عنوان پایان‌نامه
بررسی تاثیر قارچ میکوریزا و باکتری های محرک رشد در کارایی جذب فسفر گیاه زینتی استئوسپرموم در شرایط تنش کم آبی
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه مرکزی پردیس کشاورزی و منابع طبیعی شماره ثبت: 6112;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 65275
- تاریخ دفاع
- ۱۴ مرداد ۱۳۹۳
- دانشجو
- فروغ ظفرفرخی
- استاد راهنما
- محمدرضا طاهری, عزیزاله خندان میرکوهی
- چکیده
- این پژوهش به منظور بررسی اثر قارچ آربسکولار میکوریز و باکتری‌های محرک رشد (PGPR) بر شاخصهای رشد و جذب فسفر در گیاه استئوسپرموم در شرایط تنش کم‌آبی صورت گرفت. ابتدا همزیستی 22 گونه قارچ آربسکولار میکوریز مختلف با استئوسپرموم مورد مطالعه قرار گرفت. بر طبق نتایج این آزمایش قارچ میکوریزی Glomus mossea CA و Glomus mossea st6 نسبت به قارچهای دیگر اثر قابل توجهی بر شاخصهای رشدی استئوسپرموم داشت. قارچهای Glomus mossea St2 و Glomus sp. St2 رابطه همزیستی موثری با این گیاه نداشتند و تاثیر دیگر گونهها در حد متوسط بود. از بین آن‌ها Glomus mossea CA به عنوان گونه مناسب برای همزیستی با استئوسپرموم انتخاب شد. در مرحله بعد اثر قارچ انتخاب شده و باکتری‌های Bacillus pantea و Pseudomonas putida و مخلوط هر دو نهاده زیستی و اثر تنش کم آبی در سه سطح (ظرفیت مزرعه، یک سوم و دو سوم ظرفیت مزرعه) در مقایسه با شاهد بر این گیاه، در آزمایشی به صورت فاکتوریل و در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی در سه تکرار و چهار گیاه در هر تیمار در شرایط گلخانه‌ای ارزیابی شد. کلون‌سازی ریشه، رشد و ویژگی‌های کمی و کیفی ریشه، شاخه و برگ و غلظت فسفر در گیاه مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد گیاهان تلقیح شده با میکوریز و باکتری‌های محرک رشد وضعیت تغذیه بهتر و رشد بیشتری در مقایسه با گیاهان تلقیح نشده داشتند. همچنین اثر هم‌افزایی بین قارچ آربسکولار میکوریز و باکتری‌های PGPR در این آزمایش مشاهده شد. باکتری‌های PGPR حدوداً در سطوحی یکسان با قارچ میکوریز بر جذب فسفر و اثرهای منفی ناشی از کم‌آبی تأثیرگذار بودند. بر طبق نتایج، این ریزموجودات فقط در سطح آبیاری 70% ظرفیت زراعی قادر به بهبود این شاخص‌ها در گیاه بودند و در سطوح آبیاری 40% ظرفیت زراعی هرچند که استئوسپرموم توانست به رشد خود ادامه دهد اما بهره‌گیری از این ریزموجودات نقش موثری در بهبود رشد گیاه نداشت. یافته‌های این مطالعه بیان می‌کند به کارگیری قارچ میکوریز و باکتری‌های محرک رشد و استفاده از سطح بهینه آبیاری، می‌تواند در بهبود شاخصهای رشد و عملکرد و افزایش جذب فسفر در گیاه زینتی استئوسپرموم مفید و موثر باشد.
- Abstract
- This research was carried out in order to study the effects of arbuscular mycorrhizal fungus and plant growth promoting rhizobacteria (PGPR) on growth parameters and P absorption of Osteospermum under drought stress. First, symbiosis of 22 different species of arbuscular mycorrhizal fungi with Osteospermum was studied. Compared to other fungi, Glomus mossea CA and Glomus mossea st6 showed better effects on growth parameters of Osteospermum. Glomus mossea St2 and Glomus sp. St2 had no effective symbiosis relationship with this plant and the effects of other fungi were moderate. Among them, Glomus mossea CA was selected as the best species for symbiosis with Osteospermum. Next, the effects of this fungus and the bacteria Bacillus pantea and Psedomonas putida, single or mixed, were examined in a factorial trial based on a randomized complete block design with 3 replications per treatment (and 4 observation per replication) in greenhouse with different watering conditions (field capacity, 70% and 40% of field capacity). Root colonization, root, shoot and leaf growth parameters of and P concentration in plant was studied. Results revealed that PGPR and mycorrhizal inoculated plants had better nutritional conditions compared to non-inoculated plants. Moreover, there was a synergetic effect between AMF and PGPR in this study. PGPR were as much effective as AMF on increasing P absorption and reducing the negative impacts of drought stress. According to the results, these microorganisms were effective on these parameters only under 70% of field capacity, while under 40% of field capacity, although the plants were resisting these microorganisms had no effective role on its growth. These findings show that exploitation of AMF and PGPR and administering an optimized irrigation can be effective on the yield and quality of ornamental Osteospermum.
