عنوان پایان‌نامه
تاثیر خستگی عملکردی بر زمان بندی فعالیت الکترومیوگرافی عضلات کمری-لگنی وپرونئال در تکواندوکاران زن نخبه با وبدون بی ثباتی عملکردی مچ پا
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی شماره ثبت: 1188;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 69704
- تاریخ دفاع
- ۱۲ اسفند ۱۳۹۳
- دانشجو
- مونا میرجانی
- استاد راهنما
- فواد صیدی
- چکیده
- مقدمه: خستگی یکی از عوامل تاثیر گذار بر زمانبندی فعالیت عضلات و بروز آسیب‌های ورزشی خصوصا اسپرین در مچ پا است. این خستگی می‌تواند علاوه بر اختلال در مفصل آسیب دیده بر سایر مفاصل دورتر نیز تاثیر بگذارد. بر این اساس، هدف از تحقیق حاضر بررسی تاثیر خستگی عملکردی بر زمانبندی فعالیت الکترومایوگرافی عضلات کمری- لگنی و پرونئال در تکواندوکاران زن نخبه با و بدون بی‌ثباتی عملکردی مچ پا می‌باشد. روش اجرا: 13 ورزشکار مبتلا به بی‌ثباتی عملکردی مچ پا با میانگین سنی 36/1±23/21 سال، وزن 56/3±76/53 کیلوگرم و قد 84/4±46/166 متر و سابقه‌ی فعالیت 21/2±38/8 سال و 13 ورزشکار سالم با میانگین سنی 25/1±92/20 سال، وزن 17/4±69/53 کیلوگرم و قد 00/5±92/166 متر و سابقه‌ی فعالیت 75/1±92/7 سال بصورت هدفمند انتخاب شدند. سپس حین اجرای تست پرش– فرود تک پا از عضلات ارکتور اسپاین، کوادراتوس لومباروم، گلوتوس مدیوس و پرونئوس لانگوس آنها فعالیت الکتریکی ثبت شد. در ادامه افراد در پروتکل خستگی ویژه تکواندو شرکت کرده و پس از آن مجدد فعالیت الکتریکی از عضلات فوق الذکر ثبت شد. برای مقایسه‌ی شاخص‌های زمانبندی فعالیت عضلات بین دو گروه در پیش آزمون و پس آزمون از روش‌های آماری تحلیل واریانس چند متغیری (مانوا) و مقایسه‌ی کواریانس‌ها (آنکوا) استفاده شد. سطح معناداری نیز در تحقیق حاضر برابر با 95% با آلفای کوچکتر و یا مساوی با 05/0 در نظر گرفته شد. یافته‌ها: نتایج تحقیق نشان داد در زمان آغاز فعالیت عضلات در پیش آزمون بین دو گروه تفاوت معناداری وجود داشت. این میزان در پس آزمون نیز بین عضلات تفاوت معناداری را نشان داد. همچنین در زمان رسیدن به اوج فعالیت در پیش آزمون بین دو گروه بجز عضله‌ی گلوتوس مدیوس در سایر عضلات تفاوت معناداری وجود داشت. این میزان در پس آزمون بجز عضله‌ی پرونئوس لانگوس در سایر عضلات تفاوت معناداری داشت. بحث و نتیجه‌گیری: نتایج تحقیق حاضر نشان داد افراد دارای بی‌ثباتی عملکردی در مچ پا دچار اختلال در زمانبندی فعالیت عضلات تحت بررسی در زمان آغاز فعالیت و رسیدن به اوج فعالیت نسبت به افراد گروه کنترل در قبل و بعد از اعمال خستگی عملکردی می‌باشند. این اختلال در بعد از اعمال پروتکل خستگی احتمالا ناشی از کاهش اطلاعات دریافتی از گیرنده‌های حس عمقی مچ پا و بهره‌گیری بیشتر افراد آسیب دیده از استراتژی هیپ در ا
- Abstract
- Fatigue is one of the effective factor in timing of muscle activity and sport injury; especially ankle sprain. The fatigue can effect on the other joints, as well. Based on this fact, the purpose of this study was to evaluate the effects of functional fatigue on timing of electromyography activity lombopelvic and peroneal muscle in elite female taekwondo athletes with and without functional ankle instability (FAI). Method: 13 athletes with FAI (age 21.33±1.36 years, Height 166.46±4.84 Cm, weight 53.76±3.56 Kg, sport years 8.38±2.21 years) versus 13 athletes without FAI (age 20.92±1.25 years, Height 166.92±5.00 Cm, weight 53.69±4.17 Kg, sport years 7.92±1.75 years) chosen in purposed. Then the electromyography of Erector spinae (ER), Quadratus lumborum (QU), Gluteus medius (GM) and Peroneus longus (PL) was record while testing of single-leg jump landing. In continuation of athletes take part in fatigue protocol of taekwondo and then record electromyography of those muscle activity again. For comparison of muscle activity timing scales in pre-post tests between two groups MANOVA (2×2) and ANCOVA was used. Result: the resalt shwed that there is a significant difference in pre-test between two groups at the onset activity. This difference was not significant in post-test for ES and QL. But in post-test, significant difference was seen for GM and PL. Although, there was significant difference in all of the muscle at time to peak of activity except Gluteus medius in pre-test. This difference was significant for all the muscles except Peroneus longus in post-test. Conclusion: result of this study showed that athletes with FAI have problem in time to peak and onset activity in ES, QL, GM and PL versus control group before and after functional fatigue. This problem is caused by the reduction of received information from muscle spindle after fatigue and useing of hip strategy much more by injured athletes in this situation. Key words: Functional fatigue, Ti
