عنوان پایان‌نامه

فیلم ۴ماه و ۳ هفته و دو روز، بررسی امر مناقشه برانگیز در سینمای عبدالرضا کاهانی



    دانشجو در تاریخ ۱۲ مهر ۱۳۹۵ ، به راهنمایی ، پایان نامه با عنوان "فیلم ۴ماه و ۳ هفته و دو روز، بررسی امر مناقشه برانگیز در سینمای عبدالرضا کاهانی" را دفاع نموده است.


    رشته تحصیلی
    سینما
    مقطع تحصیلی
    کارشناسی ارشد
    محل دفاع
    کتابخانه پردیس هنرهای زیبا شماره ثبت: 11865;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 81313;کتابخانه پردیس هنرهای زیبا شماره ثبت: 11865;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 81313
    تاریخ دفاع
    ۱۲ مهر ۱۳۹۵

    سینما در جهان امروز ابزار و واسطه‌ای مهم است در بازنمایی مسائل، مناقشات و واقعیت‌هایی که پیرامون هستی انسان وجود دارد. به‌طور ویژه سینمای اجتماعی به شکلی ریزبینانه تر به فضاهای اجتماعی وارد می‌شود و عناصر جاری در بطن واقعیت اجتماعی را واکاوی می‌کند و سپس در قالب عناصر نشانه‌شناختی تصویری و کلامی بر پرده سینما نمایان می‌کند. پژوهش حاضر با اتکا به رویکرد قرائت مناقشه‌برانگیز، به بررسی آثار یکی از کارگردانان و فیلم‌سازان ایرانی به نام عبدالرضا کاهانی پرداخته است، ازاین‌رو که کاهانیسوژه‌ها و مایه‌های آثار خود را از زمینه‌های اجتماعی و جریانات جاری در فضای کنش اجتماعی روزمره می‌گیرد. در همین راستا برای آنکه بتوان توصیف و تفسیری اجتماعی-هنری از جهان تصویری کاهانی ارائه داد به‌طورهم‌زمان و به شکلی ترکیبی، روش قرائت آلتوسری و نظریه تحلیلی پیر بوردیوبه کار رفته است. کاربرد روش‌شناسی آلتوسر و به‌طورکلی نگاه مناقشه‌برانگیزازاین‌رو بوده است که بتوان دلالت‌های متفاوتی را که آثار کاهانی دارند، بازشناسی کرد. بر همین مبنا در بررسی آثار کاهانی دو نوع دلالت رویت پذیر/رویت ناپذیر یا محقق و مسکوت از خلال بازبینی فیلم‌ها، تفکیک شده است و در اثنای آن با توجه به زبان نظری پیر بوردیو به تفسیر دال‌هایی که در فیلم‌های کاهانی عرضه شده‌اند، پرداخته شده است. درنهایت یافته‌های تحقیق حاضر حاکی از این است که آثار کاهانی از یک‌سوبازتاب‌دهنده تصویری‌ از دال‌ها و نشانه‌های نهفته در مسائل اجتماعی هستند.از سوی دیگر با خلق شخصیت ها و دیالوگ‌های دوپهلویشان، لوکیشن ها و میزانسن به شکلی موشکافانه‌تر به کالبد اجتماعی جامعه نظر می‌اندازند و از ورای دلالت‌های آشکار و مسکوت، امر واقع و واقعیت‌های تنیده به زیستگاه اجتماعی ایرانی را بازنمایی می‌کنند
    Abstract
    In today's world, cinema is an important tool and interface in representing issues, conflicts and realities surrounding human existence. Specifically, social cinema events in a narrow sense of the term to the social atmospheres and concaves the elements within the social reality and then presents it on cinema screen within visual and verbal semiology elements. This research is applied on reviewing works of one of the Iranian directors and filmmakers, Abdolreza Kahani based on a critical discourse approach. For the reason that , Kahani takes his subjects and themes of his works from social backgrounds and current events that exist in the atmosphere of daily social action. In this regard to be able to submit a social and artistic descriptions and interpretation of his visual world.simultaneously and combinationally, the discuss method of Althusser and analytic theory of Pierre Bourdieu have been used. Using methodology of Althusser and generally his critical view was for the reason to be able to recognize the different connotations of Kahani works. On this basis in the reviewing of his films two implications are separated: visible/invisible or obvious and latent. In the meantime considering Pierre Bourdiu's theoretical language , the interpretation of signifiers in Kahani movies are discussed. Eventually, this research shows that Kahani's works on the one hand reflects the image of signifiers and symbols are embedded in social issues and on the other hand, through the medium of actors and their ambiguous dialogue ,locations and mise en scène reviews meticulously the social frameworks of the society and through the obvious and latent implications represents the facts and realities intertwined to Iranian social environment.