عنوان پایان‌نامه
حفاظت و باز زنده سازی منظر بومی حاشیه رودخانه کارون در شهر اهواز
- رشته تحصیلی
- مهندسی طراحی محیط زیست
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 71971;کتابخانه دانشکده محیط زیست شماره ثبت: ENV 1341
- تاریخ دفاع
- ۲۶ شهریور ۱۳۹۳
- دانشجو
- عبدالحسین حویزاوی
- چکیده
- در این پژوهش ، مناظر بومی حاشیه رودخانه کارون واقع در محدوده شهر اهواز در ارتباط با بستر طبیعی رودخانه کارون مورد شناسایی و طبقه بندی قرار گرفتند و بر اساس نوع اختلالات بوجود آمده در اثر توسعه نامتناسب شهری در دهه های اخیر ، راهکارهایی جهت حفاظت و باززنده سازی این پهنه های باارزش تاریخی و بومی ارائه گردید.رودخانه کارون بعنوان طولانی ترین و تنها رودخانه قابل کشتیرانی در کشور ایران از دیرباز زمینه شکل گیری مجتمع های زیستی متنوعی در پیرامون خود بوده است.تعامل پیوسته و مداوم انسان و طبیعت در مجاورت این دالان طبیعی، ساختار های متنوع بومی از کشتزار های سنتی، منظر باغات ، روستاهایی چون گاومیش آباد ، بخش های مذهبی صائبین مندایی و محوطه های تاریخی را در طول زمان ایجاد کرده است. این تحقیق از فروردین ماه سال 1392 آغاز و تا شهریورماه 1393 خاتمه یافت و طی بازدیدهای میدانی متعدد در بازه های زمانی گوناگون از محدوده مورد مطالعه ، اطلاعات مورد نیاز گردآوری شد. در انجام این تحقیق ابتدا بستر طبیعی و فرهنگی رودخانه کارون در سه بخش کلان ، میانی و خرد مورد مطالعه قرار گرفت. سپس از طریق شناسایی رفتارهای مسالمت آمیز بومیان منطقه در ارتباط با بستر طبیعی رودخانه و نیز انطباق لایه های ساختاری در مقیاس خرد ، پهنه های بومی در محدوده مورد مطالعه شناسایی گردید این پهنه ها در طول دوره تاریخی 50 ساله مورد بررسی قرار گرفتند و تغییرات بوجود آمده در هرکدام از این پهنه ها در اثر توسعه نامتناسب شهری و عوامل ایجاد اختلال بررسی گردید و راهکارهای پیشنهادی جهت باززنده سازی هرکدام از پهنه های بومی براساس عملیات مختلف باززنده سازی ( بهسازی ، ترمیم ، بازآفرینی ، حفاظت و .. ) ارائه گردید و در نهایت طراحی بخشی از محدوده مورد مطالعه براساس راهکارهای پیشنهادی صورت گرفت.
- Abstract
- In this study, native landscapes of Karun riverside located within limits of Ahvaz city associated with natural bed of the river were identified and classified,and according to the type of disorders caused by the disproportionate urban development in recent decades, some strategies were offered for the conservation and regeneration of these historically valuable and native zones. Karun River, as the longest and only navigable river in Iran, which has long been the background for development and formation of integrated bio-diversity complexes around it, have created the continuous and uninterrupted dinteraction of man and nature in the vicinity of these natural corridor native structures of traditional farms, gardens landscape, villages such as Gavmish Abad, the SabaeanMandaean religious sites and historical yards over time. The study started from April 2013 to late September 2014 and during field visits in several different time periods of the study area, the required information was collected.In this study, firstly the natural and cultural context of the Karun River in three large, middle and small (macro, median and micro)were studied.Then, through identifying peaceful behaviors of the region native in relation to the natural bed of the river, as well as small-scale adjustment of structural layers, native zones were identified within the study zone. These zones were reviewed during the historical period of 50 years and the resulting changes in each of these zones, as a result of in appropriate urban development and the factors causing disorder were investigated, and proposed strategies for regeneration of each of the native zones based on various regeneration operations (improvement, Regeneration, recreating, protection etc.) were presented, and Finally, the design of a part of the study area were presented on the basis of the proposed solutions.
