جایگاه اقدامات تامینی و تربیتی در ق.م.ا ۱۳۹۲
- رشته تحصیلی
- حقوق جزا و جرم شناسی
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه پردیس قم شماره ثبت: 002471;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 76465;کتابخانه پردیس قم شماره ثبت: 002471;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 76465
- تاریخ دفاع
- ۲۳ شهریور ۱۳۹۵
- دانشجو
- سیدرحیم سیدنژادجلودار
- استاد راهنما
- محمدجواد فتحی
- چکیده
- قانونگذار کشورمان جایگاه اقدامات تأمینی و تربیتی را در قانون مجازات اسلامی مصوب 1392 با تغییرات بسیار گستردهای همراه کرده است. بدینصورت که نخست، در این قانون به نسخ قانون اقدامات تأمینی مصوب 1339 پرداخته و اقدامات تأمینی و تربیتی را بهصراحت در مورد اطفال و نوجوانان و همچنین مجانین مورد شناسایی قرار داده است و سپس، ضمن اینکه اکثر مصادیق اقدامات تأمینی و تربیتی قانون اخیرالذکر را، در مقام مجازات تکمیلی و تبعی مورد شناسایی قرارداد، مواردی دیگری را هم در مقام مجازات اصلی در قالب دستورات و تدابیری که بعضی از آنها تأمینی و بعضی دیگر تربیتی هستند، بهنظام جزایی کشور اضافه نمود. بدین ترتیب در نظام جزایی کشور ازیکطرف، قانونگذار برعکس ماهیت اصلی اقدامات تأمینی و تربیتی، این تدابیر را تنها برای اشخاص غیرمسئول یعنی اطفال و نوجوانان و نیز دیوانگان پیشبینی کرده است و از طرفی شاهد این موضوع هستیم که نسبت به اشخاص مسئول، بیشتر مصداقهای اقدامات تأمینی و تربیتی را در پیکره کیفرهای تکمیلی و تبعی و حتی اصلی آورده است بهطوریکه در عمل، ماهیت بعضی از این مجازاتها اقدامات تأمینی و تربیتی بوده که مزیّن به نام مجازات گشتهاند. درنتیجه، به نظر میرسد قانونگذار با آوردن دسته عظیمی از اقدامات تأمینی و تربیتی در مقام انواع مجازاتها و محدود کردن اعمال اقدامات تأمینی و تربیتی به دستهی خاصی از بزهکاران، عملاً این نهاد مهم را به شکل واقعی خود در قانون مجازات اسلامی 92 شناسایی نکرده است. گرچه سمتوسوی بعضی از این مجازاتها به سمت اقدامات تأمینی و تربیتی بوده اما همچنان گرایش قانونگذار در برابر برخورد با پدیده بزهکاری بیشتر مجازات گرا بوده تا اعمال اقدامات تأمینی و تربیتی، این عمل قانونگذار این نتیجه را در پی داشته است که آن دسته از اقدامات تأمینی و تربیتی که در مقام انواع مجازاتها آورده شده است از قواعد و آثار مجازاتها پیروی میکنند تا از قواعد و شرایط خاصی که اقدامات تأمینی و تربیتی برخوردارند.
- Abstract
- Iranian lawmaker Security and educative Measures position in the Islamic Penal Code 1392 has been widespread with many variations. Therefore, first, in the law repealed Law and Security and educative Measures to safeguarding measures adopted in 1339 explicitly recognized in children and adolescents as well as lunatics put And then, while the majority of instances the latter Security and educative Measures Act, supplementary and consequential recognized authority in the contract, Other items in the main punishment in the form of rules and measures that provide them with some educational and others are added criminal Country. Thus in our criminal justice system, legislators contrary nature of providing and training measures, these measures only to the children and young people, as well as irresponsible maniacs has forecast On the other hand, we see this over the persons responsible, more instances of Security and educative Measures in the main body of penalties and even brought So in practice, the nature of some of these punishments Security and educative Measures that have been adorned with the name of punishment. As a result, it seems that the legislator with a huge bunch of Security and educative Measures in place to limit the types of penalties and Security and educative Measures apply to certain categories of offenders, It's really important to not identify his true form in the IPC 92. Although some of these punishments direction towards safeguarding measures and training, but also to deal with the phenomenon of crime trends more permissive legislative measures oriented to providing and training, This legislative act will lead to the conclusion that those measures are providing and training in the kinds of punishments Follow the rules and punishments effects of the rules and specific conditions that are Security and educative Measures. Keywords: Security and educative Measures, supplementary and consequential punishment, Temibilite , positive school