عنوان پایان‌نامه
ارائه مدل تاثیر توانمندسازهای سازمانی بر حاکمیت پروژه در سازمان های پروژه محور
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 75989;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 75989
- تاریخ دفاع
- ۲۳ شهریور ۱۳۹۵
- دانشجو
- رقیه سعادت پور
- استاد راهنما
- مهدی شامی زنجانی
- چکیده
- با توجه به نقش حیاتی پروژه ها در سازمان های پروژه محور، توجه به ساختار و چارچوب اجرایی آن ها بیش از پیش اهمیت پیدا می کند. طی تحقیقات انجام شده در زمینه شکست پروژه ها به مشکلاتی از قبیل عدم شفافیت در زمینه حمایت مدیریت ارشد، مالکیت و رهبری پروژه و نیز کم بودن ارتباط مؤثر با ذینفعان اشاره شده است. این عوامل همراه با ضعف در تصمیم گیری ها جنبه های مهمی از مفهومی را تشکیل می دهند که امروزه به عنوان حاکمیت پروژه شناخته شده است. در این میان عوامل زیادی در موفقیت اجرای این چارچوب ها نقش دارند که از میان آن ها می توان به توانمندسازهای سازمانی اشاره نمود. بنابراین شناخت این توانمندسازها و کشف ارتباط آن ها با حاکمیت پروژه، نقش به سزایی در موفقیت سازمان های پروژه محور خواهد داشت. هدف اصلی این پژوهش ارائه مدلی از تآثیر توانمندسازهای سازمانی بر حاکمیت پروژه در سازمان های پروژه محور می باشد. این پژوهش در سه فاز انجام شده است. در فاز نخست، توانمندسازهای سازمانی مؤثر بر حاکمیت پروژه و سایر حوزه های مرتبط، از پژوهش های پیشین استخراج گردید. در فاز دوم، ضمن شناسایی خبرگان مرتبط با موضوع پژوهش، پانلی از خبرگان جهت اجرای روش دلفی با هدف شناسایی توانمندسازهای سازمانی مؤثر بر حاکمیت پروژه تشکیل شد. ورودی این فاز، عوامل به دست آمده طی فاز نخست و نظرات خبرگان است. در این فاز طی برگزاری سه مرحله دلفی، توانمندسازهای سازمانی مؤثر بر حاکمیت پروژه شناسایی شدند. علاوه بر این، انواع توانمندسازهای سازمانی (ساختاری، منابع انسانی، فرهنگی و فناورانه) از حیث توانایی و اثرشان بر حاکمیت پروژه، به وسیله ماتریس مقایسات زوجی، توسط خبرگان پانل مقایسه شدند. در فاز سوم با توجه به انواع خروجی های به دست آمده از فاز دوم، مدل تأثیر توانمندسازهای سازمانی بر حاکمیت پروژه ارائه گردید. طبق نتایج به دست آمده، انواع توانمندسازهای سازمانی از جهت توانایی و قابلیت برای تأثیرگذاری بر حاکمیت پروژه به ترتیب عبارتند از توانمندسازهای منابع انسانی، ساختاری، فرهنگی و فناورانه. همچنین 13 توانمندساز ساختاری، 10 توانمندساز منابع انسانی، 9 توانمندساز فرهنگی و 12 توانمندساز فناورانه به عنوان توانمندسازهای مؤثر بر حاکمیت پروژه در مدل پیشنهادی معرفی شدند. بر اساس اطلاعات محقق، این پژوهش از دو منظر جز نخستین پژوهش ها است. ابتدا ارائه توانمندسازهای سازمانی مؤثر بر حاکمیت پروژه در کنار هم، و ارائه مدل تأثیر این توانمندسازها بر حاکمیت پروژه. مدل ارائه شده می تواند به عنوان ابزاری مناسب جهت ارزیابی موفقیت، سنجش وضعیت و پیش بینی چارچوب های حاکمیت در سازمان های پروژه محور، مورد بهره برداری قرار گیرد.
- Abstract
- Due to crucial role of projects in project-based organizations, attention to structure and framework of them is necessary. Lack of transparency in senior management support, project property, project leaders and lack of effective communication with stakeholders are the main factors of projects failure. These factors with failure in decision making guide us to project governance (PG). Among the factors that lead us to success, we can mention organizational enablers (OEs). OEs are “structural, cultural, technological, and human-resource practices” that can be leveraged to support and sustain the implementation of strategic goals. So, identification of OEs and detection of relations between them and PG are important for success of projects in project-based organizations. Identification of these OEs and detection of the relation between them and PG lead us to a model of effects of these OEs on PG that is a factor of success of projects. According to changes of circumstances and dynamic environment, there will be a possibility of review and selection of better approaches of PG due to OEs in these kinds of organizations that will increase flexibility and decrease time of accountability to customers. So, considering different aspects of organization is so important in selecting approaches of PG and proposing a model of effects of OEs on PG. This study identifies OEs which have effect(s) on PG through Delphi method. After identification of these OEs, weight of each OE is estimated. Furthermore four types of OEs are compared with each other using paired comparison analysis. Results show that human-resources enablers have the most effect on PG. Also, structural enablers, cultural enablers and technological enablers effect PG frameworks respectively. Ultimately a model for effects of identified OEs on PG in project-based organizations is proposed. Moreover, identification of strengths and weaknesses in project-based organizations is a usage of this model. Key words: Project governance, Organizational enablers, Project-based organizations, Delphi method
