عنوان پایان‌نامه
علامت دهی و ارزشگذاری در عرضه های اولیه سهام
- رشته تحصیلی
- حسابداری
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 72950;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 72950
- تاریخ دفاع
- ۰۳ تیر ۱۳۹۱
- دانشجو
- هانیه بیرامی
- استاد راهنما
- بیتا مشایخی
- چکیده
- مدل‌های علامت‌دهی متعددی جهت تبیین ارزشگذاری عرضه عمومی اولیه سهام توسعه یافته‌اند. از جمله این علایم می‌توان به سیاست تقسیم سود، قیمت‌گذاری کمتر از واقع، درصد مالکیت سهام افراد درون سازمانی و اعتبار بانک‌های سرمایه‌گذاری اشاره کرد. این پژوهش به بررسی این موضوع می‌پردازد که آیا می‌توان قیمت‌گذاری کمتر از واقع و سیاست تقسیم سود را به عنوان علائمی از ارزش شرکت در زمان عرضه عمومی اولیه سهام قلمداد کرد. از این رو با تعدیل مدل مک‌گینس (1993)، داده‌های مربوط به 89 شرکت که در طی سال‌های 1380 تا 1388 اقدام به عرضه عمومی اولیه سهام در بورس اوراق بهادار تهران نموده بودند، جمع‌آوری شد. این داده‌ها از امیدنامه شرکت‌ها، صورت‌های مالی آن‌ها و سایر منابع معتبر جمع‌آوری شده است. نتایج تحقیق نشان می‌دهد شرکت‌ها از علایم قیمت‌گذاری کمتر از واقع و سیاست تقسیم سود جهت تعدیل تاثیر ریسک ناشی از ارزشگذاری نامساعد استفاده می‌کنند. از این رو شواهد موجود پیرامون حمایت از متغیرهای علامت‌دهی، نیاز برای توسعه تئوریکی بیشتر مدل‌های علامت‌دهی چند متغیره را ایجاب می‌کند.
- Abstract
- Various theoretical signaling proxies have been developed to explain the valuation of new issues. These signals include dividend policy, underpricing, entrepreneurs’ retained ownership and the reputation of financial advisors. This paper examines whether underpricing and dividend policy serve as signals of firm value in new issues market. For this purpose with mitigation of McGuiness’ model (1993), the relevant data of 89 firms that enter the Tehran Stock Exchange over the years of 1380 to 1388 is extracted. This data is collected from the firms’ prospectuses and their financial statements. The results show support for the underpricing signal and, further, the dividends mitigate the adverse valuation impact of risk.
