عنوان پایان‌نامه
سیاستهای دینی و مذهبی صفویان در اصفهان و پیامدهای ان
- رشته تحصیلی
- تاریخ و تمدن ملل اسلامی
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه دانشکده الهیات و معارف اسلامی شماره ثبت: 2056ف;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 55018
- تاریخ دفاع
- ۲۶ تیر ۱۳۹۱
- دانشجو
- محمدصادق جعفری
- استاد راهنما
- سیداحمدرضا خضری
- چکیده
- اکثریت مردم اصفهان مقارن ظهور دولت صفوی بر مذهب اهل سنت بودند. با این همه وجود خاندانها و مراکز شیعی در این شهر باعث شده بود تا مردم اصفهان تاحدی آمادگی لازم را جهت پذیرش مذهب تشیع دوازده امامی داشته باشند. علیرغم این موضوع، صفویان در رسمیت بخشیدن به مذهب تشیّع در اصفهان با مخالفت هایی روبه رو شدند که در نهایت موفق به سرکوب مخالفان شدند. پس از این رویداد مهم، به سبب همکاری فقهای چون محقق کرکی و شاگردانش حوزه علمی شیعی در اصفهان تشکیل شد و در پی آن و با رسمیت یافتن مذهب تشیع نهضت تاسیس مراکز ونهادهای دینی و علمی در این شهر آغاز گشت.بعد از تشکیل دولت صفوی، به دلیل رشد تعصبات مذهبی و همچنین تلاش حکام این سلسله در جهت تثبیت قدرت خود ، پیروان فرق مذهبی چون صوفیه و نقطویه تحت فشار قرار گرفتند.اوج بی مهری دولت صفوی نسبت به صوفیه در سالهای پایانی این دولت در شهر اصفهان اتفاق افتاد. اتخاذ چنین سیاستی از سوی دولت صفوی در برابر صوفیه، به تضعیف جایگاه صوفیه وبی اعتباری آن نزد عوام انجامید. نقطویه نیز به دلیل افکار و عقاید خویش در سده های آغازین حکومت صفوی ،بشدت سرکوب شدند به نحوی که دیگر مجال تبلیغ و فعالیت نیافتند. با انتخاب اصفهان به پایتختی ایران و ورود ارامنه بدان ،اقلیت دینی جدیدی در آن شهر شکل گرفت.شاهان صفوی تقریبا سیاست دینی مشابهی در قبال این گروه اتخاذ کردندوآزادی مذهبی ایشان را فراهم ساختند واین امر رونق تجارت خارجی ایران را به دنبال داشت.برخلاف ارامنه،حکومت صفوی سیاست دینی متفاوتی در قبال اقلیت های دینی چون یهودیان و زرتشتیان در پیش گرفت.دولت مردان صفوی، همواره با دیده تنفر به ایشان می نگریستند.بعد از دوره سلطنت شاه عباس اول در پی نفوذ برخی از متعصبین در دربار شاهان صفوی،یهودیان اصفهان و متعاقب آن زرتشتیان آن شهر،تحت فشار قرارگرفتند و وادار به پذیرش اسلام شدند.سختگیری بر این اقلیت ها،علاوه بر اینکه به فرار و مهاجرت ایشان از پایتخت به سایر شهرها انجامید،روحیه دفاع ملّی و تعصب میهنی را نیز در ایشان بشدت تضعیف ساخت.
- Abstract
- The majority of Isfahani people were Sunnis as the Safavids appeared. However, existence of Shiite families and centers in Isfahan had been caused, to some extent, Isfahani people to have the potentiality of accepting the religion of Twelver Shi'ism. Even though, officialising the religion of Shi’ism in Isfahan, the Safavids encountered some opposition, which finally was settled. Afterwards, Shiite jurisconsults, like Moheqqeq-e-karaki and his students, cooperated to institute a Shiite seminary in Isfahan and as the Shiite religion was formalized, institution of religious and scientific centers was started in Isfahan. By establishment of Safavids government,to stabilize their power and by growth of religious prejudices, Safavids started to suppress clienteles of some religious sects like Sufism and Neqtouism. At the end of their governmental life, Safavids had the most unkindness with the Sufis in Isfahan.Adoption of such a policy for Sufis caused the station of Sufism to be weakened and their credit in community to be disparaged. Besides, Neqtouism had also been violently suppressed at the initial centuries of Safavids government, due to their thoughts and solicitudes. Selecting Isfahan as the capital city of Iran and by entrance of the Armenians to the city a new religious minority was formed. Safavid kings almost had a similar policy against Armenians and supplied them by religious freedom and this policy caused the foreign trade of Iran to boom. In contrast with Armenians, Safavids had a different policy against Jews and Zoroastrians.Safavids always hated them. In the era after The Shah Abbas I, as a results ofthe presence and influence of opinionated clergymen in the court of Safavid kings,the Jews of Isfahan and subsequently the Zoroastrian swere forced to convert to Islam. These severities, affronting the religious minorities, not only caused them to scape Isfahan to other cities, but also weakened their morale of national defense and motherh
