عنوان پایان‌نامه
پدیدارشناسی کوه در عقاید ایرانی
- رشته تحصیلی
- ایرانشناسی - ایرانشناسی عمومی
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه دانشکده ادبیات و علوم انسانی شماره ثبت: 4306;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 74929;کتابخانه دانشکده ادبیات و علوم انسانی شماره ثبت: 4306;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 74929
- تاریخ دفاع
- ۲۶ تیر ۱۳۹۵
- دانشجو
- سامان فاضلی
- استاد راهنما
- سید احمد رضا قائم مقامی
- چکیده
- موضوع تحقیق حاضر پدیدارشناسی کوه در عقاید ایرانی است. این تحقیق از حیث روش‌شناسی ذیل تاریخ ادیان و پدیدارشناسی دین میرچا الیاده قرار دارد. هدف این پژوهش توصیف پدیدار دینی کوه در اساطیر، حماسه و افسانه‌های ایرانی و نیز بررسی کارکردها و معانی اساسی این پدیدار با نگاهی تطبیقی و با تأکید بر اسناد دینی ایرانی است. کوه در اساطیر، حماسه و افسانه‌های ایرانی به مثاب? مکان مقدس نمود یافته است. در اوستا و متون پهلوی به روشنی بر قداست کوه تأکید شده و در شاهنامه نیز کوه در داستان شاهان و پهلوانان، که در سنت زرتشتی و تا حدی در شاهنامه مقدسند، اهمیت فراوان دارد. همچنین در افسانه‌های ایرانی کوه مکانی مقدس و جایگاه گوهری یگانه است که قهرمان داستان برای دست‌یابی به آن امر قدسی یا شیء مقدس به کوه می‌رود. کوه در عقاید ایرانی، همانند سایر سنت‌های دینی، بسیار پررنگ است و کارکردهای مهمی دارد. این کارکردها در خلال اسناد مختلف قابل مشاهده است. از جمل? این کارکردها می‌توان به موارد زیر اشاره نمود: 1- در بسیاری سنت‌های دینی کوه کیهانی به مثاب? مرکزی مقدس و تکیه‌گاه جهان هستی کارکرد دارد. 2- کوه محل وحی و بصیرت و رابط میان انسان و الوهیت است. 3- کوه مسکن بسیاری از خدایان است. 4- کوه‌های بسیاری تحت تأثیر نیرویی الهی‌اند. 5- کوه با زندگی و مرگ در ارتباط است. 6- برخی کوه‌ها در خلال سنت‌های مختلف دینی مقدس باقی مانده‌اند. 7- به همان اندازه که کوه مجلای قداست است، می‌تواند نامقدس و مکان اهریمنان و پریان و جادوان باشد. 8- کوه در آخرت‌شناسی دارای اهمیت فراوان است. 9- نخستین انسان و کوه مرتبطند. 10- کوه و شهریاری رابط? تنگاتنگی دارند. این کارکرد آخر در عقاید ایرانی به صورتی برجسته پدیدار شده است. شاهان و خصوصاً شاهان نخستین اهل حکمتند و کوه محل حکمت است. همچنین کوه با فر ارتباط دارد. به طور کلی می‌توان گفت که کوه در شهریاری ایرانی تلاقی‌گاه قدرت معنوی و دنیوی است و می‌توان ارتباط عمیقی میان شهریاری دینی و کوه مشاهده نمود.
- Abstract
- The subject of this thesis is phenomenology of Mountain among Iranians. This is under the category of history of religions and Mircea Eliade's phenomenology of religion. The goal of this research primarily is to describe Mountain as a religious phenomenon in Iranian mythology, epic and fictions and to excavate its necessary functions and meanings with a comparative approach and with a focus on Iranian religious documents. The Mountain in Iranian documents is manifested as a sacred place. The Avesta and Pahlavi texts clearly emphasize the sacredness of Mountain. In the Shahnameh, Mountain is of great significance through the stories of kings and heroes who are to some extent sacred in Iranian tradition. In fictions, in the same way, Mountain appears as a sacred place keeping a unique pearl, a sacred thing, or the origin of life and is acceptor of heroes seeking to attain them. Manifestation of Mountain in Iranian tradition, like many other religious traditions, has significant functions such as: 1- Cosmic Mountain as a sacred center 2- The Mountain which relates to revelation and vision 3- The dwelling place of gods and goddesses 4- The Mountain charges with divine power 5- Life and death 6- The persistence of the Mountain through different traditions 7- The dwelling place of fiends 8- Having roles in eschatology 9- The Mountain which relates to the first human being 10- The Mountain and the concept of the kingship. The last function may be worthy of remarkable significance. The Mountain is the place of vision and has affinity with Farr. It is important that the early Iranian kings are strongly connected to wisdom. In fact, the Mountain is the junction of divine and worldly powers.
