عنوان پایان‌نامه
بررسی گرایش های سبکی در عکاسی هنری ایران ع: قصه خط قرمز
- رشته تحصیلی
- عکاسی
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه پردیس هنرهای زیبا شماره ثبت: 11506;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 77314;کتابخانه پردیس هنرهای زیبا شماره ثبت: 11506;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 77314
- تاریخ دفاع
- ۱۵ تیر ۱۳۹۵
- دانشجو
- امیرحسین کردونی
- استاد راهنما
- مهران مهاجر, مهرداد نجم آبادی
- چکیده
- چکیده طبقه‌بندی‌کردن از کنش‌های روزمره انسان در زندگی است. این مفهوم که در هنر از آن با عنوان ژانر (نوع) یاد می‌شود همواره در تاریخ و نقد، برای شناخت بهتر و ساده‌سازی پیچیدگی‌های تجربیات هنری به کار می‌رود. علی‌رغم کاربرد بسیار این مفهوم در عکاسی، تنها در قرن حاضر به‌صورت نظری و موشکافانه به ماهیت این مفهوم پرداخته شده است. عکاسی هنری ایران در دو دهه اخیر شاهد تنوع در گرایش‌ها و رویکردها بوده است و لذا خلأ یک دسته‌بندی مبسوط در این حوزه احساس می‌شود. این پژوهش تلاش می‌کند با فراهم آوردن پایگان نظری و ارائه یک دسته‌بندی، پاسخی را برای این نیاز فراهم آورد. برای نیل به این هدف ابتدا به مفاهیم پایه‌ای ژانر در ادبیات و سینما رجوع کردیم؛ چراکه نظریه‌های ژانر اساساً از این دو حوزه نشئت می‌گیرند و با بررسی آن‌ها می‌توان متوجه شد تاریخ گسترده این مفهوم چه دانشی را درباره ژانر برمی‌سازد. سپس برای شناخت چگونگی کردوکار انواع در عکاسی، به مرورِ نوشته‌هایی پرداختیم که از نظام‌های دسته‌بندی برای پیشبرد بحث خود استفاده کرده‌اند. با بررسی کارکردها، معیارهای تمایز و نظریه مؤلف - که از مهمترین مفاهیم در نقد ژانر به حساب می‌آیند - به تبیین ارتباط آن‌ها با عکاسی پرداخته‌ایم. درنهایت با توجه به آنچه از نظریه ژانر در حوزه‌های ادبیات، سینما و عکاسی برمی‌آید، نوعی نظام دسته‌بندی را در عکاسی هنری ایران مدون ساختیم. در این دسته‌بندی از یک نظام التقاطی بهره برده‌ایم که در سطح اول بر پایه کارماده تصویر و در سطح دوم بر پایه روش تولید بنا شده است. این شیوه را به این دلیل به کار بستیم که می‌تواند شناختی تاریخی برای عکاسی ایران فراهم آورد.
- Abstract
- Abstract Classification is a routine for every human. This concept which is known as Genre in arts, has always been used for better understanding and simplification of complex artistic experiences. Although the concept is widely used in photography, it is only during the present century that nature of this concept is studied theoretically in details. Artistic photography in Iran has been experiencing a variety in approaches and fields of interest. Therefore, there is lack of an extensive classification in this field. The present study aims to find an answer for this necessity, through providing a theoretical framework and classification. In order to realize these goals, we first referred to basic concepts of genre in literature and cinema; because the theories of genre originally stem from these two fields and through investigating them one can figure out the knowledge behind the extensive literature of this concept. Then we review the works which have used classification systems to get a better understanding of how these genres of photography work. Studying the functions, differentiation criteria and auteur theory - which are important concepts in genre criticism - we shed a light on the relation between those concepts and photography. Finally, based on the definitions of genre theory in literature, cinema and photography, we have developed a classification system for Iranian art photography. We used an eceletic system which is based, in the first level, on image subject-matter and production method, in the second level. The reason behind using such an approach is that we can get a historical understanding of Iranian photography.
