عنوان پایان‌نامه

مقایسه یک وهله فعالیت مقاومتی کم شدت همراه با محدودیت جریان خون وغعالیت مقاومتی شدید بر غلظت میوستاتین در پسران ورزشکار



    دانشجو در تاریخ ۰۷ مهر ۱۳۹۵ ، به راهنمایی ، پایان نامه با عنوان "مقایسه یک وهله فعالیت مقاومتی کم شدت همراه با محدودیت جریان خون وغعالیت مقاومتی شدید بر غلظت میوستاتین در پسران ورزشکار" را دفاع نموده است.


    محل دفاع
    کتابخانه دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی شماره ثبت: 1479;کتابخانه دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی شماره ثبت: 1479
    تاریخ دفاع
    ۰۷ مهر ۱۳۹۵
    استاد راهنما
    فاطمه شب خیز

    هدف ازپژوهش مقایسه یک وهله فعالیت مقاومتی کم شدت همراه با‎ ‎‎‎‎‎‎‎محدودیت جریان خون و فعالیت مقاومتی شدید بر غلظت سرمی میوستاتین در پسران ورزشکار بود. بدین منظور تعداد 36 نفر از کودکان پسر 10 تا 14 ساله (میانگین وزن11/8±11/37کیلوگرم، قد58/11±16/145سانتی‌متر، شاخص توده بدن77/1±40/17 کیلوگرم بر مترمربع) ژیمناستیک کار شهرستان قزوین با سابقه تمرینی بین 3 تا 5 سال، که حداقل در شش ماه اخیر بی تمرین نبوده اند، پس از تکمیل رضایت نامه و پرسشنامه سلامت و پرسشنامه سابقه تمرینی بطور داوطلبانه در تحقیق شرکت کردند. آزمودنی ها بطور تصادفی به سه گروه تمرین مقاومتی شدت بالا (12 نفر)، تمرین مقاومتی شدت پایین با محدودیت جریان خون(12 نفر) و تمرین مقاومتی شدت پایین بدون محدودیت جریان خون(12 نفر) تقسیم شدند. حداکثر قدرت پویا در سه حرکت فلکشن آرنج، اکستنشن زانو و پرس نیمکت انجام گرفت. برای تعیین انسداد نسبی، فشار خون افراد در ساعت 8 تا 9 صبح به صورت درازکش در رختخواب اندازه گیری شد. فشار نسبی انسداد بازو 20 میلی متر جیوه زیر فشار خون سیستولی و فشار نسبی انسداد ران 20 میلی متر بالاتر از فشار سیستولی افراد انتخاب شد. پروتکل های تمرینی شامل: الف) تمربن مقاومتی شدت بالا (75%)، ب) تمرین مقاومتی شدت پایین (30%) همراه با محدودیت جریان خون و ج) تمرین مقاومتی شدت پایین بدون محدودیت جریان خون(30%) بود. برای تجزیه و تحلیل داده‌ های این پژوهش از روش آماری آنالیز واریانس یک راهه برای مقایسه پاسخ سه گروه آزمودنی و برای مقایسه میانگین‌ های درون گروهی از آزمون Tهمبسته درسطح معناداری)05/0P<) استفاده شد. نتایج بدست آمده از تجزیه و تحلیل داده¬ها نشان داد، یک جلسه فعالیت مقاومتی با محدودیت جریان خون موجب کاهش سطح میوستاتین(028/0= p) در گروه انسداد در مقایسه با پیش آزمون شد. ازطرفی در گروه¬های بدون انسداد (257/0= p) و تمرین شدید (553/0= p) این تغییرات معنادار نبود. ضمن آنکه میزان میوستاتین در بین سه گروه بعد از یک جلسه فعالیت تفاوت معنی داری (683/0= p) را نشان نداد. به طور کلی نتایج نشان دادکه بین گروه های انسداد، بدون انسداد و کنترل در مقادیر میوستاتین در پاسخ تفاوت معناداری وجود ندارد.
    Abstract
    Purpose of this study compared a low-intensity resistance exercise with blood flow restriction and high intensity resistance exercise on serum myostatin levels in adolescent athletes. A total of 36 boys 10 to 14 years (average weight 11/8 ± 11/37 kg, height 58/11 ± 16/145 cm, body mass index 77/1 ± 40/17 kg per square meter) gymnast Qazvin city with a history of training 3 to 5 years, after completing the consent form and health questionnaire and exercise history questionnaire, voluntarily participated in this study. The subjects were randomly divided into three groups: high intensity resistance training (n = 12), low intensity resistance exercise with blood flow restriction (12) and low intensity resistance exercise unrestricted blood flow (n = 12) groups. The maximum dynamic strength in flexion of the elbow, knee extension was performed and bench presses. To determine the relative obstruction, blood pressure at 8 to 9 am for lying in bed were measured. Training protocols include: a) high intensity resistance Tmrbn (75%), b) low intensity resistance training (30%) andblood flow restriction and c) low intensity resistance exercise unrestricted blood flow (30%). On the other hand in the group without obstruction (257/0 = p) and intensive (553/0 = p) the change was not significant. While the amount of myostatin in the three groups after exercise significantly different (683/0 = p) did not show. The results showed that the group of obstruction without obstruction and controlling the amounts of myostatin, there is no significant difference in response.