عنوان پایاننامه
بررسی وجوه بلاغی و تصاویربیانی در خطبه قاصعه نهج البلاغه
- رشته تحصیلی
- زبان و ادبیات عرب
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه دانشکده ادبیات و علوم انسانی شماره ثبت: 4650;کتابخانه دانشکده ادبیات و علوم انسانی شماره ثبت: 4650
- تاریخ دفاع
- ۳۰ تیر ۱۳۹۵
- دانشجو
- حسین صادقی چهارده
- استاد راهنما
- امیرمحمود کاشفی
- چکیده
- قریب به اتفاق اکثر مورخان اسلامی واندیشمندان عرصه تاریخ مذهب تشیع وتسنن ، مولا علی (علیه السلام ) تحت حضانت پسر عمَّش نبی مکرم اسلام ( صلوه الله علیه ) تربیت وپرورش یافت ؛همان کسی که فصیح ترین وبلیغ ترین مرد عرب بود ؛ بنابراین طبیعی است که مولا نیز سرآمد بلاغیون باشد . ساختار این پایان نامه نیز به فراخور این عرصه ، دارای شالوده ی نقد بلاغی وتحلیل بیانی یکی از مشهورترین خطابه های مولا علی (ع ) یعنی خطبه ی قاصعه (خطبه ی 192 ) نهج البلاغه می باشد ، که گرد آوری شده ی شریف رضی که خود از سلاله های آن حضرت بوده واز عالم بزرگ دورانش یعنی " شیخ مفید " بهره ها برده است ؛ در کتب روایی مستند ثبت وضبط است . در مطاوی عبارات وفقرات این خطبه ویژگی های بیانی وبلاغی زیر مشهود است : 1 – از حیث کاربرد آرایه های بلاغی ، اولا تعمدی دیده نمی شود وبیشتر اسلوب های ( ترشیح – استعاره – طباق وجمع) مشهود است . 2 – از لحاظ بیانی ، میان عبارات وموضوعات این خطبه " اسلوب تنسیقی " برقرار است ؛ به عبارت دیگر ، استطراد موضوعی ندارد . 3 – نثر رایج در برهه زمانی مولا علی (ع ) نثر ایجازی بوده است ؛ بنابراین مراد از " اطناب " در این مختصر " زخارف واسهاب ممل" نمی باشد . 4 – از حیث ایقاع : موسیقی به کار رفته در این خطبه به دو زیر مجموعه تقسیم می شود : الف ) موسیقی داخلی : حاصل جناس ، تکرار ، تجانس حروف قریب المخرج است . ب ) موسیقی خارجی : خصوصا سجع (مطرَّف ومتوازی ) بیشتر به چشم می خورد . واژگان کلیدی : نقد در قاصعه – بلاغت مولا علی (ع ) – قاصعه – تحلیل بیانی در قاصعه
- Abstract
- The vast majority of Islamic historians and scholars in the field of the history of the Shi'ite Faith and the Sunnah, have argued that Ali (peace on him), was raised under the nursery of his cousin, the prophet Muhammad Islam (peace be upon him), the one who was the most eloquent and most admired Arab man; so it is natural that Mola is also the leader of the rhetoric. The structure of this thesis is also based on this area, which is based on the rhetorical critique and the explanatory analysis of one of the most famous sermons of Mola Ali (peace on him), the Qasi’a Sermon (192 sermon) of Nahj al-Balaghah, collected by Sharif Razi who himself has been a follower of his hometowns and has benefited from the great scholar of his time, Sheikh Mufid; and it is recorded in documentary narratives. In the words of this sermon, the following features are apparent: 1 - As far as the use of rhetorical arrays is concerned, it is not primarily intended to be Intentional, and most of the modes (described, metaphor, antithesis and aggregation) are evident. 2 - In terms of expression, among the phrases and themes of this sermon, there is a "Coordination style "; in other words, digression is not subject. 3 - The popular prose at the time of Mola Ali (peace on him) has been a prose concise; therefore, the meaning of "redundancy "in this short is not "trappings and Extensive boring ". 4. In terms of rhythm: The music used in this sermon is divided into two sub-sets: A) Inner music: The result of Alliteration, repetition, smoothing lettering relative director. (B) Foreign music: especially the coo (Balanced and parallel). Key Words: Criticism in Qasi’a - Rhetoric of Mola Ali (peace on him) –