عنوان پایان‌نامه
بررسی اثر رویشگاه بردوام طبیعی چوب خشک شده دو گونه صنوبر تبریزی ( Populus nigra) وصنوبردلتوئیدس(Populus deltoides) در مقابل قارچ پوسیدگی سفید رنگین کمان(Coriolus versicolor
- دانشجو
- ایلناز مریخی اردبیلی
- استاد راهنما
- اصغر طارمیان
- رشته تحصیلی
- مهندسی منابع طبیعی -بیولوژی و آناتومی چوب
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه مرکزی پردیس کشاورزی و منابع طبیعی شماره ثبت: 5129;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 55660
- تاریخ دفاع
- ۲۹ شهریور ۱۳۹۱
- چکیده
- در این تحقیق دوام طبیعی چوب دو گونه صنوبر دلتوئیدس Populus deltoides)) و تبریزی (Populus nigra) از سه رویشگاه گرگان، کرج و رشت در مقابل قارچ عامل پوسیدگی سفید (Coriolus versicolor) طبق استاندارد B.S.838:1961 , DIN 52176 مورد مطالعه قرار گرفت. جهت انجام این بررسی از طرح آماری بلوک‌های کاملاً تصادفی استفاده گردید. پس از 14 هفته مجاورت نمونه‌های چوب با قارچ مورد نظر (حرارت ?25 و رطوبت نسبی 75 درصد) کاهش جرم، مقاومت فشاری موازی الیاف و مقاومت به سختی نمونه‌ها اندازه گیری شد و بین رویشگاه‌های مختلف مقایسه گردید. نتایج نشان داد که رویشگاه بر دوام طبیعی چوب برون و خیس چوب گونه تبریزی تأثیر برجسته ای نداشت در حالیکه اثر رویشگاه بر مقاومت‌های مکانیکی گونه صنوبر دلتوئیدس مؤثر تر بوده و در مجموع صنوبر دلتوئیدس رشد یافته در رشت در مقایسه با نمونه‌های کرج، مقاومت بیشتری در مقابل حمله قارچی از خود نشان دادند. این مسأله نشان دهنده این است که اولاً حساسیت گونه‌ها نسبت به شرایط رویشگاهی متفاوت بوده و دوماً درختانی که در شرایط رویشی مناسب تری رشد می‌یابند احتمالاً مقاومت بهتری نیز خواهند یافت. علیرغم بالاتر بودن اندک دوام طبیعی خیس چوب در مقایسه با برون چوب، مقاومت‌های مکانیکی (بخصوص مقاومت به سختی) آن در حالت اولیه و پس از در معرض قارچ قرار گرفتن کمتر از برون چوب بوده که این مسأله ناشی از ضعیف بودن اتصالات بین سلولی در خیس چوب می‌باشد. با توجه به نتایج، ارتباط مشخص و واضحی بین مواد استخراجی محلول در آب و استون و دوام طبیعی و مقاومت به قارچ چوب‌های مورد بررسی یافت نشد که این مسأله ممکن است بخاطر اندک بودن مواد استخراجی گونه‌های صنوبر و همچنین جوان بودن نمونه‌های مورد بررسی باشد. در مجموع هر دو گونه صنوبر دلتوئیدس و تبریزی در رویشگاه‌های مورد مطالعه براساس معیار Findly، در طبقه چوب‌های بی دوام قرار می‌گیرند.
- Abstract
- In this, study, the influence of the growing site on the natural durability of sapwood and wetwood of poplar to white-rot fungus (Coriolus versicolor) was evaluated. In order to do so, Populus deltoides specimens were collected from plantations in Karaj and Rasht. The same was done for Populus nigra grown in Karaj and Gorgan. According to DIN 52176 and B.S.838 :1961 was used in a completely randomized block design. Specimens were contaminated with cultured fungus for fourteen weeks (22 ?, 75% relative humidity). After this period, weight reduction, compressive strength and hardness of specimens were measured. The results showed that the growing site had no significant effect on the durability of wetwood and sapwood of P.nigra while the effect of site condition was more pronounced in P.deltoides and in overall, comparing to Karaj samples, trees grown in Rasht showed better mechanical strengths when exposing to the fungus. It can be concluded that the sensitive trees grown in the better condition (Rasht) probably would have better mechanical strengths, too. Despite slightly higher natural durability of wetwood than sapwood, the mechanical properties of wetwood were notably lower than sapwood, especially after contamination with fungus. This could be a result of weaker bonding strength of the compound middle lamella between wood cells in wetwood. According to the results, no meaningful and clear relations were found between water - and Acetone- soluble extractives and durability of wood samples. This could be due to low content of extractives in poplars and youthfulness of studies trees. Altogether, these two species in the studied sites are categorized as none-durable woods according to Findlay scale
