عنوان پایان‌نامه
بررسی تطبیقی- بینامتنی تاثیر گابریل گارسیا مارکز بر ادبیات داستانی فارسی با تاکید بر رمان صد سال تنهایی وی از زمان اولین ترجمه صورت گرفته از آن به زبان فارسی.
- رشته تحصیلی
- مطالعات آمریکای لاتین
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 55734;کتابخانه دانشکده مطالعات جهان شماره ثبت: ES3 86 1391
- تاریخ دفاع
- ۲۹ شهریور ۱۳۹۱
- دانشجو
- رامین وحیدزاده
- استاد راهنما
- مریم حق روستا
- چکیده
- گابریل گارسیا مارکز از چهره های فرهنگی، سیاسی و اجتماعی آمریکای لاتین، برنده جایزه ادبی نوبل و یکی از تاثیرگذارترین نویسندگان رمان نو در جهان با کتاب معروف خود، صدسال تنهایی، به شمار می¬رود. به نظر می¬¬¬¬¬¬آید نویسندگان ایران نیز از تاثیر این اثر مستثنی نبوده و بازتاب وتکرار صدای وی را می¬توان درآثارآنها مشاهده نمود. با نگاهی بر پایان نامه های به ثبت رسیده با محوریت مارکز و آثار او به خوبی مشهود است که تعداد آنها از انگشتان یک دست تجاوز نمی کند و همچنین تعداد مقالات چاپ شده در مجلات علمی-پژوهشی در مورد تاثیرات این نویسنده و یا حتی معرفی صرف وی در مجلات فرهنگی کشور به بیش از 60 عنوان در طی 43 سال از زمان اولین اثر ترجمه شده مارکز به فارسی (کسی به سرهنگ نامه نمی نویسد 1335، جهانبخش نورایی) بر نخواهیم خورد. بنابراین ضرورت انجام پژوهش حاضر که قصد انجام مطالعه ای تطبیقی برپایه نظریه های بینامتنیتی میان رمان صدسال تنهایی مارکز و آثار ادبی-داستانی فارسی بیش از پیش حس می شود. در بررسی حاضر از رویکرد تطبیقی برمبنای نظریه ترامتنیت ژنتی (با تاکید بر بینامتنیت و بیش متنیت به عنوان روشی برای تطبیق دو متن) برای شناخت تاثیر و بازتاب صدای صدسال تنهایی مارکز در ادبیات ایران بهره جسته ایم و برای نمونه از 8 اثر سمفونی مردگان، بالون مهتا، دختری که خودش را خورد، ساعت پنج برای مردن دیر است، ماهی ها در شب می خوابند، اشک ششم، چه کسی باور می کند رستم و نگران نباش برای نشان دادن این تاثیرات استفاده نموده ایم. پژوهش پیش رو با تمسک به روش مذکور، توانسته تشابهات بینامتنی را در زمینه شخصیت ها و رخدادهای مشترک در این اثرها بیابد و تفاوت ها و دگرگونی های مبتنی بر آن را نیز از طریق بیش متینت توضیح دهد..
- Abstract
- Gabriel Garc?a M?rquez es una de las figuras m?s destacadas cultural, pol?tica y socialmente tanto en América Latina como en Ir?n. No solo es Premio Nobel de Literatura, sino que es considerado como uno de los escritores con mayor influencia en la nueva novela en el mundo, con la obra de Cien a?os de soledad. Al parecer los escritores iran?es no han sido una excepci?n en cuanto a la mencionada influencia, as? que se percibe el reflejo o el eco de sus palabras, su estilo o, en general, su voz en las obras de los persas. Al echar un vistazo a las tesis y estudios registrados en la biblioteca nacional centrados en M?rquez y sus obras en Ir?n se contempla la necesidad de una investigaci?n de esta ?ndole al respecto. Desde 1335 de la hégira solar (1956), cuando se public? la primera traducci?n del escritor colombiano al persa1, y también desde la primera edici?n publicada de Cien a?os de soledad al persa en Ir?n2 se percibe que solo 60 publicaciones académicas se han realizado en 38 a?os desde la primera traducci?n de la mencionada novela. Por lo tanto se percibe la necesidad de la realizaci?n de un an?lisis m?s profunda sobre la influencia y la presencia de Garc?a M?rquez en Ir?n. De este modo hemos aprovechado de hacer un estudio comparatistico-intertextual sobre el reflejo de Cien a?os de soledad en 8 obras seleccionadas iran?es de diferentes a?os. En esta investigaci?n hemos aprovechado de las teor?as de Transtextualidad de Gérard Genette y hemos empleado los enfoques intertextual e hipertextual de su categorizaci?n transtextual sobre el paradigma de la intertextualidad. Esta investigaci?n ha realizado el estudio mencionado para reflejar la presencia y el eco de la voz de Cien a?os de soledad en las obras Sinfon?a de los muertos, Bal?n de Mahta, La muchacha que se comi? a s? misma, A las cinco es muy tarde para morir, Los peces ven sue?os por las noches, Ashk el sexto, ?Quién lo cree, Rostam? y No te preocupes; y ha logrado explicar las semejanzas intertextuales en diferentes campos, as? como desarrollar los cambios y transformaciones hipertextuales en estos textos, que seg?n Genette son, de segundo grado respecto a Cien a?os de soledad, como su fuente referente para la adaptaci?n.
