عنوان پایان‌نامه
خانه کودک درون من با رویکرد معماری پایدار
- رشته تحصیلی
- مهندسی معماری
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه پردیس البرز شماره ثبت: 523;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 69300
- تاریخ دفاع
- ۳۱ شهریور ۱۳۹۳
- دانشجو
- شهرزاد سیما
- استاد راهنما
- امیرسعیدمشهوربه محمد محمودی
- چکیده
- عصر حاضر دوران روابط پیچیده انسانی است. این روابط پرپیچ‌و‌خم و در‌هم‌آمیخته اگر از کودکی در روندهای علمی خود قرارنگیرد، مشکلات بسیاری بوجود می‌آورند که نه‌تنها این مشکلات اثرات مخربی بر خود شخص دارد، بلکه اثرات مهلکی بر سازمان‌ها و نهادها، خانواده‌ها، مدارس و مؤسسات خواهد‌داشت (جونز, 1387 ص. 9). علاوه‌بر مسائل مطرح شده به کارگیری روش‌های ناکارآمد آموزش در محیط‌های آموزشی رسمی و عدم‌اطلاع خانواده‌ها از روش‌های صحیح پرورش کودک نه تنها سبب جلوگیری از رشد استعداد‌های کودک می‌شود، بلکه باعث می‌شود استعداد بالقوه کودکان نیز به تدریج از دست برود. لذا امور فوق ما را بر این می‌دارد که برای کودکان خود فضایی را اختصاص دهیم که باعث شکوفائی و جهت‌دهی به آینده کودکان گردد. این مهم ما را بر این داشت تا در این پژوهش به بررسی درونی انسان امروزی بپردازیم و مشکلات آن را از منظر درونی‌تر بررسی و به رفع آن کمک کنیم. از دیگر سو تاکنون به این مسئله از منظر فضا و معماری در ایران توجهی نشده‌است؛ لذا در این پژوهش همواره دو محور اجتماعی و معماری(فضایی) این مسئله مورد توجه است. از این رو در این پژوهش ابتدا مسائل روانشناسی فردی مورد مطالعه قرار گرفته است. از آنجاکه پایداری و ثبات شخصیتی در مسائل روانشناسی مهمترین مسئله است، از طرف دیگر در معماری این پایداری به گونه دیگر در بنا خود را نشان می‌دهد، در ادامه پژوهش به مسئله پایداری پرداخته‌ایم. "خانه کودک من" مجموعه‌ای است که با هدف آموزش، تفریح، رشد و ارتقاء سطح فکر و زندگی و ارتباطات جمعی کودک و کودک درون بزرگسالان شکل گرفته‌است. در این مجموعه هدف بر این اصل استوار است که بازدیدکنندگان و مخاطبان این مجموعه، کودکان، نوجوانان و بزرگسالان(والدین کودکان) نیز می‌باشند تا بتوانند کودک درون خود را پیدا کنند. مراجعه‌کنندگان ضمن گردش و گذراندن اوقات‌فراغت با مسائل روان‌شناختی، بازی‌ها، تکنولوژی، دستاوردها و آموزش‌های علمی و آداب و روش زندگی در حال بدون سرکب کردن کودک درون خود، آشنا شوند. این پروژه تلاشی است در راه پیدا کردن راه‌حلی مناسب جهت ایجاد فضاهائی در معماری که با پشتوان? ایدئولوژیکی خود سعی دارد فضای جدید به فضاهای شهری بیافزاید که با توجه به تعاریف جدید و تغییر جامع? پرتلاطم امروزی و نقش ارتباطات در تعریف آن بتواند با شهرهای در حال توسعه دیگر کشورها به رقابت پردازد و از صحن? دهکده جهانی محو نگردد.
- Abstract
- The present age is a period of complicated human relationships. These winding and intermingled relationships, if not placed in a scientific process from childhood, will cause many problems, and the problems in turn not only will have bad effects on individuals but also on organizations and institutions, families, schools and institutes (Jones 2008: 9). Apart from above posed issues, application of ineffective methods in officially educational environments, and familaies’ ignorance of correct methods for bringing up their children both prevent children’s actual talents from developing, and will gradually destroy their potential talents. Thus we are to devote to our children a space that would direct their future and make it flourish. To this important end, this study makes a more inner examination of today’s individuals in order to help resolve their problems. On the other hand, until now in Iran this issue has not been approached from the point of view of space and architecture. This study thus keeps focusing on social and architectural (spatial) aspects of the issue. Hence it begins with examining the issues of individual psychology. Since sustainability and stability of personality is the most important issue in psychology, and architecture is in a way a manifestation of the level of sustainability, this study goes on to concern the issue of sustainability. My Child’s House is a complex developed with the aim of training, fun and raising the level of thought, living conditions and mass communication among children and within the adults’ inner child. The aim of the complex is grounded in the principle that its visitors and audiences are not only children and adolesecents but also adults, so that they can find their inner child. Touring and spending their leisure time, the visitors get familiar with psychological issues, games, technology, scientific findings and trainings, and lifestyle without repressing the inner child. This project is an effort to find an appropriate way to build architectural spaces that, relying on their ideological support, try to add some new space to existing urban spaces so that given new definitions and changes in today’s turbulent societies they would be able to compete with the cities in other developing countries, and not disappear from the global village.
