عنوان پایان‌نامه
بررسی چسبندگی روکش آسفالتی بر روی روسازی بتن غلتکی
- رشته تحصیلی
- مهندسی عمران - راه و ترابری
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه پردیس یک فنی شماره ثبت: 2281;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 77445
- تاریخ دفاع
- ۲۱ تیر ۱۳۹۵
- دانشجو
- علیرضا سامع
- استاد راهنما
- محمد شکرچی زاده
- چکیده
- روسازی بتن غلتکی عمدتاً به‌عنوان سطح نهایی سواره‌رو در جاده‌هایی با سرعت‌پایین استفاده‌شده است لذا جهت بهبود کیفیت سطح و استفاده در آزادراه‌ها و جاده‌ها با سرعت‌بالا از یک‌لایه روکش گرم آسفالتی استفاده می‌شود که به آن روسازی مرکب اطلاق می‌گردد. وضعیت چسبندگی بین لایه روکش آسفالت گرم و لایه بتن غلتکی در روسازی‌های مرکب، یکی از اصلی‌ترین عوامل در عملکرد و طول عمر روکش‌های آسفالتی است. عوامل متعددی می‌تواند بر روی چسبندگی لایه‌ها مؤثر باشد که مهم‌ترین آن‌ها نوع اندود سطحی، سطح رویه بتن، دما، شرایط رطوبتی و مقدار اندود سطحی مصرفی هستند. هدف این تحقیق بررسی عوامل فوق بر روی تغییر مکان افقی لایه روکش آسفالتی گرم و حداکثر تنش برشی قابل‌تحمل روسازی مرکب است. در تحقیق حاضر نمونه‌های بتن غلتکی در داخل آزمایشگاه ساخته شد و پس از پخش مقادیر مختلف اندودهای سطحی، آسفالت گرم به ضخامت ? سانتی‌متر بر روی دال‌های بتن غلتکی اجرا می‌شوند. پس از ساخت نمونه‌ها با توجه به عوامل مؤثر، از دستگاه برش مستقیم جهت محاسبه حداکثر تنش برشی استفاده شد که این آزمایش تحت بار با نرخ ثابت ??? میلی‌متر بر دقیقه انجام شد. بر اساس نتایج سطوح صاف بتن غلتکی قیر پلیمری PG64-34 با مقدار بهینه ??? لیتر بر مترمربع و برای سطوح برس خورده قیر امولسیون کاتیونیک CRS1 با مقدار بهینه ??? لیتر بر مترمربع تنش برشی بالاتری را تحمل می‌کنند. همچنین برس خوردن روسازی بتن غلتکی باعث افزایش تنش برشی قابل‌تحمل روسازی مرکب نسبت به سطح صاف در مقدار یکسان اندود سطحی مصرفی می‌گردد. افزایش دما نیز باعث کاهش مقاومت برشی روسازی می‌گردد ولی در دمای ??- افزایش مقاومت برشی مشاهده شد که به دلیل عدم توانایی دستگاه مقدار حداکثری برای آن گزارش نشد. در صورت وجود آب نیز کاهش مقاومت در تمامی حالات مشاهده شد که این کاهش در نمونه‌ها با سطح صاف بیشتر بود.
- Abstract
- Roller compacted concrete pavements are usually used as final surface in low speed roads. Therefore, for improvement of surface quality and to be usable for highways and high speed roads, an asphalt overlay should be used which is called Composite pavement. Interface bonding between hot-mix asphalt (HMA) overlays and Roller compacted concrete pavement (RCCP) can be one of the most significant factors affecting overlay service life. Various factors may affect the bonding condition at the interface such as, tack coat material, RCCP surface texture, temperature, moisture conditions, and tack coat application rate. The objective of this study is to quantify the impact of these parameters on the permanent deformation of the HMA overlay and interface shear strength of composite pavement. In this project, RCCP specimens were prepared in laboratory and after applying different tack coat application rates, HMA overlays with 6cm thickness were compacted on the RCCP specimens. After making the specimens, a direct shear test device was used to determine the interface shear strength. Tests were run in monotonic mode at a constant loading rate of 2.7 mm/min. Test results showed that the SBS modified bitumen applied on top of smooth surface with optimum residual application rate of 0.3L/m^2 produced greater interface bonding strength than the asphalt emulsions CRS1 and for milled concrete surface using asphalt emulsions CRS1 with residual application rate of 0.4L/m^2 produced greater interface bonding strength than the SBS modified bitumen. The milled concrete surface provided greater interface shear strength than smooth surfaces for the same tack coat application rate. As temperature increased, interface bonding strength decreased, however, in -10 ?C the interface shear strength was increased but it couldn’t be reported because of the inability of test device. Moisture conditioning significantly reduced the interface shear strength. This reduction was more pronounced when smooth surface was used.
