharpening of seismicity in this region.
