عنوان پایان‌نامه

موزه فردا در شیراز



    دانشجو در تاریخ ۱۷ شهریور ۱۳۹۵ ، به راهنمایی ، پایان نامه با عنوان "موزه فردا در شیراز" را دفاع نموده است.


    رشته تحصیلی
    مهندسی معماری
    مقطع تحصیلی
    کارشناسی ارشد
    محل دفاع
    کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 76326;کتابخانه پردیس البرز شماره ثبت: 1128;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 76326;کتابخانه پردیس البرز شماره ثبت: 1128
    تاریخ دفاع
    ۱۷ شهریور ۱۳۹۵

    در ایران به عنوان کشوری بین شرق و غرب و تاثیرات 2گانه آنها روی ایران، نداشتن اقتصاد تولیدی و کارگری در کنار رفاه نسبی حاصل از درآمد نفت، شاهد رشد فقر انفعالی هستیم. فقری که رشد جامعه غرب را کند کرده است. عدم تلاش برای آینده، آموزش، نداشتن آرمان و انگیزه از نشانه¬های این نوع فقر است که امیدی برای جامعه دموکراتیک باقی نمی گذارد. اگر بتوان آینده ای بهتر برای تمدن ایرانی در نظر گرفت این آینده بیش از هر چیزی از خلال اندیشیدن و به تحقیق دراوردن اندیشه های جدید در رابطه با فضا و زمان و در سطح معماری و شهرهایمان می باشد که امروزه بخش عمده حیات ما را تشکیل می دهند. امروزه مرز هنرهای مختلف آنچنان در هم تنیده و گاه از میان بر داشته شده است که هیچ گونه پایبندی به یک نوع هنر و محدود شدن به آن معنا نمی یابد. مقوله های متنوع بشری مدام در آستانه خلق، شکوفایی و انهدام می باشد. مدام در حال دیدار دوباره از همه دوران هستیم، پس بجاست که از تاریخ ها به صورت جمع استفاده کنیم. می توانیم رویایی را تصور کنیم، رویای جامعه ای که همه تناقضات را با هم آشتی می دهد، مردمی تشنه برقراری ارتباط با اثر معاصرین خود و مکان هایی خاص این نوع ارتباط ... . نیاز به یک در جریان بودن اهمیت حوزه بروز هنر معاصر را بیش از پیش آشکار می سازد. هنری که باید ارزش هایش را در جا و لحظه ای پذیرفت و با آن همگام به سوی آینده حرکت کرد. مهم این است که امروز به فکر فردا بوده تا در آینده آشفتگی های مضاعف به دنبال نیاید. آشفتگی ها و سردر گمی هایی که همه جنبه های زندگی ما را از اقتصاد، سیاست و فرهنگ گرفته تا هنر و معماری،تحت تاثیر قرار خواهد داد. فعالیتهای انجام شده در مکان، در طول زمان خاطراتی را در ذهن انسان ایجاد میکند، که ممکن است فردی یا جمعی باشند. با رجوع چندین باره به آنها، خاطره‌های جمعی که از عوامل هویت بخش انسان می‌باشند، در ذهن انسان نقش می‌بندد و مکان را در نوع قراردادی متفاوت با جاهای دیگر می‌کند. زمان نیز صرفا معطوف به گذشته و متوجه آینده‌ی آن در نظر گرفته نشده؛ بلکه به عنوان عرصه ای که زندگی در آن محقق میشود، مدنظر قرار گرفته شده است. هدف طراحی و خلق موزه، با توجه به ارتباط فرهنگی و هنری جامعه امروزی و نگاه به آینده و با توجه به مقایسه وضعیت طراحی موزه به عنوان نماد و شاخصه معماری در گذشته و حال،درصدد بررسی،تحقیق و کشف اصول و الگوی مناسب طراحی موزه آینده می‌باشد، چرا که موزه فضایی مناسب برای هویت بخشی به فرهنگ و تاریخ یک جامعه می‌باشد. طراحی موزه فردا در شیراز در جهت فراهم آوردن ارتباط فرهنگی و هنری جامعه در گذشته،حال و آینده مد نظر می‌باشد.
    Abstract
    In Iran, as a country between East and West which receives both impacts, passive poverty is growing as a result of the absence of productive labor economy and the relative prosperity resulting from oil. This poverty has slowed down the West growth. Lack of effort for the future, education, and lack of motivation and objectives are signs of this type of poverty that leaves no hope for a democratic society. Thinking of a brighter future of Iranian civilization origins from thinking about and optimizing novel beliefs about time and space of the architecture of our cities which constructs a significant proportion of our life today. Nowadays there is no rigid boundary amongst different arts and it does not make sense to stick and restrict to one art. New human concepts are constantly being created, developed and vanished. We are constantly revisiting different eras. Therefore, it would be appropriate to make a collective use of history. We can imagine a society in which all contradictions are reconciled; people who are inclined to communicate with their contemporaries and special places for these types of relationships. The domain of art is in need of being in a current flow, with values to be accepted at once in order to move towards the future. It is important to think about tomorrow in order to prevent the future chaos which may affect all aspects of our lives from economy, politics and culture to art and architecture. Activities performed in a place create memories in the human mind over time individually or collectively. Referrals to them articulates collective memories which are elements of an individual's identity, making the place so different from other places. Time is also not limited to the past or the future, but a domain which optimizes life. Taking into account the cultural and artistic relationship of today's world and the future direction and comparing the designing status of museum as an icon and an index of architecture of the past, the objective of this study is to investigate the basic principles of designing museum for the future. This is due to the fact that a museum is a suitable place for realizing a society's cultural and historical identity. It aimed at designing a future museum in Shiraz to provide a cultural and artistic relationship between the present, the past, and the future. Keywords: Future; Art; Architecture space; Collective memories; Museum; Culture.