عنوان پایان‌نامه
ابهام عکس : طبقه بندی نمود ابهام در عکاسی ایران ع:کودکان اوتیسم
- رشته تحصیلی
- عکاسی
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه پردیس هنرهای زیبا شماره ثبت: 11479;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 76884;کتابخانه پردیس هنرهای زیبا شماره ثبت: 11479;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 76884
- تاریخ دفاع
- ۰۵ تیر ۱۳۹۵
- دانشجو
- محسن آزاده
- استاد راهنما
- مهران مهاجر, مهرداد نجم آبادی
- چکیده
- عکس‌ها که روزگاری به‌عنوان ضمایم متون رسمی وارد حوزه دانش و ارتباطات شدند، امروزه به شکلی بی‌قید، متن جریان‌ها را به خود اختصاص داده‌اند و اندیشمندان حوزه فرهنگ را وادار ساخته‌اند بر نقش معنارسان آن‌ها و دستور زبان بصری تأکید ورزند؛ اما پرسش‌ها و ابهام‌هایی مبنی‌بر چیستی ماهیت این دستور زبان وجود دارد. اینکه چه چیزهایی را شامل می‌شود و چه بلاغتی می‌تواند آن را توضیح دهد؟ درواقع ابهام بر سر امر بصری است. ابهام را گاه در کاربرد عمومی امری ناصواب دانسته‌اند که موجب می‌شود متون، نامفهوم و پیچیده جلوه کنند؛ اما در گفتمان هنر، ابهام(ها) ستوده می‌شوند و هنر بدون ابهام، نوعی نمایش ایدئولوژیک ناتمام به‌حساب می‌آید. این پژوهش تلاش می‌کند عوامل مختلفی را که باعث می‌شود معنای عکس‌ها با ابهام مواجه شود، بررسی کند. به‌همین‌منظور در ابتدا نظریات اندیشمندان مختلف با محوریت ابهام و معنادهی عکس‌ها بررسی می‌شود و درعین‌حال این مفاهیم در بخش‌ها و ریزبخش‌های گوناگونی دسته‌بندی می‌شوند. البته این دسته‌بندی بر اساس انبوه نظریات پراکنده و بعضاً متناقض نویسندگان مختلف در حوزه عکاسی شکل گرفته است و نمی‌تواند یک فرمان جزمی و قطعی به‌حساب بیاید. همچنین لازم به ذکر است این ابهام‌ها، وجوه مختلف یک عبارت کلی تحت عنوان ابهام عکاسانه‌اند و گاه می‌توانند بسیار مشابه و غیرقابل‌تفکیک به نظر برسند. این وجوه مختلف را می‌توان در تمام عکس‌ها جستجو کرد و در ذات تمامی آن‌ها قابل‌ردیابی‌اند. ازآنجاکه کشف دسته‌های گوناگون ابهام، بدون شرح و بسط آن‌ها در آثار عکاسان ایرانی کاری ناتمام خواهد بود، در ادامه، ابهام‌های مختلف عکس‌های ایرانی، به کمک این دسته‌بندی شرح داده شده است. شرح و توضیح عکس‌ها، این نوید را می‌دهد که این تقسیم‌بندی مانند یک جعبه‌ابزار، کاربردی و قابل‌استفاده است
- Abstract
- When photographs entered into the field of science and communication, they were mainly as appendixes. Today however photographs are without doubt considered as the foundation of many contemporary debates about art and culture and have strongly influenced the cultural development. Currently the emphasis of experts about the formative role of photography lies on visual grammar. But there are some questions about the nature of this grammar. What does this visual grammar encompass and how does rhetorics explain it? In fact, there is some ambiguity on all visual aspects. Ambiguity, as the uncertainty of meaning, for which several interpretations are plausible, is sometimes considered as an error, which makes a content complex. But in the discourse of art, ambiguity is praised, and art without ambiguity is in a way a game with unfinished ideological trends. This paper wants to examine the different factors which make photographs ambiguous. For this, we first consider the ideas of different experts about the influences and the ambiguous aspects of photography. For this the various aspects are categorized in different sections and subsections. It is necessary to say that this categorization is based on numerous, and often contradictory ideas of experts on photography and it cannot be considered as dogmatic and final. Also ambiguities in pictures have a variety of aspects of a general expression, called photographic ambiguity, and sometimes they seem identical and inseparable. These different ambiguous aspects can be followed up in all photographs and are found in their inherent nature. Since it would be an incomplete task to categorize different ambiguities without applying it to the works of Iranian photographers, this work studies in a second part their photographs based on this subdivision. The discussion of the photographs uses this categorization, and, like a toolbox, it is applicable and useful
