عنوان پایاننامه
جی جی بی جی علی مردان خان و پهلوان کچل ، نگاه آنتروپولوژیک (مردم شناسی) به نمایش عروسکی سنتی شیراز(جی جی بی جی )
- رشته تحصیلی
- نمایش عروسکی
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه پردیس هنرهای زیبا شماره ثبت: 11637;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 79158;کتابخانه پردیس هنرهای زیبا شماره ثبت: 11637;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 79158
- تاریخ دفاع
- ۰۵ مهر ۱۳۹۵
- دانشجو
- مریم شاهدی باغ خندان
- استاد راهنما
- هما جدی کار
- چکیده
- نمایش عروسکی ماهیتأ دارای لذت های روانشناختی خاص خود است، در این میان فرم های سنتی نمایش عروسکی ویژگی هایی دارند که موجب ماندگاری و محبوبیت آنها نزد اقشار عمومی مردم است. یکی از مهمترین این عوامل، زبان ساده و در عین حال عمیق این نمایش هاست که فهم آن را نزد عموم آسان کرده و از این رو با نمایش های مدرن تفاوتی آشکاردارند. یکی از انواع نمایش های عروسکی سنتی که از این متون روان و عامه پسند بهره می برد و در نتیجه اقبال عمومی فراوانی دارد؛ نمایش "پهلوان کچل" است که در نقاط مختلف ایران اسامی متفاوتی دارد و در شیراز به "جی جی بی جی"معروف است. تسری و جریان نمایش در طول مراحل مختلف زندگی افراد محلی و همچنین سنت گرایی موجب شده است تا این نمایش آیینه ای از زندگی و آرزوهای مردم باشد و در طول اعصار بقا یابد. اینتحقیق سعی دارد تا با تحلیل مردم شناسانه ی(آنتروپولوژیک) این نمایش، بررسی ساختار اجرایی و تحلیلی متون مورد استفاده در آن، بررسی کاراکتر ها و پیشینه فرهنگی آن به تحلیل و تحقیق و ریشه یابی فرهنگی این نمایش بپردازد.
- Abstract
- Traditional forms of puppetry have characteristics that cause their popularity among the general population and help them to survive throughout the ages. One of the most important characteristics of traditional puppetry in Iran is the use of simple, and yet profound, language that is easily understood by general audiences. This allows them to be more accessible to all audiences in ways which high level modern theatre in Iran is not. One of the traditional Iranian puppetry forms that uses common language, and therefore has popular reception, is Pahlevan Kachal. These performances have different names in different parts of Iran. In Shiraz it is called Jiji biji. The presence and influence of these performances during various stages in life of local people, and strong traditionalism tendencies, caused this form to be a mirror of people’s lives, culture, norms, and aspirations. This in turn supported Jiji Biji to survive throughout the ages. This study analyzes Jiji biji through an anthropological lens, and studies its cultural roots by examining performance structure, performance texts, characters and fuctions, and its cultural settings. Keywords: Puppet theater, anthropology, folklore, Jiji biji, Shiraz.