عنوان پایان‌نامه
« بررسی الگوی نشانگذاری نتایج در Phytoseiulus persimilis و تاثیر آن بر بروز همخواری و نحوه تخمگذاری »
- رشته تحصیلی
- حشره شناسی کشاورزی
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه مرکزی پردیس کشاورزی و منابع طبیعی شماره ثبت: 5008;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 54676
- تاریخ دفاع
- ۱۵ شهریور ۱۳۹۱
- دانشجو
- ابوالفضل زراعت کار
- استاد راهنما
- آزاده زاهدی گلپایگانی
- چکیده
- نشان¬گذاری و خویشاوندشناسی یکی از رفتارهای مهم و کمتر شناخته¬شده در کنه¬های شکارگر به¬شمار می¬رود. پدیده نشان¬گذاری در مراحل حساس و ابتدایی زندگی مانند ابتدای دوره لاروی و هنگامی رخ می¬دهد که لارو با اولین موجود زنده برخورد می¬کند. رفتارهای سایر مراحل رشدی این کنه مانند هم¬خواری، انتخاب مکان تخم¬گذاری و استقرار در پچ یا ترک آن، متاثر از اطلاعاتی است که از مرحله نشان¬گذاری به¬دست آورده و یا برجای می¬گذارد. در این پژوهش، تاثیر نشان¬گذاری در بروز هم¬خواری و نحوه تخم-گذاری کنه شکارگر Phytoseiulus persimilis Athias-Henriot (Acari: Phytoseiidae) در سه جمعیت شامل جمعیت پرورش¬یافته در آزمایشگاه رفتارشناسی گروه گیاه¬پزشکی دانشگاه تهران، جمعیت وارد شده از کشور ترکیه با سابقه یک¬ساله پرورش در این آزمایشگاه و جمعیت ماده¬های هم-سان تهیه شده از جمعیت آزمایشگاه دانشگاه تهران بررسی شد. مرحله لاروی به عنوان مرحله نشان¬گذار و مرحله پورگی سن یکم به-عنوان هم¬خوار انتخاب شد. هر سه جمعیت بالا روی گیاه لوبیا به عنوان میزبان و کنه تارتن دولکه¬ای به عنوان شکار پرورش داده شدند. مرحله نشان¬گذاری پیش از شروع آزمون و با قراردادن تخم-های هم¬سن ماده هم¬سان (به¬عنوان هم¬خوار) به مدت 24 ساعت، حذف ماده هم¬خوار و افزودن تخم¬های هم¬سن و جوان¬تر ماده دیگر (به-عنوان شکار) به واحدهای آزمایشی انجام شد. تخم¬های جوان¬تر ماده¬های دوم از هرسه جمعیت انتخاب شده و درنتیجه، نشان¬گذاری روی همه آن¬ها صورت پذیرفت. پس از اتمام این مرحله، لاروهای ماده هم¬سان به ظروف پتری جداگانه¬ای انتقال یافته و با قرار گرفتن در معرض لاروهای خویشاوند مرتبط و غیرخویشاوند غیرمرتبط و همین¬طور لاروهای خویشاوند غیرمرتبط و غیرخویشاوند مرتبط، یکی را برای هم¬خواری انتخاب می¬کردند. در آزمون نحوه تخم-گذاری، ماده¬های هم¬سان به عنوان ماده¬های اولیه به پچ¬های تخم-گذاری وارد شده و پس از ?? ساعت حذف و مکان تخم¬ها با استفاده از آبرنگ علامت¬گذاری می¬شد. با وارد کردن ماده¬های دوم (ماده¬های هم¬سان، جمعیت دانشگاه تهران و ترکیه) در پچ و سپس حذف آن¬ها پس از ?? ساعت، فاصله هر تخم ماده دوم از نزدیک¬ترین تخم ماده مرتبط و غیرمرتبط اندازه¬گیری و ثبت شد. در آزمون مانگرسل، تمایل ماده¬های هم¬سان برای تغذیه از تخم¬های خودی و غیرخودی بررسی شد. نتایج حاکی از این بود که کنه¬های ماده¬هم¬سان P. persimilis مورد مطالعه در آزمایشگاه رفتارشناسی، برای هم¬خواری تمایزی بین لاروهای خویشاوند و غیرخویشاوند قائل نشده و آن¬ها را براساس آشنایی انتخاب می¬کنند. به عبارت دیگر، از میان لاروهای خویشاوند آشنا و غیر آشنا، افراد خویشاوند غیرآشنا قربانی می¬شوند. این حالت در برخورد لاروهای هم¬سان با هرسه گروه لاروهای هم¬سان، جمعیت دانشگاه تهران و جمعیت ترکیه صادق بود درحالی که در آزمون با Neoseiulus californicus، خویشاوندی به عنوان عامل بازدارنده هم¬خواری مشاهده شد. در آزمون تخم¬گذاری، اثر ارتباط بین تخم¬ها بر فاصله تخم¬های ماده دوم از دیگر تخم-های خودش و همین¬طور بر تعداد تخم¬های ماده دوم معنی¬دار شد. تعداد تخم¬های ماده اول و همین¬طور فاصله تخم¬های ماده اول هیچ تاثیر معنی¬داری بر نحوه تخم¬گذاری ماده دوم نگذاشت. در آزمون مانگرسل، تعداد تخم¬های خورده شده غیرمرتبط به¬طور معنی¬داری از تخم¬های مرتبط خورده¬شده بیشتر بود.
- Abstract
- Imprinting and kin recognition is one of the most important behaviors in the predatory mites have been less investigated. Imprinting takes place in very beginning and sensitive period of life i.e. larval stage when it encounters with the first live organism. The behaviors of other life stages such as cannibalism, oviposition site choice and leaving or remaining in the patch are affected by the information the mite gain or leave. Here, we have studied the imprinting behavior and its effects on cannibalism and oviposition pattern in Phytoseiulus persimilis Athias- Henriot (Acari: Phytoseiidae) in three populations i.e. University of Tehran , Turkey and isofemale lines. We selected the larval stage for imprinting phase and the protonymph as prospective cannibal. All three populations were reared on bean leaves infested by Tetranychus urticae. Imprinting started prior to main experiments by putting same-aged iso female line eggs (cannibals) for 24 hours, removing the cannibal female and adding the other female eggs (younger) into experimental units. The second female eggs were selected from all three populations so that imprinting was done on all of them. We transferred the iso female larvae to separate Petri dishes encountered with related kin and unrelated non kin and also unrelated kin and related non kin larvae. In oviposition experiment, iso females were inserted into patches as the first females and were removed after 24 hours, marking their position with watercolor. Inserting the second females (iso females, University of Tehran and Turkey populations) and removing them after 24 hours, the distance between each egg from its nearest related and unrelated eggs were recorded. In Mungercell tests, we examined the P. persimilis iso females tendency to eat related and unrelated larvae. The population examined in our laboratory, did not distinguish the related and unrelated larvae and selected them according to familiarity. In the other word, unfamiliar kin larvae were the victims selected. This was obvious in all three populations while when encountered with Neoseiulus californicus, the kinship was observed as an avoiding factor from cannibalism. In oviposition experiments, the relationship between eggs significantly affected the number and also the distance between the second females. The effect of the first female egg number and distance did not affect the number of the second eggs, the distance between the second eggs and the distance between the first and second eggs.
