عنوان پایان‌نامه

عدم النفع در دعاوی مالکیت فکری



    دانشجو در تاریخ ۳۱ شهریور ۱۳۹۵ ، به راهنمایی ، پایان نامه با عنوان "عدم النفع در دعاوی مالکیت فکری" را دفاع نموده است.


    رشته تحصیلی
    حقوق مالکیت فکری
    مقطع تحصیلی
    کارشناسی ارشد
    محل دفاع
    کتابخانه پردیس قم شماره ثبت: 002858;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 81696;کتابخانه پردیس قم شماره ثبت: 002858;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 81696
    تاریخ دفاع
    ۳۱ شهریور ۱۳۹۵

    این تحقیق به بررسی عدم النفع، تعریف، ماهیت و نحوه دریافت خسارات ناشی از آن و رسیدگی به این‌گونه دعاوی در حوزه مالکیت فکری در دادگاه‌ها و یا مراجع تخصصی ایران می‌پردازد. در نظام حقوقی ایران، برخلاف اکثر نظام‌های حقوقی جهان، خصوصاً در دعاوی مالکیت فکری کمتر به عدم النفع توجه شده و ضابطه خاصی برای تقویم خسارت عدم النفع پیش‌بینی نشده و علاوه بر آن در نوع خسارت قابل مطالبه هم ابهاماتی وجود دارد، بنابراین در این زمینه قانون‌گذار می‌بایست این نقطه‌ضعف را برطرف و با قانون‌گذاری مناسب راه را برای دریافت چنین خساراتی هموار نماید. با وجود تأکید بر جبران خسارت در عدم النفع و تفویت منفعت و همچنین قوانین بین‌المللی و پیوستن ایران به برخی از آن‌ها همچنان در بسیاری موارد خسارات وارده جبران نشده باقی می‌ماند و رویه خاصی در این زمینه وجود ندارد. به‌جز در مواردی که خسارت قطعی و مستقیم نیست، آن‌هم از طریق قواعد لاضرر، اتلاف و تسبیب و...؛ و بعضی قوانین عمومی، نه تخصصی، جبران خسارت عدم النفع عملاً امکان‌پذیر نمی‌باشد و طرح چنین دعاویی نتیجه مطلوبی به همراه ندارد و اصولاً رأی به جبران خسارات داده نمی‌شود. اما همچون اکثر حقوقدانان و به تبعیت از سایر نظام‌های حقوقی می‌بایست قائل به این بود که در وضعیت فعلی عدم النفع نیز ضرر محسوب می‌شود و باید امکان مطالبه آن هم فراهم شود. کما اینکه به استناد قوانین مسئولیت مدنی و همچنین قانون آئین دادرسی کیفری تا حدی می‌شود به جبران خسارات مادی و معنوی پرداخت. تحقیق حاضر، در سه فصل موضوع عدم النفع در دعاوی مالکیت فکری را بیان می‌کند. فصل یکم، مفاهیم، کلیات، تعریف و اقسام مالکیت فکری و مفهوم و اقسام عدم النفع و تفاوت آن با موارد مشابه و نظریات و قواعد قابل استناد و همچنین تاریخچه حمایت از مالکیت فکری و محدودیت‌های آن و اثبات لزوم جبران خسارت، علیرغم عدم تأکید در مطالبه و نحوه دریافت آن، در قوانین موضوعه و مخالفت فقه را بیان می‌کند. فصل دوم، به مسئولیت مدنی ناقض حقوق پدیدآورنده، وجود و لزوم ضرر و رابطه سببیت آن، ماهیت عدم النفع در فقه و قانون، رسیدگی به دلایل و مشروعت آن و نظریات مختلف در باب امکان و یا عدم امکان مطالبه خسارت می‌پردازد. فصل سوم، جبران خسارت مادی و معنوی ناشی از عدم النفع، تعریف، تاریخچه و جایگاه خسارت معنوی و لزوم و شیوهای جب
    Abstract
    This article examines loss of profit, its definition and nature, the manner of indemnity and judicial review of loss of profit claims in intellectual property fields in Iranian judicial courts or other specific bodies of law. Iranian legal system opposed to many other systems of law in the world has paid no attention to the loss of profit especially in intellectual property field and there is no assumption about the principles of loss of profit appraisal. In addition, the types of claimable indemnifications are still ambiguous. Therefore, the legislature should remedy this deficiency by passing the appropriate law. Although there are international regulations emphasizing on indemnity for loss of profit and adhering of Iran to some of these regulations, incurred damages in many cases have remained unpaid and special legal procedure has not been formed. Except in cases of consequential and indefinite damages that have been awarded by applying principle of harm, destruction, causation and some general and specific legislations, claims for the recovering of loss of profit would not be efficacious in legal practice But like other legal systems and doctrines and in current situation, expectancy damage must be accounted a loss. Of course, material and moral damages can be indemnified through invocation to criminal procedure code and tort law. This article focuses on the loss of profit in the intellectual property claims in three sections. The First section discusses the conceptions, generalities, definition and types of intellectual properties, meaning and kinds of the loss of profits and its differences with similar concepts, referable rules and views, history of protection of intellectual property and its restrictions, binding characteristic of indemnity irrespective of its undemanding position in statutes and Islamic jurisprudence. The second section scrutinizes civil liability of anyone who breaches the copyright, existence of damage and the casual link