عنوان پایان‌نامه

بررسی تجربی جذب کاتالیستی CO۲ در بستر سیال



    دانشجو در تاریخ ۲۴ اسفند ۱۳۹۳ ، به راهنمایی ، پایان نامه با عنوان "بررسی تجربی جذب کاتالیستی CO۲ در بستر سیال" را دفاع نموده است.


    رشته تحصیلی
    مهندسی شیمی - طراحی فرآیندها
    مقطع تحصیلی
    کارشناسی ارشد
    محل دفاع
    کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 68558;کتابخانه پردیس یک فنی شماره ثبت: 1598.
    تاریخ دفاع
    ۲۴ اسفند ۱۳۹۳
    دانشجو
    پدرام سامانی
    استاد راهنما
    رحمت ستوده قره باغ
    چکیده
    لینک فایل چکیده
    جذب سطحی شیمیایی یکی از روش¬های پسا احتراق برای جداسازی گاز دی¬اکسید¬کربن است. در این روش کربن¬دی¬اکسید با ذرات جامد واکنش داده و از گاز حاصل از احتراق جدا می¬گردد. راکتور بستر سیال این امکان را دارد که فرایند جذب سطحی در آن انجام گیرد. در این پایان¬نامه فرایند جذب شیمیایی با استفاده از یک راکتور بستر سیال با قطر داخلی 26 میلیمتر و ارتفاع 90 سانتیمتر و جاذب 30% وزنی KOH و 70% وزنی K2CO3 در دمای 0C 75، انجام گرفت. هیدرودینامیک راکتور بستر سیال در میزان جذب تاثیر گذار است بنابراین پارامتر¬های هیدرودینامیکی چون سرعت گاز ظاهری، اندازه ذرات و نسبت طول به قطر بستر (L/D) تغییر داده شد و اثر آن¬ها برمیزان ظرفیت جذب تعیین گردید به علاوه قطر حباب داخل بستر با استفاده از روش تجزیه سیگنال¬های نوسان¬های فشار محاسبه گشت. افزایش سرعت ظاهری گاز از 9/2= u/umfتا 8/7= u/umf(برای ذارت 335 میکرون) و 9/1= u/umf تا 5= u/umf (برای ذرات 605 میکرون) باعث ایجاد حباب¬های بزرگتر در بستر می¬کند و هم‌چنین افزایش غلظت ذرات جامد در فاز حباب را به همراه دارد و حباب¬های بزرگتر اختلاط بهتری نسبت به جباب¬های ریزتر در راکتور ایجاد می¬کند و در نهایت ظرفیت جذب افزایش می¬یابد اما افزایش سرعت باعث کاهش زمان اشباع بستر می¬شود. برای بررسی تاثیر اندازه ذرات از دو اندازه ذره 335 میکرون و 605 میکرون استفاده گردید، مشاهده شد که ذارت کوچکتر داخل بستر ایجاد حباب¬های بزرگتر و ظرفیت جذب بیشتر می¬گردد. سرعت بهینه برای ایجاد حداکثر ظرفیت جذب و طولانی ترین زمان اشباع بستر در رژیم حبابی بستر سیال برای ذره 335 میکرون برابر m/sec 015/1 و برای ذره 605 میکرون m/sec 74/0 بدست آمد. افزایش L/D باعث افزایش قطر حباب و ظرفیت جذب می¬گردد. با توجه به نتایج بدست آمده برای تعیین هیدرودینامیک بهینه که در آن سیالیت پایدار و بیشترین ظرفیت جذب در رژیم حبابی راکتور بستر سیال می¬باشد بررسی شد و هم‌چنین نتیجه شد که جاذب 30% وزنی KOH و 70% وزنی K2CO3 قابلیت پاک سازی دی¬اکسید¬کربن برای خالص سازی گاز حامل را دارد