عنوان پایان‌نامه

ارزیابی ریسک مقایسه ای ریسک فاکتورهای ارگونومیکی بروز اختلالات اسکلتی-عضلانی بخش های انتهایی اندام فوقانی در وظایف تکراری مطالعه موردی کارخانه تولید یراق آلات بهریزان اصفهان




    محل دفاع
    کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 63361;کتابخانه دانشکده محیط زیست شماره ثبت: ENV 1155
    تاریخ دفاع
    ۰۱ تیر ۱۳۹۳
    دانشجو
    گلرخ پیروز
    استاد راهنما
    تورج نصرآبادی

    ارزیابی ریسک اختلالات اسکلتی-عضلانی اندام فوقانی در نیروی کار،به روش های گوناگون انجام می شود. از جمله آنها روش شاخص فعالیت های تکراری شغلی و نیز روش شاخص تنش است. مطالعه حاضر با هدف مقایسه ارزیابی اختلالات اسکلتی- عضلانی توسط روش های شاخص تنش و شاخص فعالیت های تکراری شغلی در بین کارگران کارخانه تولید یراق آلات بهریزان اصفهان انجام گرفت. در این مطالعه که از نوع توصیفی- تحلیلی است. از پرسشنامه اسکلتی- عضلانی نوردیک برای بدست آوردن اطلاعات عمومی و سوابق اختلالات اسکلتی- عضلانی در اندام فوقانی در 110 نفر از کارگران استفاده شد. سپس از روش های ارزیابی ریسک بر اساس شاخص فعالیت های تکراری شغلی و شاخص تنش برای تجزیه و تحلیل اطلاعات بدست آمده از 12 شغل که در مجموع شامل 82 وظیفه می شدندوتعیین سطح ریسک هر یک و مقایسه نتایج انها با یکدیگر و نیز مقایسه نتایج هر یک با نتایج پرسشنامه نوردیک استفاده شد. بر اساس نتایج پرسشنامه نوردیک، میزان شیوع اختلالات اسکلتی- عضلانی مربوط به مچ 21%، شانه17%، انگشتان13% و آرنج 9% بود. بیشترین میزان این اختلالات در شغل پولیشکاری بود. بر اساس نتایج شاخص فعالیت های تکراری شغلی، ارتباط معناداری بین میانگین این شاخص و شیوع اختلالات به دست آمد.بر اساس نتایج شاخص تنش، ارتباط معناداری بین میانگین این شاخص و شیوع اختلالات به دست آمد. در هر دو شاخص شغل پولیشکاری بالاترین سطح ریسک را به خود اختصاص داد. مقایسه مقادیر شاخص ها و سطوح ریسک آنها برای هر شغل نشان داد که بین نتایج این دو شاخص یک ارتباط معنادار وجود دارد. این تحقیق نشان داد که روش های شاخص فعالیت های شغلی تکراری و شاخص تنش در تعیین سطوح ریسک و پیش بینی اختلالات اسکلتی- عضلانی اندام فوقانی منتج از پرسشنامه نوردیک با یکدیگر تطابق دارند.
    Abstract
    Musculoskeletal risk assessment of upper extremities can be conducted in different ways, which Occupational repetitive actions index and Strain index methods, are among them. The purpose of this study was to compare musculoskeletal disorders among workers of Isfahan’s Behrizan fittings manufacturing company, using Occupational repetitive actions index and Strain index methods. In this descriptive- analytic study, Nordic musculoskeletal questionnaire was used among 110 workers of the company for collecting general information and musculoskeletal disorders records, Occupational repetitive actions index and Strain index methods, were used for analyzing 12 jobs and 82 tasks of the company, identifying their risk levels, comparing their results with each other and with Nordic questionnaire’s. According to Nordic results, musculoskeletal disorders frequencies of wrist, shoulder, fingers, and elbow regions, were accordingly 21%, 17%, 13%, 19%, Which the most of all the disorders was in polishing. According to Occupational repetitive actions index results, there was a significant correlation between this index and the frequency of disorders (p<0.05). According to Strain index results, a significant correlation was seen between the Strain index and the frequency of disorders (p<0.05). In both indexes, the highest results belonged to polishing. By comparing indexes results and their risk levels for each job, it was concluded that there was a significant correlation between these two indexes (p<0.05). This study showed that there is an agreement between the Occupational repetitive actions index and Strain index methods, in determining risk levels and predicting musculoskeletal disorders concluded from Nordic questionnaire. Key words: Ergonomic risk assessment, Occupational repetitive actions index, Strain index