عنوان پایان‌نامه
سمع در آثار مولانا ، مفهوم و جایگاه
- رشته تحصیلی
- ادیان وعرفان
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه دانشکده الهیات و معارف اسلامی شماره ثبت: 2325ف;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 68390
- تاریخ دفاع
- ۱۱ اسفند ۱۳۹۳
- دانشجو
- لعبت جوادی
- استاد راهنما
- ناصر گذشته
- چکیده
- بشنو این نی چون شکایت می کند از جدایی ها حکایت می کند تحقیق حاضر در خصوص بررسی پدیدار شناسانه سمع در سه اثر مولانا، مثنوی، فیه ما فیه و دیوان شمس است .توجه خاص مولانا به سمع و جایگاهی که او برای این حس در میان حواس بشری قائل است ، جلال الدین را به وادی سماع ، این مطلقِ شنیدن که متعالی ترین شکل شنیدن است می کشاند. اَشکال سمع در قالب های وحی و الهام ، این ودیعه های آسمانی در زمین و اوقات عرفانی که بر این نوع شنیدن مترتب است و همچنین سمع و سخن الهی و تنیدگی سمع و صدا و صوت ، از دیگر مباحثی است که به آن پرداخته شده است. هستی با شنیدنِ خطاب کلمه کُن ِالهی آغاز شده است و رابطه دیالکتیکِ گفت و شنود و یا به عبارتی سمع و کلمه الهی نیز اساس این کار قرار گرفته است. هستی با یک کلمه و صدا آغاز شد و با صدا و نفخه حق در شیپور اسرافیل نیز به انجام می رسد. بررسی آثار محققان دین پژوه و مولوی شناس در این باره نیز موید اهمیت سمع و شنیدن از تکوین ازلی تا دنیای کنونی است و ما را در اثبات فرضیه ها یاری می دهد. عالم، سمیعِ نغمات الهی است و حکم حق چنین است که نمی آفریند مگر آنکه قابلیت آن را عطا نموده باشد. چه اگر نغمه ای هست، پس گوشی نیز لازم می آید که صدای او را بشنود. هستی مُسخر آدمی است و مولانا با خطاب آغازین بشنو در نی نامه بر آن است تا با تصویر کردن او که از اصلش جدا مانده است، یادآور شود که هیچگاه نبوده است که عالم بوده باشد و آدم نبوده باشد .
- Abstract
- This study is about the phenomenological review of the concept of the Sufi term “Sam’a” or listening with the ear of the heart to the rhythm of poetical verses, in three of Mowlana Jalaloddin Balkhi Rumi’s works that is, the “Mathnavi”, “Fih ma Fih”, and “Divan-e- Shams”. Mowlana specifically takes into consideration the concept of “inner listening” and the place where it occurs, inspired by the natural inclination of the human senses toward spiritual and ethereal issues. Thus, Mowlana takes us into the valley of this state of spiritual listening that is God-oriented and puts a deeply-influenced person in a state of entrancement (wajd). This particular form of listening which occurs in the state of inspiration and divine revelation is a celestial trust on Earth that manifests itself in moments of “Irfan” or inner awareness when the soul in quest of proximity to God becomes solely attracted to sounds, voices, and movements that take oneself to the realm of realities where all doubts are removed. The world of existence began by listening to the Divine Commandment “Be” and its dialectic relation to reception of sounds and words to the senses. In other words, existence itself began with one word and sound, and will end with the deafening sound of the Trumpet of Israfeel. A review of the works of religious scholars and researches of the works of Mowlana, especially on the concept of “Sam’a” also confirms the significance of listening and hearing from eternal genesis to the present world and helps us in proving this theory. The entire world is the Listener to Divine Melody and Commandment, which means God doesn’t create unless He Himself has provided the necessary capability. If there is a melody, there needs to be the ear of the heart to listen to the Almighty’s Voiceless Voice that is apparent all around, but required inner awareness. The world of existence is subordinate to the Best of Creation, that is, Mankind, and by Mowlana by his first and foremost use of the word “Listen” in the “Nai-Nameh” or Account of the Straw, tries to remind, by imagining himself to have been detached from his origin, that there has been no period when the world existed and the human being didn’t.
