مطالعه مفهوم جوان و جوانی در میدان سیاسی ایران ( پس از انقلاب مشروطه تا دهه چهل شمسی )
- رشته تحصیلی
- مطالعات جوانان
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 76561;کتابخانه دانشکده علوم اجتماعی شماره ثبت: رس 4906;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 76561;کتابخانه دانشکده علوم اجتماعی شماره ثبت: رس 4906
- تاریخ دفاع
- ۳۱ شهریور ۱۳۹۵
- دانشجو
- شیرین کریمی
- استاد راهنما
- حمیدرضا جلائی پور
- چکیده
- این پژوهش به دنبال مفاهیم «جوان» و «جوانی» در میدان و فضای سیاسی ایران است. میدان سیاسی یک مفهوم بوردیویی است و فرض اصلی این پژوهش نیز -جوانی در میدان سیاست فقط یک کلمه است- یک فرض بوردیویی است. مسئله رابط? سیاستمداران جوانتر با سیاستمداران پیرتر در میدان سیاسی، سازوکارهای ورود به میدان و خروج از میدان سیاسی، تفاوت و شباهت استراتژیهای کاربردی توسط سیاستمدارانِ جوان و سیاستمداران پیر در میدان سیاسی است. دادههای پژوهش، با روش اسنادی-کتابخانهای از میان متون تاریخی، خاطرات سیاستمداران و یادداشتهای افراد فعال در میدان سیاسی در باز? زمانی پس از انقلاب مشروطه تا ده? چهل شمسی به دست آمد و برای رسیدن به تبیین، عناصر دخیل در میدان سیاسی، از جمله: سرمای? سیاسی، سرمای? نمادین، میدان قدرت، میدان سیاسی، عقید? سیاسی، مشارکت و تقسیمکار سیاسی با توجه به نگاه بوردیو بهتفصیل شرح داده شد، در ادامه با استفاده از این عناصر به تحلیل میدان سیاسی در ایران پرداخته شد؛ تقسیمبندی میان سنین؛ حد و مرزهای جوانی و پیری در میدان سیاسی؛ سازوکارهای ورود به میدان سیاسی ایران؛ رابط? نورسیدگان و از پیش رسیدگان در میدان سیاسی ایران؛ کنترل و مدیریت تحرک افراد (جوان و پیر) در میدان سیاسی ایران؛ نقش گروهها، احزاب و جمعیتهای جوانان در میدان سیاسی ایران و مفهوم نمادین «جوانی» در میدان سیاسی ایران بخشهای تحلیلی در این پژوهش هستند. مطالع? اسناد و تحلیلهای نهایی این فرض را تأیید کرد که «جوانی در سیاست فقط یک کلمه است!». روابط بین جوانترها و پیرترها در میدان سیاسی به اشکال «متابعت»، «سلطه»، «همگونی» و «سرپیچی» شکل میگیرد و برای ورود به میدان سیاسی سن و سال اهمیت ندارد و اولویت با سرمای? نمادین، سرمای? سیاسی، منزلت و جایگاه خانوادگی فرد است. تفاوت سیاستمداری در دوران پیری با سیاستمداری در دورانِ جوانی این است که سیاستمدارانِ پیر سرمای? سیاسی و سرمای? نمادین از نوع فردیِ بیشتری نسبت به سیاستمدارانِ جوان دارند و سیاستمدارانِ جوان فقط در صورتی صاحب سرمای? سیاسیِ بیشتری نسبت به پیرترهای میدان سیاسی میشوند که از جانب یک حزب، سرمای? سیاسیِ جمعی که در اختیارِ حزب است به آنها منتقلشده باشد.
- Abstract
- This study looks for the concepts of "youth" and "young" in the political field of Iran. Political field is a Bourdieu concept and the main assumption of this study - that the youth in the political field is just a word - is also a Bourdieu concept. The issue of the relationship between younger and older politicians in the political field, mechanisms of coming to the field and leaving the field, the difference and similarity of the practical strategies by the young and old politicians in the political field. Data of the research are collected by using documentary method from historical texts, politician's memories and the notes of active people in the political field in the period after the constitutional revolution to the 40s. In order to reach an explanation, the elements and concepts involved in political field including political capital, symbolic capital, power field, political field, political opinion, political participation and division of labour regarding Bourdieu' point of view are elaborated. To continue, by using these elements, political field in Iran is analyzed. Division between ages, limitations of young and old age in the political field, the mechanisms of coming to the political field of Iran, the relationship between new and old comers in the political field of Iran, the control and mobility management of people (young and old), role of groups, parties and populations of the youth in the political field of Iran and the symbolic concept of youth in the political field of Iran are analytical sections in this research. The study of documentaries and final analysis support this assumption that youth in politics is just a word. The relationship between the youth and the elderly in the political field is shaped in the forms of “obedience”, “domination”, “homology” and “disobedience”. In order to come to the political field the age is not important and the symbolic capital, political capital, dignity and family status of the individual are the prior