عنوان پایان‌نامه
پاسخ توده های مرغ بومی گلپایگان و اصفهان به جیره هایی با سطوح مختلف انرژی و پروتئین
- رشته تحصیلی
- مهندسی کشاورزی - علوم دامی - تغذیه طیور
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه پردیس ابوریحان شماره ثبت: 950;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 80479;کتابخانه پردیس ابوریحان شماره ثبت: 950;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 80479
- تاریخ دفاع
- ۱۱ مرداد ۱۳۹۵
- دانشجو
- حسنا محمدخانی
- استاد راهنما
- سیدداود شریفی
- چکیده
- پاسخ توده های مرغ بومی گلپایگانی و اصفهانی به جیره هایی با سطوح مختلف انرژی و پروتئین در دوره تولید با استفاده از 240 قطعه مرغ تخمگذار بومی در یک آزمایش فاکتوریل5 ×3 با پنج توده [(یک توده اصفهانی و چهار توده گلپایگانی( اعجازی، منیری، ذوالفقاری و یاوری) و سه نوع جیره (حاوی 2700 کیلوکالری در کیلوگرم انرژی و 5/16 درصد پروتئین؛ 2750 کیلوکالری در کیلوگرم انرژی و 17 درصد پروتئین؛ 2800 کیلوکالری در کیلوگرم انرژی و 5/17 درصد پروتئین) ، در قالب طرح کاملاً تصادفی با 15 تیمار ، چهار تکرار و 4 پرنده در هر تکرار بررسی شد. نتایج نشان داد که درصد تخمگذاری و توده تخم مرغ در توده گلپایگانی اعجازی بیشتر از توده گلپایگانی منیری بود (05/0>P). وزن تخم مرغ در پرندگانی که با جیره حاوی 2800 کیلوکالری در کیلوگرم انرژی قابل متابولیسم و 5/17 درصد پروتئین تغذیه شدند بیشتر از پرندگان تغذیه شده با جیره حاوی 2700 کیلوکالری در کیلوگرم انرژِی قابل متابولیسم و 5/16 درصد پروتئین بود (05/0>P). درصد تخم گذاری و توده تخم در توده مرغ اصفهانی که با جیره حاوی 2800 کیلوکالری در کیلوگرم انرژی قابل متابولیسم و 5/17 درصد پروتئین بیشتر از توده گلپایگانی منیری تغذیه شده با همان جیره بود و ضریب تبدیل کمتری نیز داشتند (05/0>P). رنگ زرده، ضخامت پوسته و سطح تخم مرغ در توده گلپایگانی منیری بالاتر از توده گلپایگانی اعجازی بود (05/0>P). میزان مالون دی آلدئید زرده تخم مرغ توده اصفهانی کمتر از توده های گلپایگانی منیری، اعجازی و ذوالفقاری بود (05/0>P). پروتئین تام سرم خون توده مرغ اصفهانی بالاتر از توده های گلپایگانی اعجازی، یاوری و منیری بود (05/0>P). غلظت اسید اوریک در سرم پرندگانی که با جیره حاوی 2750 کیلوکالری در کیلوگرم انرژی قابل متابولیسم و 17 درصد پروتئین تغذیه شدند، بالاتر بود (05/0>P). اثر نوع جیره بر غلظت سرمی هورمون های تری یدو تیرونین (3T)، تیروکسین (4T)، هورمون محرک تیروئید (TSH) و کورتیزول معنی دار نبود. درصد اسید اولئیک زرده تخم در توده مرغ اصفهانی کمتر از توده های گلپایگانی بود (05/0>P). با توجه به نتایج حاصل، تغذیه مرغ های بومی گلپایگانی و اصفهانی با جیره حاوی 2750 کیلوکالری در کیلوگرم انرژی و 17درصد پروتئین باعث بهبود عملکرد تخمگذاری می شود و لذا این سطح از انرژی و پروتئین برای تغذیه عملی مرغ های بومی گلپایگانی و اصفهانی توصیه می شود.
- Abstract
- The Response of Golpaygan and Isfahan native hens to diets containing different levels of protein and metabolizable energy(ME) was evaluated by using 240 laying hens in a factorial 5 × 3 with five native hens population [Isfahani and four Gulpaigani(Ejazi, Yavari, Zolfaghari and Moniri)] and three diets (containing 2700 kcal/kg ME and 16.5% protein; 2750 kcal/kg ME and 17% protein, 2800 kcal/kg ME and 17.5% protein), in a completely randomized design with 15 treatments, 4 replications and 4 bird per each. The results showed that the Ejazi hens had higher egg production and egg mass in compared to Moniri hens (P< 0.05). Hens fed on a diet containing 2800 kcal/kg ME and 17.5% protein had higher egg weight compared to birds on 2700 kcal/kg ME and 16.5% protein diet (P< 0.05). Esfahan native hens fed on diet containing 2800 kcal/kg ME and17.5% protein had higher egg production and egg mass and lower FCR than Moniri hens that fed on same diet (P< 0.05). Yolk color, egg shell thickness and egg surface area in Moniri hens was higher than Eagazi hens (P< 0.05). The Malondialdehyde content of egg yolk in Esfahan native hens was lower than Moniri, Eagazi and zolfaghari hens (P< 0.05). Sera total protein concentration in Isfahan native hens was higher than of the Eagazi, Yavari and Moniri hens (P< 0.05). Hens fed on diets containing 2750 kcal/kg ME and 17% protein had higher uric acid in serum (P< 0.05). The sera concentration of T3, thyroxine (T4), thyroid stimulating hormone (TSH) and cortisol were not affected by different diets. Oleic acid content in egg yolk of Isfahan native hens was lower than Golpaygan native hens (P< 0.05). In conclusion, feeding Isfahani native hens by diets containing 2750 kcal/kg ME and 17% protein, and Gulpaygan native hens by diets containing 2750 kcal/kg ME and 17% protein or 2700 kcal/kg ME and 16.5 % protein, was resulted good laying performance and therefore, the mentioned dietary energy and protein levels are recommended for these native hens population. Key words: energy, protein, native chickens population, yield, egg quality
