عنوان پایان‌نامه
تاثیر آموزش برنامه حل مساله بر سازگاری اجتماعی و کاهش مشکلات رفتاری دانش آموزان آهسته گام
- رشته تحصیلی
- روانشناسی و آموزش کودکان استثنایی
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 79413;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 79413
- تاریخ دفاع
- ۳۱ شهریور ۱۳۹۵
- دانشجو
- فریده غلامی
- استاد راهنما
- باقر غباری بناب
- چکیده
- ین پژوهش با هدف بررسی تأثیر آموزش برنامه حل مسأله بر سازگاری اجتماعی و کاهش مشکلات رفتاری دانش‌آموزان آهسته گام انجام شده است. به منظور رسیدن به این هدف و انجام پژوهش ابتدا به مرکز آموزش کودکان استثنایی واقع در شهرستان نورآباد ممسنی مراجعه کرده و از میان دانش آموزان آهسته گام دارای مشکلات رفتاری که به روانشناس مدرسه ارجاع داده شده بودند بیست‌وچهار نفر انتخاب شدند. سپس به‌صورت تصادفی به دو گروه آزمایش و گواه تقسیم شدند. آزمودنی های گروه آزمایش به مدت 15 جلسه 45 دقیقه‌ای هفته‌ای سه جلسه در برنامه شرکت کردند، در حالی که گروه گواه آموزشی را دریافت نمی‌کردند. روش مورد استفاده در این پژوهش، استفاده از روش پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل بوده است. دراین پژوهش برای اندازه گیری مهارت های حل مسأله، از مصاحبه بالینی راه حل های مختلف، برای اندازه گیری سازگاری اجتماعی دانش آموزان از مقیاس درجه بندی مهارت های اجتماعی وایلند و برای تعیین مشکلات رفتاری کودکان ازپرسشنامه رفتاری راتر کودکان فرم معلم استفاده شد. در تحلیل نتایج از آزمون کواریانس برای مقایسه نمرات گروه آزمایش و گواه در پیش آزمون و پس آزمون استفاده شد. نتایج حاصل از بررسی نشان داد که آموزش حل مسأله بر افزایش سازگاری مهارت های اجتماعی دانش آموزان آهسته گام اثرگذار نبوده است. اما از سوی دیگر آموزش مهارت های حل مسأله به دانش آموزان منجر به افزایش معنی دار درسطح 05/ 0 >p در مهارت های حل مسأله و کاهش مشکلات رفتاری در این دانش آموزان شده است.
- Abstract
- The influence of teaching on the social adjustment and reduction of behavioral problems of the slow-paced students By Farideh Gholami The aim of this study is to investigate the influence of teaching problem solving method on the social adjustment and reduction of behavior problems of the slow-paced students. In order to achieve this goal, the Exceptional Children Education Center, located in Nurabad mamasani city, is visited, and among the slow-paced students with behavioral problems who were referred to the school psychologist, Twenty-four were selected for the study. Then, they were randomly grouped as either experiment and evidence groups. The experiment group attended the program 15 sessions of 45 minutes three times a week, while the evidence group did not receive any trainings. The method which is used in this study is a pre-test / post-test with the control group. In this research, clinical interviews various solutions are used in order to measure problem-solving skills. Weiland's social skills rating scale is applied to measure the student's Social adjustment, and Rutter's children's behavioral questionnaire, teachers's form is used to determine the children's behavioral problems. In analyzing the results, Quvariance test is used to compare the score of the experiment and evidence groups at pre-test and post-test. The results of the study showed that teaching problem solving training has not been effective on the development of slow-paced. On the other hand, teaching problem-solving skills has led to a significant increase in the level of 05/0> p in problem-solving skills and has reduced the behavioral problems in these children. Key words: problem-solving skills, social adjustment, behavioral problems, slow-paced children
