عنوان پایان‌نامه
تدریس راهبردهای ارتباطی: بررسی تاثیر توانش زبانی و برون گرایی/ درون گرایی
- رشته تحصیلی
- آموزش زبان انگلیسی
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 43111;کتابخانه دانشکده زبانها و ادبیات خارجی شماره ثبت: 1332/2
- تاریخ دفاع
- ۳۱ شهریور ۱۳۸۸
- دانشجو
- پونه یموتی
- استاد راهنما
- شیوا کیوان پناه مارالانی
- چکیده
- چکیده بدنبال مجادلات صورت گرفته پیرامون آموزش راهبردهای ارتباطی و تاثیر متغیرهای مستقل بر مثمر بودن این آموزش، در این پژوهش، نخست، رابطه بین استفاده راهبردهای ارتباطی و سطح توانش زبانی و انواع راهبردهای ارتباطی مورد علاقه زبان آموزان برون گرا / درون گرا از طریق توزیع دو پرسشنامه (CS و EPQ) بین 182 زبان آموز در سطوح مختلف (مقدماتی، قبل از متوسط و متوسط) در یک آموزشگاه خصوصی بررسی شد. تحلیل داده ها نشان داد که هیچگونه رابطه معنا داری بین استفاده راهبردهای ارتباطی و سطح توانش زبانی وجود ندارد و هر دو گروه زبان آموزان برون گرا / درون گرا راهبردهای ارتباطی یکسانی را استفاده می کنند و تنها در استفاده از تعداد کمی از این راهبردهای ارتباطی شامل ابداع کلمه جدید، تقلید کردن، توصیف تقریبی، گرفتن تائید درک مطلب و خلاصه گویی با هم تفاوت دارند. از این رو نتیجه گیری می شود که راهبردهای ارتباطی قابل آموزش به همه زبان آموزان، صرف نظر از سطح توانش زبانی و خصوصیات شخصیتی می باشد. پیرو نتیجه حاصله تاثیر آموزش طول و تفسیر کلام، تدابیر فرصت تفکر، درخواست کمک، صرف نظر کردن از ادامه کلام بر روی ارائه شفاهی زبان آموزان در سطح مقدماتی بررسی گردید. 4 کلاس شامل زبان آموزان دختر در گروه سنی 12-17 (سه کلاس به عنوان گروههای آزمایش شامل 27 نفر و یک کلاس به عنوان گروه گواه شامل 20 دانش آموز) انتخاب گشت. آزمون مقدماتی و آزمون نهایی شامل توصیف عکس، قصه گویی، گفتن جک ضبط و تصویر برداری شد. نتایج نشان داد که تدریس طول و تفسیر کلام، تدابیر فرصت تفکر، درخواست کمک از نظر آموزشی مفید بوده است ولیکن تاثیر مفیدی بر آموزش صرف نظر کردن از کلام مشاهده نگردید. با توجه به نتایج ذکر شده آموزش راهبردهای ارتباطی توصیه می شود.
- Abstract
- Abstract Following controversies over teaching communication strategies and impact of independent variables on its success, the present study, first, examined the impact of language proficiency and extroversion/introversion on the use of CSs by administrating communication strategy questionnaire and Persian restandardized form of EPQ to 182 students at elementary, pre-intermediate, and intermediate levels in a private English Language Institute. Since some students did not complete the questionnaires they were eliminated from the study. The analysis of the data indicated that language proficiency do not influence the frequency of the CSs. It was also found that the CSs favored by introverts are similar to those favored by extroverts; they only differ in the use of a few strategies such as word coinage, using mime, approximation, comprehension check, and interpretive summary. Therefore, it was concluded that CSs can be taught to EFL learners regardless of their language proficiency and styles. Second, the impact of teaching circumlocution, appeal for help, time-stalling devices, and message abandonment on Iranian EFL elementary students' oral performance was investigated. Four intact classes were selected (3 as the treatment groups with 27 students and 1 as the control class with 20 students). The students were all female and aged 12-17. Data were collected through video/tape recording of pre and post tests containing picture description, telling a story, and telling a joke. The analysis of the findings revealed that teaching circumlocution, appeal for help, and time-stalling devices are pedagogically effective. The instruction of message abandonment, however, was found to be ineffective.
