اثر بخشی آموزش ابراز وجود بر شادکامی ، سلامت روان و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان دختر مقطع دبیرستان شهرستان اسلامشهر
- رشته تحصیلی
- مشاوره مدرسه
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 77360;کتابخانه دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی شماره ثبت: ع-2519;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 77360;کتابخانه دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی شماره ثبت: ع-2519
- تاریخ دفاع
- ۱۳ مهر ۱۳۹۵
- دانشجو
- شهربانو آزده
- استاد راهنما
- منصوره حاج حسینی
- چکیده
- هدف از پژوهش حاضر شناسایی اثر آموزش ابراز وجود بر شادکامی، سلامت روان و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان بود. روش پژوهش از نوع آزمایشی، با طرح نیمه آزمایشی پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل صورت پذیرفت. جامعه پژوهش شامل کلیه دانش آموزان دختر مقطع متوسطه شهر اسلامشهر در نظر گرفته شده و به روش نمونه گیری در دسترس یک مدرسه که امکان همکاری با پژوهشگر وجود داشت در منطقه اسلامشهر انتخاب شد. در این نمونه با اجرای پرسشنامه های شادکامی و سلامت عمومی دانش آموزان، کسانی که نمرات شادکامی و سلامت عمومی پایینی داشتند، شناسایی شدند و 30 نفر به عنوان گروه نمونه انتخاب گردیده و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند( 15 نفر در هر گروه). هر گروه قبل و پس از آموزش مورد ارزیابی قرار گرفتند. گروه آزمایش به مدت 10 جلسه مورد آموزش ابراز وجود قرار گرفته شد و طی این جلسات گروه گواه هیچ آموزشی دریافت نکردند. ابزار گردآوری اطلاعات شامل دو پرسشنامه؛ پرسشنامه 12 سوالی سلامت عمومی گلدبرگ و پرسشنامه شادکامی آکسفورد 28 سوالی بود. جهت تحلیل داده ها از آزمون های آماری تحلیل کواریانس چند متغیره و تک متغیره استفاده گردید. یافته های پژوهش نشان داد که آموزش ابراز وجود در شادکامی، سلامت روان و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان به طور معناداری موثر بوده و باعث افزایش شادکامی، سلامت روان و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان شده است. از یافته ها میتوان نتیجه گرفت که از آموزش ابراز وجود میتوان در افزایش سلامت روان دانش آموزان بهره گرفته و شادکامی بیشتر را برای آن ها ایجاد نمود و در نهایت میتواند منجر به پیشرفت تحصیلی شود.
- Abstract
- The aim of this study was to identify the effect of assertiveness training on happiness, mental health and academic achievement of students. The research method was experimental with pre-test and post-test quasi-experimental design with a control group. The sampling method was available. For this purpose a school was chosen in Islamshahr. In this school with performing the questionnaires of happiness and general health about mentioned students(students who have low scores in happiness and general health)were identified and 30 students were elected as sample and were positioned under 2 groups of experiment and control by random( 15 students in each group). each group were measured before and after the performance. The experimental group were under Assertiveness training and after the training intervention (10 sessions) were tested again. To collect data from the Goldberg General Health Questionnaire and Oxford happiness questionnaire was used and for data analysis of covariance univariate and multivariate analysis method were used. The results of data analysis showed that influence of assertiveness training significantly increased happiness, mental health and academic achievement of students. Key words: assertiveness, happiness, mental health, academic achievement