عنوان پایان‌نامه
کیفیت گفتگو مداری روشنفکران معاصر
- رشته تحصیلی
- علوم اجتماعی- پژوهشگری علوم اجتماعی
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 70935;کتابخانه دانشکده علوم اجتماعی شماره ثبت: رس 4804
- تاریخ دفاع
- ۲۵ اسفند ۱۳۹۳
- دانشجو
- مرضیه نیلی
- استاد راهنما
- یونس نوربخش
- چکیده
- گفتگو اساس تفکر جمعی، فرهنگ مدارا و پرهیز از خشونت، و نشانی از چندصدایی بودن جوامع است. فراهم نشدن امکان گفتگو در جامعه ای مانند ایران با تنوع قومیتی-مذهبی، و گرایش های سیاسی متفاوت، می تواند به حذف گروه های ضعیف تر منجر شود. دستیابی به نمایی کلی از چند و چون گفتگومداری روشنفکران ایرانی هدف اصلی این تحقیق است. چارچوب نظری این پژوهش بر مبنای نظریات بوهم، آیزاکس، و بخش محدودی از نظریات باختین قرار دارد. بوهم گفتگو را "جریانی از معنا" تعریف می کند که «در جمع ما، در بین ما، و در درون ما جاری می شود و منجر به پیدایش نوعی فهم تازه می شود، چیزی که بدیع و خلاقانه است». در این تحقیق، گفتگوهای منتشر شده طی سه سال گذشته (سال های 92-90) در نشریه ی مهرنامه، به عنوان جامعه (و نمونه)ی آماری پژوهش حاضر، و تحلیل محتوای این متون به عنوان روش تحقیق انتخاب شد. با توجه به مجموع نتایج همه ی مطالب بررسی شده، می توان گفت شاخص های گفتگوییِ مشاهده شده در این تحقیق بیش از شاخص های ضدگفتگویی بوده است. در بین شاخص های گفتگویی، شاخص "پاسخ، استدلال و توضیح" با اختلاف بالایی پرتکرارترین شاخص مشاهده شده است. در مجموع، اصل "صداقت و صراحت" نیز بیش از سایر مفاهیم گفتگویی به کار گرفته شده است. از طرفی شاخص مربوط به اصل "احترام" در میان متون بررسی شده، به نسبت کمتر مشاهده شد. در مقابل، در میان شاخص های ضدگفتگویی، شاخصِ "جوسازی، تنش افزایی و اغراق" نسبت به سایر شاخص ها بیشتر دیده شد، و به طور کلی در متون مورد بررسی، "تنافر و خشونت" بیش از سایر مفاهیم ناقض گفتگو تکرار شده است. تفکیک شاخص های گفتگوییِ مشاهده شده در این تحقیق نشان می دهد بیشترِ گفتگوهای بررسی شده در مرحله ی نخستین یک گفتگوی ایده آل قرار دارند، به این معنا که طرفین در ابراز نظرهای خود صداقت و صراحت را رعایت کرده اند، اما تعلیقِ پیش فرض ها و گوش دادن با هدف رسیدن به نتایج جدید که با حفظ احترام متقابل همراه می شود، کمتر صورت گرفته است. به این ترتیب، می توان گفت در متونِ مورد بررسی، مهارت افراد در بیان و توضیح نظرهایشان در مجموع بیش از مهارت آنها در گوش کردن به صحبت های طرف مقابل و تلاش برای رسیدن به نکات جدید بوده است.
- Abstract
- Dialogue forms the basis of collective thinking, the culture of tolerance and avoiding violence, and is an indication of a society where multiple voices can speak and express their opinions. In a society like Iran’s, with its multitude of ethnicities and political stances, the lack of facilitations for dialogue can result in the elimination of weaker parties. The main goal of this work is to present a general scheme of how Iranian “intellectuals” conduct their dialogues. The theoretical framework of this research is based on the theories of Bohm, Isaacs, as well as a few of Bakhtin’s views. Bohm defines dialogue as “a freely-flowing conversation” where “participants attempt to reach a common understanding, experiencing everyone’s point of view fully, equally and non-judgementally. This can lead to new and deeper understanding, something novel and creative.” In this work, dialogues published during the past three years (2012-14) in the monthly Mehrnameh have been chosen as the statistical society (and sample) for research. Content analysis has been the research method of choice. It can be said that among dialogue indicators, that of “responding, reasoning and explaining” has been the most commonly encountered indicator, standing well above other indicators. Overall, the indicator pertaining to “integrity and clearness” has, too, been used much more frequently than other concepts of dialogue. On the other hand, among anti-dialogue indicators, that of “building and increasing tension, and exaggeration” has been most frequent. In general, within the manuscripts studied for this work, “hatred and aggression” has been used much more repeatedly than other concepts that contradict dialogue. A categorisation of dialogue indicators observed in this work shows that most studied dialogues are adherent to the primary stage of an ideal dialogue, meaning that the sides have been frank and honest in expressing their views, but suspending presumptions and listening with the aim of
