عنوان پایان‌نامه

استفاده از پساب ناشی از شستشوی کامیون های بتن و بچینگ پلانت در تولید بتن تازه



    دانشجو در تاریخ ۳۱ شهریور ۱۳۹۳ ، به راهنمایی ، پایان نامه با عنوان "استفاده از پساب ناشی از شستشوی کامیون های بتن و بچینگ پلانت در تولید بتن تازه" را دفاع نموده است.


    محل دفاع
    کتابخانه دانشکده محیط زیست شماره ثبت: ENV 1177;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 64732
    تاریخ دفاع
    ۳۱ شهریور ۱۳۹۳
    استاد راهنما
    حمیدرضا جعفری

    از کل منابع آب موجود در جهان تنها کمتر از یک درصد آن برای کشاورزی و آشامیدن قابل مصرف است، صنعت ساختمان یک-ششم از آب شیرین موجود در جهان را مصرف می‎کند. پساب تولیدی در نتیجه تولید بتن شامل سنگدانه‎ها و آبی با قلیاییت بالا، ذرات جامد محلول و معلق است که خطرناک برای محیط زیست و لازم است پیش از ورود به محیط زیست تصفیه شود. با توجه به کمبود منابع آب و هزینه‎های تصفیه این پساب، در این پایان‎نامه بر اساس مطالعات آزمایشگاهی و تحلیل آماری امکان استفاده مجدد از پساب شستشوی کامیون‎های حمل بتن و مراکز تهیه بتن در تولید بتن تازه مطالعه گردید. در این راستا ابتدا کیفیت مصالح مورد استفاده بر اساس استانداردهای معتبر ایران و بین المللی آزمایش شده است. در ادامه در قالب 55 طرح اختلاط با میزان سیمان kg/m3300، 350 و 400 و بتن‎هایی حاوی میکروسیلیس و افزودنی با میزان سیمان kg/m3 270، 315 و 360 و با استفاده از ترکیبات گوناگون اختلاط پساب شستشو و آب کارگاه (شامل استفاده ار 100% آب کارگاه؛ 100% پساب شستشو؛ 70% پساب و 30% آب؛ 50% پساب و 50% آب؛ 30% پساب و 70% آب) نمونه‎های بتنی ساخته شده و مورد آزمایش‎های مقاومت فشاری ملات سیمان پرتلند، اسلامپ بتن، مقاومت‎های خمشی، کششی و فشاری 1، 3، 7، 28، 56 و 90 روزه بتن و همچنین تعیین عمق نفوذ آب در بتن قرار گرفتند. تحلیل مقاومت‎های کششی، خمشی و فشاری 28 و 90 روزه نمونه‎ها با استفاده از روش تحلیل واریانس (ANOVA) نشان می‎دهد که استفاده از پساب شستشو در تهیه بتن اثرات معنا‎داری بر مشخصات ذکر شده بتن ندارد و امکان استفاده از آن وجود دارد
    Abstract
    Among the various water resources on the earth, only 1% of them are available use for drinking and developing purposes, which the construction industry uses one-sixth of fresh water. Concrete wash-water is of high suspended and dissolved solids with strict alkanity that treatment of it before entering into the environment is mandatory. In this dissertation, we applied experimental studies and statistical analysis to evaluate the feasibility of re-using of concrete wash-water in producing of new concrete to abate the expenditure of the treatment and save more water. At the first step, the caliber of required materials for production of concrete, was analyzed using international and Iranian standards. In the framework of 54 mix designs and using various mixes of freshwater and concrete wash-water (encompassing 100% freshwater, 100% wash-water, 70% wash-water – 30% freshwater, 50% wash-water – 50% freshwater and 30% wash-water – 70% freshwater), we produced concrete samples. The ordinary samples and samples accompanying Superplasticizer contained 300, 350 and 400 kg cement per 1 m3 concrete. In addition, the samples along with Superplasticizer and Microsilica contained 270, 315 & 360 kg cement per 1 m3 concrete. The samples were assessed using the following tests: Compressive Strength of Hydraulic Cement Mortars, slump, 42 days flexural strength of concrete, 28 days tensile strength and compressive strength at the ages of 1, 3, 7, 28, 56 and 90 days in associated with the depth of penetration of water under pressure. In addition Statistical analysis of tensile, flexural and 28 and 90 days compressive strengths using analysis of variance (ANOVA) technique, demonstrated that the wash water had no substantial effects on the mentioned characteristics of concrete and we could consider it as a substitution of freshwater in production of concrete. Keywords: concrete wastewater- track mixer- concrete resistance