عنوان پایان‌نامه

بررسی میزان تاثیر روشهای بهیسازی در نحوه عملکرد لرزه ای دیوارهای ساحل وزنی با استفاده ارز آزمایش میزلرزه g ۱



    دانشجو در تاریخ ۳۱ مرداد ۱۳۸۸ ، به راهنمایی ، پایان نامه با عنوان "بررسی میزان تاثیر روشهای بهیسازی در نحوه عملکرد لرزه ای دیوارهای ساحل وزنی با استفاده ارز آزمایش میزلرزه g ۱" را دفاع نموده است.


    محل دفاع
    کتابخانه پردیس یک فنی شماره ثبت: 1262;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 41879
    تاریخ دفاع
    ۳۱ مرداد ۱۳۸۸

    دیوارها ساحلی وزنی از جمله مهمترین انواع اسکله¬ها بوده که معمولاً در سواحلی که وضعیت خاک بستر از جنبه ظرفیت باربری قابل قبول باشد، اجرا می¬گردند. در سالهای اخیر آسیبهای وارده به این نوع دیوارها در ساختگاههای ماسه¬ای سست اشباع تحت زلزله¬های رخ داده در نواحی ساحلی ژاپن، ترکیه و تایوان بسیار قابل توجه بوده است. آسیبهای مشاهده شده در این نوع اسکله¬ها شامل تغییرمکان افقی دیوار به سمت دریا، انحراف دیوار به سمت دریا، نشست بستر دیوار، نشست تفاضلی عرشه دیوار و نشست و رانش خاکریز پشت دیوار بوده است که دلایل وقوع آنها عمدتاً پدید آمدن اضافه فشار دینامیکی و استاتیکی درخاکریز پشت دیوار به علت افزایش فشار آب اضافی حفره¬ای، بوجود آمدن نیروی اینرسی دیوار در اثر زلزله و کاهش مقاومت برشی بین سطح زیرین دیوار ساحلی وزنی با بستر بوده است. بمنظور مقابله با آسیبهای احتمالی در این نوع دیوارها، روشهای بهسازی متعددی تاکنون در سراسر دنیا مورد استفاده قرار گرفته است. در تحقیق حاضر روشی جدید از روشهای بهسازی که مبتنی بر کنترل رفتار لرزه¬ای دیوار ساحلی وزنی از طریق بکارگیری یک مکانیزم تغییرشکل پذیر در پشت آن می¬باشد ارائه گردیده است. در روش اخیر از مجموعه¬ای مصالح شکل¬پذیر در حدفاصل بین خاکریز پشت دیوار و دیوار ساحلی استفاده می¬گردد. روش پیشنهادی با استفاده از مجموعه¬ای از آزمایشهای میزلرزه در محیط 1g توسط دستگاه میزلرزه دانشکده فنی دانشگاه تهران مورد آزمایش قرار گرفته است. مشاهدات حاصله نشان می¬دهند که مصالح مورد استفاده در هنگام زلزله بدلیل ماهیت رفتاری تغییرشکل¬پذیرشان همانند یک فیوز ژئوتکنیکی عمل نموده و با کاهش میزان تغییرمکانهای جانبی افقی وعمودی دیوار ساحلی و همچنین کاهش میزان دوران آن به سمت دریا موجب بهبود عملکرد لرزه-ای آن می¬گردند .
    Abstract
    The purpose of current research is to introduce a mechanism that would be capable of absorbing or reducing a most part of dynamic pressure and the deformation of backfill soil and hence minimizing the displacement and tilting of the wall. In order to investigate the proposed ideas, a series of shaking table 1g tests were performed to investigate the seismic performance of a 1/25 scaled down caisson quay wall model with and without (no-mitigation case) the application of deformable panels. Three different deformable panels with different section properties (pier spacing and layer thickness) were tested behind the caisson quay wall and compared with the benchmark model conducted without any mitigation. In all tests, the foundation soil beneath the caisson wall was assumed to be dense so that not to liquefy. However, the backfill soil was constructed with relative density of 25 percent to simulate the liquefaction occurrence situations in the model. The reported results show the reduction in total pressure recorded at the back of the caisson wall and consequently noticeable decreasing in vertical and horizontal seaward movement of the wall in cases of the application of deformable panels behind the caisson quay wall.