عنوان پایان‌نامه
کارکرد حقوق بشری امر به معروف و نهی از منکر درتاریخ اسلام و جوامع اسلامی
- رشته تحصیلی
- حقوق بشر
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه دانشکده حقوق و علوم سیاسی شماره ثبت: LP4396;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 81148;کتابخانه دانشکده حقوق و علوم سیاسی شماره ثبت: LP4396;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 81148
- تاریخ دفاع
- ۱۳ مهر ۱۳۹۵
- دانشجو
- فرهاد شیویاری
- استاد راهنما
- خیراله پروین
- چکیده
- انسان از قدیمی ترین روزگارِ حیاتِ خویش، ملّت واحدی بوده است و تنظیم روابطِ انسانی بر اساس وحدتِ اجتماعی، همواره از آرمان های مقدس او می باشد. امر به معروف و نهی از منکر یکی از ارکان اساسی اسلام و ضامن برپاداشتن همه فرایض اسلامی است. این مقوله مهمِ شرعی، همواره با عکس العمل های سیاسی داخلی و خارجی همراه بوده است. شناخت دقیق امر به معروف و نهی از منکر و انجام صحیح این تکلیف الهی می تواند تضمین کننده حقوق و آزادی های فردی باشد. قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران در اصل هشتم با تأکید و تأیید این فریضه الهی، آن را از جنبه صرفا دینی خارج ساخته و جنبه حقوقی نیز به آن داده است. بررسی اعلامیه جهانی حقوق بشر و سایر کنوانسیون های بین المللی نیز نشان می دهد هیچ گونه ناسازگاری بین این وظیفه الهی و مقررات حقوق بشر وجود ندارد و اجرای صحیح آن می تواند یکی از راهکارهای حکومت برای اجرای حقوق بشر در ایران باشد. نتایج بررسی ها بیانگر آن است که مکاتب غربی علیرغم اینکه به وضع و ترویج اصطلاح حقوق بشر پرداخته اند، مبتکر اصلی حقوق بشر نمی باشند. از این رو پیشینه ی حقوق بشر را می توان در ادیان الهی به ویژه در دین مبین اسلام جستجو نمود. متون اسلامی به روشنی حقوق انسان ها را در عرصه های مختلف مطرح نموده است. افزون بر اینکه اصول اعلامیه جهانی حقوق بشر با حقوق بشر اسلامی تفاوت مبنایی دارد که این امربا مقایسه ی اعلامیه ی مزبور با قوانین و حقوق اسلامی و منابع فقهی به وضوح قابل درک است.
- Abstract
- From the beginning of his life, human being has been as a united nation and the regulation of human relations based on the social unity has always been among his sacred ideals. Enjoining good and forbidding wrong (enjoining what is right and forbidding what is wrong) is considered as one of the fundamental principles of Islam and it guarantees the establishment of all other Islamic practices. However, this important religious category has always been associated with some domestic and foreign political reactions. Having a detailed knowledge of enjoining good and forbidding wrong and performing this divine assignment can guarantee the rights and freedoms of individuals. In Article VIII, the Constitution of the Islamic Republic of Iran sets forth this divine task and gives it a legal aspect rather than a purely religious aspect. A review of the Universal Declaration of Human Rights and other international conventions also shows that there is no mismatch between this divine assignment and the regulations of human rights and its proper execution can be regarded as one of the strategies that the government can develop for the implementation of human rights in Iran. The results of various studies indicate that Western schools are not the primary originator of the human rights despite making attempts at the proposal and propagation of the term so-called human rights. Therefore, the background of human rights can be traced to the divine religions, especially in the holy religion of Islam. Islamic texts have clearly clarified the human rights in different areas. Furthermore, the principles of the Universal Declaration of Human Rights have a basic difference with the Islamic Human Rights and this can be clearly understood through the comparison of the above-mentioned Declaration with the Islamic law and rules and the jurisprudence sources. Keywords : Enjoining Good and Forbidding Wrong, Human Rights, History of Islam, Muslim Societies
