عنوان پایان‌نامه

مبانی فکری سهروردی وتاثیر آن در نحوه برداشت از آثار وی



    دانشجو در تاریخ ۳۰ تیر ۱۳۸۸ ، به راهنمایی ، پایان نامه با عنوان "مبانی فکری سهروردی وتاثیر آن در نحوه برداشت از آثار وی" را دفاع نموده است.


    رشته تحصیلی
    کارگردانی
    مقطع تحصیلی
    کارشناسی ارشد
    محل دفاع
    کتابخانه پردیس هنرهای زیبا شماره ثبت: 11272;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 74997;کتابخانه پردیس هنرهای زیبا شماره ثبت: 11272;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 74997
    تاریخ دفاع
    ۳۰ تیر ۱۳۸۸

    شهاب الدین سهروردی ، فیلسوف ایرانی قرن ششم هجری، بنیانگذار فلسفه¬¬ی اشراق است. این نظام فلسفی بر پایه¬ی کشف¬و¬شهود و استدلال بنا نهاده شده است. او صاحب آثاری است که برخی از آن¬¬ها رساله¬¬¬¬هایی صرفاً فلسفی¬اند- مانند حکمه الاشراق که مهم-ترین رساله¬ی فلسفی اوست - و برخی دیگر نظیر داستان¬های رمزی او پیوندی میان فلسفه و هنرند. این قصه¬ها در نوع خود بی¬نظیرند، زیرا ضمن آنکه حاوی مفاهیم عمیق فلسفی¬اند ، نثری ساده و روان دارند. همچنین، از لحاظ ساختار و فرم قصه¬¬¬نویسی پیشروند؛ به داستان های کوتاه معاصر شباهت دارند و در مواردی به ساختار درام نزدیکند . در این پژوهش کوشیده¬ایم که امکان اقتباس و برداشت از آثار سهروردی، به¬¬¬ویژه قصه¬های اشراقی وی، با توجه به مبانی فکری و فلسفه¬¬ی او بررسی شود. دلیل گرایش نگارنده به این موضوع احساس نیاز به ریشه¬ها و الگوهای فرهنگی کهن، با هدف اقتباس و اجرای نمایشی از آن آثار، بود. به عقیده¬¬ی نگارنده، در حوزه¬ی هنرهای نمایشی، کمبود توجه و رویکرد به اندیشمندان ایرانی مانند سهروردی آشکارا دیده می¬شود و سختی کار پژوهنده نیز کمبود چنین برداشت¬¬ها و اجراهایی بود . در رهگذر این پژوهش، نگارنده به این نکته پی برد که آثار سهروردی جدا از فلسفه¬ی او نیست و برای برداشت از آثار او ، توجه دو سویه به محتوا و فرم آثار ضروری است . از یک سو¬، محتوای اثر اقتباسی باید با مبانی فکری نویسنده سازگار باشد و از سوی دیگر، این اصول فکری هنرمند را در انتخاب فرم نمایشی متناسب با موضوع رهنمون می کند
    Abstract
    The Iranian philosopher, Shahab al-Din Suhrawardi, was born in sixth Century A.H. He was the founder of Ishraq (the illumination) philosophy which is based on intuition and reasoning. Some of his works are purely philosophical, such as Hikmat al-Ishraq, his most important philosophical one, and some are a link between philosophy and art, such as his symbolic stories. These stories are unique because they have a simple and rational prose while having deep philosophical implications. In addition, they are pioneers in terms of the structure and form of fiction and similar to contemporary short stories and in some cases to drama structure. In this study, the effort has made to investigate the possibility of adaptation from suhrawardi’s works, especially his Ishraq stories, regarding his intellectual foundations and philosophy. The reason behind the tendency of the author to this topic was the need to old cultural roots and patterns aimed at adapting from those works and dramatic performance of them. In view of the author, the dearth of approach and attention to Iranian scholars such as Suhrawardi is obvious and the author’s obstacle was the dearth of such adaptations and performances. In this study, the author found out that the suhraward’s works are not isolated from his philosophy, and adaptation from the works needs our attention to both their content and form. On the one hand, the content of adapted works should be consistent with the intellectual foundations of the writer, On the other hand, these intellectual principles guide the artist in the selection of the performing form consistent with the theme.