عنوان پایان‌نامه

بررس الگوی شخصیتی در دکامرون اثر جووانی بوکاچپو و انطباق آنها در سه کمدی از شکسپیر :رویای شب نیمه تابستان، شب دوازهم، هرطور که بخواهید




    رشته تحصیلی
    ادبیات‌ نمایشی‌
    مقطع تحصیلی
    کارشناسی ارشد
    محل دفاع
    کتابخانه پردیس هنرهای زیبا شماره ثبت: 11490;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 77079;کتابخانه پردیس هنرهای زیبا شماره ثبت: 11490;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 77079
    تاریخ دفاع
    ۲۸ تیر ۱۳۹۵
    استاد راهنما
    فریندخت زاهدی

    دکامرون و داستان های منتخب آن، متأثر از شرایط عصر ایتالیای قرن چهاردهم، توسط جووانی بوکاچیو نوشته شده است. نویسنده سعی کرده است در هر یک از داستان ها پیامی اعتقادی و اخلاقی را منتقل کند. اهمیت دکامرون در داستان هایی است که واقعیت های زندگی روزمره مردم عادی، بازرگانان، پادشاهان و کشیشان را با چاشنی طنز مطرح می سازد. در پژوهش حاضر، داستان دکامرون و سه کمدی از نمایشنامه های شکسپیر تحت عنوان رؤیای شب نیمه تابستان، آنچه دلخواه تو است و شب دوازدهم با رویکردی تطبیقی بررسی می‌شوند. هدف از نگارش این پژوهش، بررسی باورها، اعتقادات و روابط شخصیت های قرون وسطی و عصر رنسانس است که در طول زمان با روی آوردن به انسانگرایی در ادبیات و فرهنگ یک جامعه نقش بسته و در روند شکل گیری شخصیت هایی با همان ویژگی ها در ادبیات نمایشی، نقش تأثیرگذاری داشته است. از آنجایی که به دلیل روابط تجاری و بازرگانی، نقل داستان های عامیانه از نواحی مختلف در میان مردم نقش مهمی داشته و نویسندگان به داستان های فولکلوریک روی آورده اند، در این تحقیق به بررسی تطبیقی داستان های دکامرون و عملکرد شخصیت های آن با نمایشنامه های کمدیِ نامبرده از شکسپیر بر اساس الگوی ریخت شناسی ولادیمیر پراپ درباره قصه های پریان پرداخته شده است. ریخت شناسی قصه های پریان به بررسی شخصیت ها و خویشکاری ها پرداخته که در داستان های فولکلوریک و عامیانه نمود پیدا می کنند. آثار دکامرون و نمایشنامه های کمدی شکسپیر به دلیل گسترش روابط انسانی و اجتماعی با الگوی ریخت شناسی قصه های پریان که باورهای مردمی و عامیانه را دربردارند، قابل انطباق هستند. نتایج حاصل از این پژوهش با شرح شباهت های موجود بر اساس شخصیت پردازی و نوع روایت قصه ها نشان می دهد که هم بوکاچیو و هم شکسپیر، آثار خویش را به عنوان انعکاسی از ریشه های فرهنگی و مذهبی جامعه خود و بنا بر مقتضیات زمانه اواخر قرون وسطی و اوایل رنسانس پدید آورده‌اند.
    Abstract
    The Decameron and its selected stories are written by Giovanni Boccaccio under the circumstances of Italy in the 14th century. The writer has sought to transmit a moral or ethical message through every story. The importance of The Decameron lies in the fact that its stories bring up the daily situations of ordinary people, merchants, kings and clergymen sugarcoated by humor. In this paper, there will be a comparative study between the story of Decameron and three comedies by Shakespeare named A Midsummer’s Night Dream, As You Like It and Twelfth Night. The purpose of this research is to examine the beliefs of and relations between middle-ages and renaissance characters which have had a profound influence on the forming process of same characters in dramatic literature and their consolidation in the literature and culture of a nation by the gradual move to humanism. Due to commercial relations, telling folk tales from around the globe have been important between people and writers have put these folk tales into their consideration and this paper will try to do a comparative study between the function of Decameron characters and the aforementioned Shakespeare’s comedies on the basis of Vladimir Propp’s morphology of the folk tales. Morphology of the folk tales studies the characters and the functions that can be found in folk tales. The Decameron and Shakespeare’s comedies can be comparatively studied due to the expansion of social relations by the morphological pattern of folk tales that consist of ordinary people’s beliefs. The results of this paper suggest that by describing the existing similarities based on characterization and the narratology of the stories, it can be shown that both Boccaccio and Shakespeare have created their oeuvres as a reflection of cultural and religious roots of their societies and also in line with their times- late Middle Ages and early Renaissance.