عنوان پایان‌نامه
تعیین خصوصیات فنوتیپی و ژنتیکی اسب نژاد کرد ایران
- رشته تحصیلی
- مهندسی کشاورزی - علوم دامی - اصلاح نژاد دام
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه مرکزی پردیس کشاورزی و منابع طبیعی شماره ثبت: 7074;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 76560;کتابخانه مرکزی پردیس کشاورزی و منابع طبیعی شماره ثبت: 7074;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 76560
- تاریخ دفاع
- ۳۱ شهریور ۱۳۹۵
- دانشجو
- نوید یوسفی مشعوف
- استاد راهنما
- حسن مهربانی یگانه, اردشیر نجاتی جوارمی
- چکیده
- اسب کُرد یکی از نژادهای بومیِ ارزشمند ایران است که طبق استانداردهای جهانی، در دسته‌ی نژادهای استاندارد نشده (توده‌های ژنتیکی) قرار می‌گیرد. پژوهش حاضر، دربرگیرنده‌ی مطالعاتی فراگیر برای تعیین خصوصیات نژادی اسب کرد، از هردو دیدگاه فنوتیپی و ژنتیکی است. بدین منظور، این تحقیق در سه مرحله‌ی جداگانه و پی‌درپی صورت پذیرفت: 1) تعیین خصوصیات فنوتیپی به صورت کیفی، 2) تعیین خصوصیات فنوتیپی به صورت کمّی، و 3) تعیین خصوصیات ژنتیکی. مرحله‌ی اول، به تدوین معیارهای شناسایی اسب کرد از روی خصوصیات ظاهری آن اختصاص داشت. بدین منظور، توصیفات کیفی اسب کرد که قبلاً از منابع مختلف گردآوری شده بود، برای اعتبارسنجی در قالب یک پرسش‌نامه به 114 نفر از فعالان اسب کرد در سراسر کشور ارائه گردید. سپس توصیفاتی که مورد قبول اکثریت افراد مذکور بودند، در قالب یک متن با عنوان «خصوصیات و استانداردهای نژادی اسب کرد» تدوین شدند. در مرحله‌ی دوم، معیارهای به دست آمده از فاز قبلی، برای انتخاب و نمونه‌گیری از اسب‌های کرد مورد استفاده قرار گرفتند. نمونه‌ها شامل 91 رأس اسب بودند که بر اساس خصوصیات و استانداردهای نژادی اسب کرد، به سه درجه‌ی کیفی تقسیم شدند. در کنار اسب‌های کرد از 57 رأس اسب نژاد اصیل (عرب ایران) و 32 رأس از نژاد دره‌شوری هم به منظور مقایسات نژادی نمونه‌گیری شد. 33 صفت بیومتری استاندارد از هر اسب اندازه‌گیری شد و تحت آنالیزهای تجزیه به مؤلفه‌های اصلی، تجزیه‌ی تفکیک‌گر متعارف و فاصله‌ی نژادی ماهالانوبیس قرار گرفت، که نتایج اکثر آن‌ها توانست تمایز بین گروه‌های نژادی مورد مطالعه را آشکار سازد. در مرحله‌ی آخر، تعداد 96 نمونه (شامل 58 کرد و 38 اصیل) برای آزمایش تعیین ژنوتایپ با استفاده از تراشه‌ی ژنومی دربرگیرنده‌ی 670 هزار نشانگر تک‌نوکلئوتیدی، ارسال شدند تا اطلاعات حاصل برای مطالعات تنوع ژنتیکی مورد استفاده قرار گیرد.
- Abstract
- Kurdish Horse is one of the valuable indeginious horse breeds of Iran which has not yet been a “standardized breed” according to international definitions. This study was aimed to characterize the Persian Kurdish Horse from both phenotypic and genetic aspects. For this purpose, the study was carried out in three distinct consecutive phases: 1) Subjective phenotypic characterization, 2) Objective phenotypic characterization, and 3) Genetic characterization. The first phase was dedicated to developing criteria for recognition of Kurdish horses based on their externally observable specifications. Subjective descriptions about appearance of Kurdish horse which had been gathered formerly, were arraneged as a questionnaire and were distributed among Kurdish Horse experts for validation. Then those criteria gainging a high consensus among the interviewed people were constituted as “Breed Type and Standards of Kurdish Horse”. In the second phase, the criteria obtained from the previous phase were employed to select and sample Kurdish horses. 91 horses were sampled as Kurdish which were categorized into three quality groups according to their conformity with the Breed Type and Standards. There were also 57 horses from Assil (Persian Arab) breed and 32 horses from DareShuri population sampled for breed comparison purposes. 33 biometric measurements were obtained from each horse and the corresponding data was analyzed via Principal Component Analysis, Canonical Discriminant Analysis and Between-Population Mahalanobis Distance. The majority of the results demonstrated the distinction among studied groups. At the last phase, DNA samples from 96 horses (58 Kurdish and 38 Assil) were sent for genotyping using the Axiom Equine Genotyping Array which covers 670,000 polymorphic SNPs for the purpose of genetic diversity studies.
