عنوان پایاننامه
پیشگیری وضعی از جرم شکنجه در دو حوزه ی تقنین و ساختار با نگاهی به اسناد بین المللی
- رشته تحصیلی
- حقوق جزا و جرم شناسی
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه پردیس قم شماره ثبت: 002761;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 80422;کتابخانه پردیس قم شماره ثبت: 002761;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 80422
- تاریخ دفاع
- ۲۳ دی ۱۳۹۵
- دانشجو
- زهرا رجائی
- استاد راهنما
- مهدی شیدائیان ارانی
- چکیده
- در عصر حاضر عزمی جدی برای مبارزه با شکنجه در سطح جهانی شکل گرفته است. در کشور ما نیز در اصل 38 قانون اساسی، شکنجه به طور مطلق ممنوع اعلام شده و حتی توجیه هایی همچون حفظ امنیت نمی تواند این ممنوعیت مطلق را خدشه دار سازد. از این رو، تلاش برای مبارزه با شکنجه از اهمیت و پشتوانه بالایی برخوردار است. در میان روش های غیرسرکوبگر و به دور از انفعال، پیشگیری وضعی به عنوان رویکردی واقع بینانه، کاربردی و دارای نتایج قابل رویت و ارزیابی، شناخته می شود و به علت همین خصوصیات مثبت، این پایان نامه قصد دارد که به امکان سنجی اِعمال این رویکرد در مورد جرم شکنجه بپردازد. این امر از طریق شناسایی مهم ترین تدابیر موثر در کاهش جرم شکنجه صورت می پذیرد که برخی از آنها در حوزه تقنین عبارتند از: دسترسی سریع متهم به مقام قضایی (تدبیر افزایش دشواری ارتکاب جرم)، کاستن از ارزش اثباتی اقرار (تدبیر حذف توجیه کننده ها)، بطلان ادله به دست آمده از راه شکنجه (تدبیر کاهش منافع حاصل از جرم)، دسترسی متهم به وکیل، معاینه پزشکی مستقل، تماس با بستگان و همچنین ضبط ویدیویی مرحله بازجویی (تدبیر افزایش خطر ارتکاب جرم). در حوزه ساختار نیز مهم ترین تدبیر، ایجاد دسته ای از سازوکارهای نظارتی است که با رعایت ویژگی های استقلال و بی طرفی، استمرار و غافلگیری از مکان های نگهداری اشخاص محروم از آزادی بازدید کند. درنهایت این پایان نامه به این نتیجه می رسد که ویژگی محدود بودن دامنه زمانی-مکانی ارتکاب جرم شکنجه، اثرگذاری پیشگیری وضعی از این جرم را حتی نسبت به اثرگذاری پیشگیری وضعی از جرایمی همچون سرقت که زمان و مکان ارتکاب آنها مشخص و محدود نیست، افزایش داده است. بنابراین می تواند رویکردی در دسترس و مفید در جهت کاهش شکنجه با کمترین میزان احتمالی جابجایی جرم به حساب آید. به علاوه اینکه در پیشگیری وضعی از این جرم، ناگزیر هستیم بیشتر تمرکزمان را چه از طریق القای ترس (تدبیر افزایش خطر) و چه از طریق القای شرم (تدبیر حذف توجیه کننده ها) بر اثرگذاری بر ذهن و انتخاب نهایی بزهکاران بالقوه قرار دهیم، نه بر روی ایجاد موانعی که می توانند حتی درصورت وجود قصد جدی ارتکاب جرم، راه را بر مرتکب بالقوه سد کنند. به این دلیل که تصور امکان ایجاد این موانع درمورد جرمی مثل شکنجه بعید به نظر می رسد و حتی اگر بتوان با انجام اقداماتی تا حدّی از متهم محافظت به عمل آورد، اما این امر به طور کامل میسّر نیست و به هر حال فرآیند دادرسی کیفری باید طی شود و او در این مدت اختیار مقامات قرار دارد.
- Abstract
- Nowadays, the whole world is seriously determined to combat torture. According to the article 83 of constitutional law of Iran, torture is absolutely banned, so that even justifications like security can't destroy this absolute prohibition. Therefore, combating torture is very necessary and important. Amongst the non-criminal and non-passive methods, situational prevention is known as a pragmatic and practical approach with visible and measurable results. According to such positive characteristics, this thesis wants to review the feasibility of applying this approach to deal with the torture. To do so, one needs to recognize the most important measures that are effective in reducing torture. In the field of legislation, some of them are as follows: prompt bringing of defendant before a Judge (Increase the Effort), reduction of the probative value of confession (Remove Excuses), repudiation of evidences obtained under torture (Reduce the Rewards), access to a lawyer, independent medical examination, notifying the family or friends, and also video recording of the interrogation (Increase the Risks). In the field of structure, the most important measure is creating a set of surveillance mechanisms to visit places where people deprived of liberty are kept which must be in compliance with characteristics of independence and impartiality, continuing and being unannounce. Eventually, this thesis concludes that limit time-place domain of committing torture, makes situational prevention of torture to be more effective than situational prevention of crimes like theft that the time and place of their committing is not limited and specified. Therefore, this approach can be considered as an available and useful method for reducing torture with the lowest possibility of crime shift. In addition, we have to focus on the influencing the minds and the final choice of potential offenders (Whether through induction of fear or through induction of shame), not on creating obstacles that can impede the potential offender with serious intention to commit crime for that it's hard and seems unlikely to create such obstacles preventing a crime like torture. Although we can protect the defendant -to a certain extent- with some acts, but it would not be possible completely; the criminal procedure must be followed and meanwhile he/she is under the authority of officials. Keywords: Torture, situational prevention, confession, access to a lawyer, surveillance, state crime