عنوان پایان‌نامه

تاثیر شش هفته تمرین استقامتی به همراه تزریق استروئید استانوزول بر پروتئین شوک کروایی وآنزیم های کبدی موش های نر سالم



    دانشجو در تاریخ ۱۳ مهر ۱۳۹۵ ، به راهنمایی ، پایان نامه با عنوان "تاثیر شش هفته تمرین استقامتی به همراه تزریق استروئید استانوزول بر پروتئین شوک کروایی وآنزیم های کبدی موش های نر سالم" را دفاع نموده است.


    محل دفاع
    کتابخانه دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی شماره ثبت: 1305;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 76361;کتابخانه دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی شماره ثبت: 1305;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 76361
    تاریخ دفاع
    ۱۳ مهر ۱۳۹۵

    هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر شش هفته تمرین استقامتی به همراه تزریق استروئید استانوزولول بر پروتئین شوک گرمایی بافت کبد، آنزیم های کبدی (ALT، AST و ALP) و تغییرات وزنی موش های نر سالم بود. بدین منظور 32 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار با سن 12 هفته و میانگین وزن اولیه ی 16±289گرم به چهارگروه تقسیم شدند: بدون تمرین + دارونما (8n=)، تمرین استقامتی + دارونما (8n=)، تمرین استقامتی+ استانوزولول (8n=) و بدون تمرین + استانوزولول (8n=). موش های دریافت کننده استروئید هفته ای یک بار تزریق درون عضلانی استانوزولول (5 میلی گرم به ازای هرکیلوگرم وزن بدن) داشتند، گروه های بدون دارو، به همان میزان روغن آراشیذ را به عنوان دارونما دریافت کردند. حیوانات گروه تمرین به مدت 6 هفته و 5 جلسه در هفته، تحت یک برنامه تمرین پیشرونده استقامتی تا سقف شدت 70 تا 75 درصد VO2max بروی تردمیل دویدند. مقدار HSP72 دربافت هموژنیزه شده ی کبد و نیز مقادیرسرمی ALT، AST و ALP به روش الایزا اندازه گیری گردید. داده ها با آنالیز واریانس یک طرفه در سطح (05/0P <) تحلیل شد. نتایج نشان داد انباشت HSP72 بافت کبد مستقل از استانوزولول درگروه های تمرین بیشتر از گروه های بدون تمرین بوده است (001/0P=) و مستقل از تمرین، تفاوتی در انباشت HSP72 بافت کبد درگروه های دریافت کننده دارو و دارونما مشاهده نشد (05/0P >). تغییرات سرمی آنزیم ALT درسطح (002/0P=) و آنزیم AST درسطح (000/0P=) معنادار شدند اما تغییرات وزنی موش ها و مقادیرسرمی آنزیم ALP معنادارنشد. باتوجه به یافته های پژوهش به نظر می رسد مقادیر ناچیز HSP72 در پاسخ به تزریق استانوزولول نقش محافظتی این پروتئین ها را درجلوگیری از آسیب ناشی از مصرف استروئید در بافت کبدکاهش می دهد. از طرفی، با توجه به مقادیر سرمی آمینوترانسفرازها، شش هفته تمرین استقامتی تعدیل کننده ی آسیب های احتمالی وارده به کبد نبوده است.
    Abstract
    The purpose of this study was evaluating the effects of six weeks endrance training and treatment of stanozolol on liver heat shock protein, hepatic enzymes (ALT, AST and ALP) and weight changes in male healthy rats. For this reason, 32 male wistar rats aged 12 weeks old (initial body weight, 289±16g) were divided randomly into four groups; sedentary vehicle (SV, n=8), exersice vehicle (EV, n=8), exercise stanozolol (ES, n=8) and sedentary stanozolol (SS, n=8). ES and SS groups received a weekly intramuscular injection (5mg/kg of body weight) of stanozolol, while SV and EV groups received Arashiz oil as vehicle. EV and ES groups were submitted to a progressive running program on a treadmill, for 6 weeks and 5 days per week. HSP72 level in homogenized liver tissue, ALT, AST and ALP serum levels were measured by ELISA method. Data were analysed by one way ANOVA test, (P<0.05). Liver HSP72 concentration was higher in exercised compared to sedentary animals (P=0.001), independently of stanozolol. And no differences were seen between stanozolol-treated and untreated animals, independently of exercise (P>0.05). ALT (P=0.002) and AST (P=0.000) changes were significant but ALP changes and rats body weight were not significant. According to the research findings, low levels of HSP72 in response to stanozolol administration suggest a decrease in protection role of heat shock proteins on hepatic injuries induced by steroids treatment. According to an increase in serum levels of aminoteransferases, six weeks of endurance training could not modulate possible side effects of stanozolol on liver tissue. Keywords: Endurance training, Stanozolol, HSP72, Hepatic enzymes