عنوان پایان‌نامه
ساخت و مشخصه یابی داربست کلاژن- غشا آمنیوتیک به روش الکتروریسی برای مهندسی بافت پوست
- رشته تحصیلی
- مهندسی بافت
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 75794
- تاریخ دفاع
- ۲۲ اردیبهشت ۱۳۹۵
- دانشجو
- زهرا لطفی باکلانی
- استاد راهنما
- جواد محمدی
- چکیده
- تاکنون مواد پلیمری طبیعی و مصنوعی مختلفی برای مهندسی بافت پوست مورد استفاده قرار گرفته‌اند که هر کدام مزایا و معایب خود را به همراه دارد. بدین منظور استفاده از ترکیبات دو یا سه تایی مواد مختلف (کامپوزیت) با هدف پوشاندن نواقص یکدیگر اهمیت زیادی یافته است. در این تحقیق داربست پلی‌کاپرولاکتون- غشا آمنیوتیک به روش الکتروریسی تهیه شد. در ابتدا برای به دست آمدن شرایط بهینه برای انجام فرایند الکتروریسی چندین حالت مختلف در نظر گرفته شد و با استفاده از روش طراحی آزمون تاگوچی از بین 81 حالت مختلف 9 روش انتخاب شد. 9 داربست ساده پلی‌کاپرولاکتون با استفاده از این 9 روش تهیه و مورد بررسی قرار گرفت و نهایتا یکی از آنها به عنوان حالت بهینه انتخاب شده و در ادامه از همان پارامترها برای ساخت داربست استفاده شد. برای بررسی جامع‌تر موضوع داربست با سه ترکیب مختلف؛ داربست خالص پلی‌کاپرولاکتون، پلی‌کاپرولاکتون حاوی %10 غشا آمنیوتیک و نهایتا داربست پلی‌کاپرولاکتون حاوی %20 درصد غشا آمنیوتیک مورد مطالعه قرار گرفت. برای افزایش استحکام داربست‌ها فرایند ایجاد پیوندهای عرضی با استفاده از گلوتارآلدهید انجام شد. مشخصه‌یابی فیزیکی و مکانیکی داربست‌ها با انجام آزمون‌های تصویربرداری میکروسکوپ الکترونی روبشی، طیف‌سنجی مادون قرمز تبدیل فوریه، آزمون کشش تک‌محوره وآزمون برادفورد انجام شد. در ادامه روند تحقیق تمایز سلول‌های بنیادی مشتق از بافت چربی به کراتینوسیت در داربست‌های تهیه شده امکان‌سنجی شد. برای این کار آزمون سمیت سلولی، مورفولوژی سلولی، آزمون RealTime PCR و آزمون ایمونوسیتوشیمی انجام پذیرفت. نتایج بیانگر این بود که افزایش مقدار آمنیوتیک موجب کاهش یکنواختی الیاف سازنده داربست می‌شود. همچنین این افزایش، استحکام مکانیکی داربست را تا حدودی کاهش می‌دهد. در واقع از لحاظ فیزیکی و مکانیکی افزودن آمنیوتیک به معنای ناهمگن کردن ساختار و درنتیجه کاهش خواص فیزیکی و مکانیکی است. در تست‌های سلولی مشخص شد افزودن آمنیوتیک تقریبا تمام خواص سلولی را بهبود می‌دهد. در آزمون سمیت بهترین نتایج در داربست حاوی %20 آمنیوتیک به دست آمد. در آزمون مورفولوژی همین داربست بهترین شرایط را برای چسبیدن و رشد سلول‌ها فراهم ایجاد کرده بود. در آزمون RealTime دو نوع داربست مورد بررسی قرار گرفت؛ داربست‌های تهیه شده به صورت خالص و داربست‌های حاوی فاکتور رشد اپیدرمال( EGF). نتایج نشان داد که افزودن فاکتور رشد تاثیر زیادی بر نتایج آزمون RealTime ندارد. به عبارت دیگر داربست حاوی آمنیوتیک به میزان کافی شرایط را برای بیان ژن فراهم می‌کند. کلمات کلیدی: پلی‌کاپرولاکتون، غشا آمنیوتیک، الکتروریسی، کراتینوسیت، سلول بنیادی
- Abstract
- Wide range of natural and synthetic polymers has been used in skin tissue engineering that all of them have their own limitations. In order to resolve these problems using composites has been suggested to be effective because of their structure. In this research poly caprolactone (PCL) - amniotic membrane (AM) has been fabricated via electrospinning technique. Due to large number of parameters, Taguchi method has been used to design 9 experiments. Pure PCL, PCL-10%AM and PCL- 20%AM was fabricated and cross linked with Glutaraldehyde. Physical and mechanical properties were characterized by scanning Electron Microscopy (SEM), Fourier Transform Infrared Spectroscopy (FTIR), uniaxial tensile test and Bradford assay. Adipose derived stem cell was seeded on scaffolds and Differentiation manner of cells were evaluated by Real Time- PCR and immunocytochemistry technique. MTT assay and cellular morphology have been employed to evaluation of cellular behavior. Results have been showed that mechanical strength and uniformity of structure decreased by increasing the amount of AM. In other hand the cellular behavior was improved by increasing of AM. Keywords; PCL, Amniotic membrane, electrospinning, stem cell, keratinocyte
