عنوان پایان‌نامه
اجرا در آواز بیات و برداشتهای استادان موسیقی ایران از نحوه تقطیع جملات ردیف میرزا عبداله به روایت نور علی برومند دستگاه شور
- رشته تحصیلی
- نوازندگی ساز ایرانی
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه پردیس هنرهای زیبا شماره ثبت: 11584;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 78350;کتابخانه پردیس هنرهای زیبا شماره ثبت: 11584;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 78350
- تاریخ دفاع
- ۳۱ شهریور ۱۳۹۵
- دانشجو
- مصطفی محمودجانلو
- استاد راهنما
- داریوش طلائی
- چکیده
- مسئله ی شناخت درست، اصولی و همه جانبه ی موسیقی ردیف دستگاهی ایران امروزه از مهم ترین عواملی است که می تواند در جهت حفظ و اشاعه ی صحیح این هنر والا نقشی اساسی را ایفا کند. این شناخت بوسیله ی مطالعه ی دقیق اجزای تشکیل دهنده ی کلیات(مانند زیر ساخت ها و ساختار گوشه‌ها) و جزئیات (مانند جمله ها و انگاره ها) ردیف امکان پذیر است. این که بپذیریم موسیقی ایرانی هویتی مانند یک زبان زنده دارد، می تواند کمک بسیاری در جهت کشف ویژگی های این موسیقی بکند. در این رساله سعی شده تا درابتدا تشابه و تناسب بین موسیقی و زبان-به خصوص زبان فارسی- را طبق نظریات اساتید قدیم و معاصر ثابت کند. در فصل دوم این تحقیق به اهمیت جایگاه استاد برومند در اشاعه ی مفاهیم اصیل و جایگاه ویژه ی ایشان و اعتبار واهمیت ردیفی که روایت کرده اند، پرداخته شده چراکه مصالح این تحقیق درآمدهای دستگاه شور میرزاعبدالله است. در ادامه برای شناخت یکی از ویژگی های این زبان(موسیقی) یعنی تقطیع از نظریات و نگرش استادان گرانقدر: استادکیانی، استادطلایی و استادگنجه ای بهره جستیم و با مقایسه ی این رویکردها در زمینه ی کلیات ردیف به طور اعم و مفهوم تقطیع به طور اخص، به یک نت نویسی دست پیدا کردیم که امکان مقایسه ی هم زمان و آشنایی با دیدگاه های متفاوت را درخصوص تقطیع اجزای گوشه ها فراهم آورد تا بتوانیم در پروسه ی آکادمیک شدن موسیقی ایرانی که استاد طلایی از آن به عنوان جریان «کلاسیک‌سازی» موسیقی ایرانی نام می برند، گامی هرچند کوچک برداریم.
- Abstract
- The issue of scholarly cognition of Iranian Radif-Dastgah-i music is one of the most significant elements in order for preservation and dissemination of the magnificent art. This cognition can be chiefly gained through precise study of the shaping elements of the body of the music such as: foundations and structure of Gushe-ha and also study of details such as musical sentences and patterns of Radif. Acknowledging the fact that Iranian music has got an identity the same as a living language contributes to discovery of the features of this music. This dissertation firstly endeavors to prove the resemblances and close relationship between music and language –Specifically Persian language- according to both old contemporary maestros. The second chapter explores the importance of function of Maestro Boroumand in dissemination of authentic concepts of Iranian music and also the significance of the Radif which was narrated by him. Since the main material of this research is various Daramad of Dastgah-e Shour from Radif of Mirzaabdollah. The next objective is to explore the ideas and attitudes of Maestros: Kiani, Tala’i and Ganje’i in order for cognition of musical phrasing of this language (music). By comparing the mentioned attitudes towards the main body ofRadifin general, and the notion of musical phrasing in specific, a method of notation is devised with which we can compare various views on phrasing of small pieces of Gushe-ha so as to take an even small step forward in the process of academisation of Iranian music which is called “classicalization” of Iranian music according to maestro Tala’i.
