عنوان پایان‌نامه
بازگشت به مذهب در خاطرات کشیش دهکده اثر ژرژ برنانوس
- رشته تحصیلی
- زبان وادبیات فرانسه
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 42626;کتابخانه دانشکده زبانها و ادبیات خارجی شماره ثبت: 1320/2
- تاریخ دفاع
- ۳۱ شهریور ۱۳۸۸
- دانشجو
- نعیمه فرحناک
- استاد راهنما
- ماندانا صدرزاده اردبیلی
- چکیده
- کشیشی جوان، که به تازگی پیشنماز "آمبریکور" شده است، سرشاری درونش را در یادداشتهای روزانه اش بیان می کند.از آنجا که عشقش به روح انسانها و شور خارق العاده اش همواره با مانع بی تفاوتی و ابتذال برخورد می کند، در این اعتراف آرامشی می یابد. این کار در ابتدا با کمی تردید صورت میگیرد؛ اما به سبب شناخت بسیار روشنی که کشیش در پی آن از خود پیدامی کند، به امری لازم تبدیل می شود. تمامی رمان برنانوس، رمان احتضار است.نویسنده صدای پر اطمینان خود را به پیشنماز "تورسی"،محرم راز کشیش آمبریکور، وام داده است واو، در طول یادداشتهای روزانه،به تردید ها و کاستی های کشیش جوان پاسخ می گوید. این صدا هنگام توصیف رسوایی فقر بازتاب می یابد.فقر در رمان برنانوس،بیش از آنکه از دست دادن سرمایه های مادی باشد، رفتاری بنیادی در زندگی مسیحی و زندگی روحانی است.این عرفان فقر مضاعف، در تمام رمان، به نوعی همان عرفان رحمت خداوندی است.در این پژوهش ، به تحلیل جایگاه مرگ،نزد برنانوس می پردازیم و نقش مذهب را در هدایت بشریت به سمت جایگاه متعالی واکاوی می کنیم. مقدمه، به بررسی هدف از انتخاب این موضوع پرداخته است. فصل اول به موضوع مرگ و حالت احتضار کشیش دهکده و فصل دوم بررسی موضوع فیض الهی و فصل سوم موضوع تقدس و نقش مقدسین را مورد مداقه قرار می دهد .
- Abstract
- Le curé de campagne ne réussit pas à établir le contact avec les paysans dont il a la charge. Il est tout aussi maladroit avec les châtelains du village : il est accusé d'avoir provoqué la mort de la comtesse à la quelle il a révélé le désespoir orgueilleux où elle s'est enfermée depuis la mort de son petit garçon ; en réalité, il a redonné à la comtesse l'espérance chrétienne avant sa mort et il confie à son Journal les difficultés de sa tâche sacerdotale, la progression de sa maladie (un cancer de l'estomac), l'alternance entre les moments où il doute de sa mission et ne parvient plus à prier et les moments où il ressent une joie mystique. Quand il meurt, misérablement, dans l'appartement sordide d'un ami défroqué, il conclut son humble existence de Saint par ces mots :"Tout est grâce". Ce mémoire traite un sujet portant sur la Renaissance de la Religion dans le Journal d'un curé de campagne et comprend trois chapitres. Le premier explique le problème de la mort : La mort et l'agonie selon Bernanos sont un moment désiré où une vie mortelle se termine et commence une autre vie qui est la vraie vie et le moment où on peut constater la vérité divine de Dieu. Le deuxième vérifie la grâce qui est la base de toutes les idéologies christiques. Ainsi, on constate le curé d'Ambricourt qui vit par cette grâce de Dieu et on le voit recevoir complètement cette grâce spirituelle à la fin du roman au moment de sa mort en déclarant que " tout est grâce" et le troisième exprime la sainteté qui constitue le point de départ de toute compréhension chrétienne. Le Journal se termine par la prophétie et l'approchement du curé d'Ambricourt au Jésus- Christ. On le voit annoncer des vérités de l'Evangile et sa parole a un air prophétique.
