عنوان پایان‌نامه

بررسی وضعیت حق بر شهر با تاکید بر حق عابر پیاده (مطالعه موردی: چهارراه ولیعصر)



    دانشجو در تاریخ ۲۷ شهریور ۱۳۹۵ ، به راهنمایی ، پایان نامه با عنوان "بررسی وضعیت حق بر شهر با تاکید بر حق عابر پیاده (مطالعه موردی: چهارراه ولیعصر)" را دفاع نموده است.


    رشته تحصیلی
    مدیریت امور شهری
    مقطع تحصیلی
    کارشناسی ارشد
    محل دفاع
    کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 76722;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 76722
    تاریخ دفاع
    ۲۷ شهریور ۱۳۹۵
    استاد راهنما
    عباس نرگسیان

    این مطالعه با در نظر گرفتن مفهوم حق بر شهر از دیدگاه لوفور به بررسی وضعیت حق بر شهر در زیرگذر چهارراه ولیعصر شهر تهران می پردازد و فرآیند تولید آن از مرحله تصمیم گیری تا بهره برداری و همچنین بسترهای اجتماعی موثر بر آن را می کاود. داده های پژوهش، از مصاحبه های نیمه ساخت یافته با عاملین شهرداری و مجریان طرح، جامعه شناسان و همچنین نظرسنجی از شهروندان استخراج گشته است. نتایج تحقیق نشان می دهد که شهرداری به دلیل تشدید تقابل خودرو و انسان، عنصر مزاحم یعنی عابر پیاده را به زیرزمین رانده و دسترس پذیری در زیرگذر محقق نگردیده است و اقلیتی هایی همچون کم توانان جسمی از تردد در این محدوده محروم گشته اند و بسترهای اجتماعی چون گفتمان غالب سواره محور، عدم مطالبه و پاسخ خواهی، ناخویشاوندی شهروندان نسبت به شهر و .. شرایط لازم را جهت ایجاد طرح فراهم ساخته است و شهرداری نیز با تصمیم گیری آمرانه و معطوف به دیدگاه های میلیتاریسیتی و مهندسانه، بدون مشارکت عمومی طرحی را نهایی ساخته که ناقض حق بر شهر شهروندان است و این گره گاه مدنی، فرهنگی و اجتماعی شهر تهران را تا حد معابری مجزا برای سواره و پیاده تقلیل داده است. بهبود سیستم حمل و نقل عمومی، جایگزینی دیدگاههای انسان محور با دیدگاههای مهندسی و کم کردن فاصله شهروند و شهرداری به واسطه نهادهای مردمی از پیشنهادات ارائه شده این تحقیق می باشد.
    Abstract
    This paper seeks to describe the Vali-e-Asr Junction underpass construction procedure from the beginning of decision making until the opening, reveal the social contexts that influenced the project, as well. The main research method is in-depth interviews with urban sociologists and project managers of the construction, thousands of people opinion who live or work near the junction have been assessed. The result shows that municipality decided to subtract the pedestrian from street and street railings forced them to use it. Obviously municipality ignored accessibility for handicap persons and excluded them easily. The social contexts such as automobile-oriented discourse, inhabitant’s lack of demands and lack of citizen engagement with city are the main reinforcement element caused to accomplish this project without any trouble. The decision was taken participation relying on militaristic approach and engineering perspective without any public while depriving inhabitant’s right to the city. The current survey suggestion are as follows: Improving public transportation, replacing human oriented approach with engineering approach, eliminating distance between municipality cooperation and inhabitants by NGOs activities. Key word: Right to the city, pedestrian, Vali-e-Asr Junction, Inhabitant, Municipality