عنوان پایان‌نامه
تاثیر تحریک جریان مستقیم الکتریکی جمجمه بر خستگی و توان بی هوازی مردان فعال »
- رشته تحصیلی
- تربیت بدنی و علوم ورزشی - فیزیولوژی‌ورزشی
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی شماره ثبت: 1324;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 76861;کتابخانه دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی شماره ثبت: 1324;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 76861
- تاریخ دفاع
- ۰۷ مهر ۱۳۹۵
- دانشجو
- فرشته کاوه ای
- استاد راهنما
- عباسعلی گائینی
- چکیده
- هدف از این پژوهش مطالعه تاثیر تحریک جریان مستقیم الکتریکی جمجمه بر خستگی و توان بی هوازی مردان فعال بود. به همین منظور از میان داوطلبان شرکت کننده 9 نفر با میانگین وزن (03/10 ±9/70 کیلوگرم)، قد ( 7/5± 73/1 سانتی‌متر) و سن ( 2± 23 سال) انتخاب و مطالعه شدند. از آزمودنی‌ها درخواست شد 24 ساعت قبل از شروع آزمون، از فعالیت بدنی شدید و 48 ساعت قبل از شروع آزمون، از خوردن یا آشامیدن هر گونه ماده محتوی مواد کافئینی پرهیز کنند. این گروه 9 نفر، 3 بار به فاصله 48 ساعت از یکدیگر آزمون شدند. جلسه اول آزمون(گروه کنترل) در نوبت صبح و رأس ساعت 8 صبح آغاز شد. پس از آماده شدن آزمودنی‌ها، در حالت آرامش تواتر قلبی استراحتی ثبت شد. پس از آن آزمون دوی بی‌هوازی اجرا شد و زمان طی شده و تواتر قلبی بیشینه آزمودنی‌ها ثبت شد. جلسه دوم (گروه تحریک) پس از 48 ساعت اجرا و همانند جلسه اول تواتر قلبی استراحتی ثبت شد. این‌بار قبل از اجرای آزمون دوی بی‌هوازی به آزمودنی مدت 20 دقیقه و با شدت 2 میلی‌آمپر جریان الکتریکی به ناحیه قشر حرکتی اولیه اعمال شد. سپس، آزمودنی برای اجرای پروتکل روی تردمیل قرار گرفت. در پایان نیز تواتر قلبی بیشینه و زمان طی شده ثبت شد. جلسه سوم(گروه شم) نیز48 ساعت پس از گذشت جلسه دوم انجام شد. بعد از سنجش تواتر قلبی استراحتی به آزمودنی‌ها تحریک شم (شدت صفر میلی‌آمپر به مدت 20 دقیقه) وارد شد. سپس، آزمون دوی بی‌هوازی را اجرا شد و داده‌های مربوط به تواتر قلبی بیشینه و زمان صرف شده برای بار سوم ثبت گردید . تجزیه و تحلیل یافته ها با استفاده از آزمون واریانس داده‌های تکراری ( 05/. ? P) نشان داد تحریک جریان مستقیم الکتریکی جمجمه بر توان بی‌هوازی و به تعویق انداختن خستگی تاثیر مثبت داشته، درحالی‌که این عوامل در گروه کنترل تفاوت معنا‌دار نداشت. به نظر می‌رسد تحریک الکتریکی جریان مستقیم جمجمه در بهتر شدن میانگین توان بی‌هوازی و به تعویق انداختن خستگی مؤثر باشد.
- Abstract
- The purpose of this study was to investigate the effect of transcranial Direct Current Stimulation on fatigue and anaerobic power active men. For this purpose, the Volunteers for 9 people with an average weight (03/10 ± 70/9kg), height (1/73 ±5/7 cm) and age (23 ±2 years) were selected. All participants were asked 24 hours before the test, vigorous physical activity 48 hours before the test, eat or drink any substance containing caffeine products to avoid. 9 persons, 3 times within 48 hours of each were tested. The first test session began at 8 am in the morning and head. After preparation of the subjects, the resting heart rate was recorded in the relaxed state. Then anaerobic test was performed both elapsed time and maximum heart rate of the subjects were recorded. Second session after 48 hours and resting heart rate was recorded as the first session. This time, before running both anaerobic test subjects with an intensity of 2 mA for 20 minutes and electric current was applied to the area of primary motor cortex. Then, the subjects were to run on a treadmill protocol. At the end of the maximum heart rate and elapsed time were recorded. The third session was conducted 48 hours after the second session. After resting heart rate measure to stimulate the sham subjects (mA zero intensity for 20 minutes) was introduced. Then, the test was conducted both anaerobic and data on the maximum heart rate and time spent were recorded for the third time. It seems that the transcranial Direct Current Stimulation in improving the effective average anaerobic power and delaying fatigue.
