عنوان پایان‌نامه
مقایسه درمان های کوتاه و بلندمدت نگهدارنده متادون و بوپرونورفین در سوگیری توجه، ولع و عود با بررسی نقش تعدیل کنندگی تکانشگری
- رشته تحصیلی
- روانشناسی بالینِی
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه پردیس قم شماره ثبت: 002528;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 77185;کتابخانه پردیس قم شماره ثبت: 002528;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 77185
- تاریخ دفاع
- ۰۱ مهر ۱۳۹۵
- استاد راهنما
- مجتبی حبیبی, محمدعلی بشارت
- دانشجو
- کلمان بنیامین
- چکیده
- چکیده هدف پژوهش مقایسه درمان‌های کوتاه و بلندمدت نگهدارنده متادون و بوپرنورفین در سو گیری توجه، ولع و عود با بررسی نقش تعدیل‌کنندگی تکانش گری در بین معتادان به مواد افیونی بود. جامعه آماری این تحقیق تمام بیماران مرد تحت درمان نگهدارنده با متادون و بوپرنورفین، در مراکز ترک اعتیاد سر پایی در شهر تهران، که از این میان نمونه‌ها از مراکز ترک اعتیاد سرپایی زیر نظر دانشگاه علوم پزشکی تهران به صورت نمونه‌گیری هدفمند انتخاب شد¬¬¬¬ند. آزمودنی‌ها 80 نفر با تابلوی بالینی وابستگی به تریاک در نظر گرفته شد¬ند که در چهار گروه، گروه اول، 20 نفر بیماران تحت درمان کمتر از 1 سال متادون، گروه دوم 20 نفر تحت درمان کمتر از یک سال بوپرنورفین، گروه سوم 20 نفر بیماران تحت درمان بیشتر از دو سال متادون، گروه چهارم 20 نفر تحت درمان بیش از دو سال بوپرنورفین طبقه‌بندی شده‌اند. در این مطالعه از آزمون‌های استروپ اعتیاد، پرسشنامه سنجش ولع مصرف لحظه‌ای، پرسشنامه ولع مصرف دوره‌ای، پرسشنامه احتمال عود و پرسشنامه تکانش گری بارت استفاده شد. داده‌های به دست آمده، با استفاده از تحلیل عاملی چند متغیره تجزیه تحلیل شدند. نتایج نشان داد که تفاوت معنی‌داری بین ولع و عود با میانجی‌گری تکانش گری شناختی و تکانش گری بی‌برنامگی وجود دارد اما در متغیرهای سو گیری توجه و تکانش گری حرکتی تفاوت معنی‌داری وجود ندارد. نتایج فرضیه دوم مبنی بر تفاوت بین درمان متادون و بوپرنورفین در سو گیری توجه، ولع و عود با توجه به نقش تعدیل‌کنندگی تکانش گری، حاکی از عدم تفاوت معنی‌دار در ولع، عود و سو گیری توجه با میانجی¬گری تکانش گری بود. نتایج فرضیه سوم، تفاوت بین درمان کوتاه مدت متادون و بوپرنورفین در سو گیری توجه، ولع و احتمال عود با توجه به نقش تعدیل‌کنندگی تکانش گری نشان داد تفاوت معناداری در شاخص¬های ولع لحظه¬ای، ولع دوره¬ای با میانجی¬گری تکانش گری شناختی و بی¬برنامگی، سو گیری توجه با میانجی¬گری تکانش گری بی¬برنامگی و عود وجود دارد. نتیجه فرضیه چهارم مبنی بر تفاوت بین درمان بلندمدت متادون و بوپرنورفین در سو گیری توجه، ولع و احتمال عود با توجه به نقش تعدیل‌کنندگی تکانش گری نشان داد، هیچ‌گونه تفاوت معنی‌داری در متغیرهای ولع، عود و سو گیری توجه با توجه به نقش تعدیل‌کنندگی تکانش گری وجود ندارد. کلیدواژه‌ها: درمان نگهدارنده، مت
- Abstract
- Abstract: the main purpose of this presentation is The comparison between short and long-term methadone and buprenorphine maintenance treatment on attentional bias, craving and relapse regarding moderator role of impulsivity in opioid addicted patients. Statistical population of the study includes the entire male’s patients under methadone and buprenorphine maintenance treatment in the De-addiction centers. Samples are collected from De-addiction centers supervised by Tehran university of medical sciences. sample of eighty were divided into four groups including a group of twenty methadone maintenance patients below a year of treatment as the first group, twenty buprenorphine maintenance patients below a year of treatment, third group twenty methadone patients who are in treatment longer than two years and twenty buprenorphine maintenance patients who are in treatment longer than two years as the fourth group. in this study addiction stroop questioner, desire for drug questioner, obsessive and compulsive drug use scale, relapse probability scale and barratt impulsiveness scale were used. the result of the questioners are analyzed by multivariate formula. The outcome of this study demonstrates significant differences between craving and relapse by moderator effect of thought impulsivity and non-planning impulsivity, however in attentional bias variance and motor impulsivity there is no meaningful difference Effect size of impulsivity control therapy is not identical on each and every severity addiction subscales.Therefore, on craving and relapse subscales has the greatest impact yet the least effect on attentional bias the result of second assumption studding the difference between methadone and buprenorphine-treated patients at craving, relapse and attentional bias reveals, in significant difference. The result of third assumption studding the difference between methadone and buprenorphine-treated patients who are under treatment less than a year reveals signifi
