عنوان پایان‌نامه
امکان سنجی کاربست نظریه مجموعه امنیتی منطقه ای در تحلیل پویش های امنیتی منطقه جنوب شرق آسیا
- رشته تحصیلی
- روابط بین الملل
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 68686
- تاریخ دفاع
- ۲۹ شهریور ۱۳۹۳
- دانشجو
- حامد افراسیابپور
- استاد راهنما
- بهاره سازمند
- چکیده
- منطقه جنوب شرقی آسیا که امروزه به عنوان یکی از نمونه‌های موفق همگرایی در آسیا و در میان کشورهای در حال توسعه شناخته شده است، دارای تاریخ پر فراز و نشیبی می‌باشد. تاریخی که با امپراتوری‌های قدرتمند و باشکوه شروع شده و با دوره استعمار و سپس جنبش‌ها و جنگ‌های استقلالطلبانه ادامه می‌یابد. اما نکته قابل توجه، نوع روابط کشورهای این منطقه با یکدیگر پس از کسب استقلال می‌باشد. زیرا در این دوره شاهد روابطی متفاوت و در بعضی اوقات کاملاً متناقض میان این همسایگان می‌باشیم. به نحوی که پس از پایان جنگ جهانی دوم تا دهه 1960 روابط این کشورها عمدتاً از الگوی «دشمنی» پیروی می‌کند. اما با توجه به رویدادهایی که در سال‌های میانی دهه 1960 در سطح داخلی، منطقه‌ای و جهانی رخ می‌دهد، از همین سال‌ها تا دهه 1990 رفتار کشورهای این منطقه را می‌توان بر اساس الگوی «رقابت» با یکدیگر تحلیل و بررسی کرد. در ادامه نیز با وقوع تحولات شگرف بین‌المللی در اوایل دهه 1990، روابط کشورهای منطقه جنوب شرقی آسیا به سمت «دوستی» با یکدیگر تغییر جهت داد. به نحوی که می‌توان گفت در حال حاضر حل و فصل مسالمت‌آمیز اختلافات و عدم توسل به زور به عنوان اصول اساسی میان کشورهای این منطقه به رسمیت شناخته شده است. در این نوشتار سعی شده با بهره‌گیری از نظریه مجموعه امنیتی منطقه‌ای و با تأکید بر وجه سازه‌انگارانه این نظریه، تحولات منطقه جنوب شرقی آسیا، عمدتاً بعد از جنگ جهانی دوم مورد بررسی قرار گیرد. تا در نهایت با بررسی سیر تحول الگوهای دوستی و دشمنی در این منطقه و مؤلفه‌های تأثیرگذار بر این امر، به این سؤال پاسخ داده شود که «چه مؤلفه‌ای مهم‌ترین تأثیر را در تغییر الگوی روابط میان کشورهای جنوب شرق آسیا از دشمنی به دوستی داشته‌است؟» فرضیه اصلی پژوهش این است که شکل‌گیری آسه‌آن و درونی‌شدن هنجارهای مشترک اعضا «راه آسه‌آن» عامل اصلی تغییر الگوی روابط کشورهای جنوب شرقی آسیا از دشمنی به دوستی بوده است.
