عنوان پایان‌نامه
مسئولیت بین المللی دولتها در قبال تبلیغات خصمانه رسانه ای( پروپاگاندا)
- رشته تحصیلی
- حقوق بین الملل
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه دانشکده حقوق و علوم سیاسی شماره ثبت: LP3667;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 65733
- تاریخ دفاع
- ۱۷ شهریور ۱۳۹۳
- دانشجو
- ریحانه ریخته گربرنجی
- استاد راهنما
- عباسعلی کدخدائی الیادرانی
- چکیده
- با ظهور و توسعه فناوری¬های ارتباطی، تبلیغات در عرصه بین¬المللی نقشی تعیین¬کننده یافت و این کاربرد تا جایی پیش‌رفت که دولت¬ها بجای مخاصمه مسلحانه، و یا در تلاش برای زمینه¬سازی یا توجیه آن، انتشار تبلیغات خصمانه را از طریق رسانه¬ها در پیش گرفتند. نمونه این امر را در تبلیغات رسانه¬ای پیش از تجاوز به عراق شاهد بودیم. تبلیغات خصمانه یا پروپاگاندا در راستای تبلیغات برای جنگ و ژنوسید، اقدامات براندازانه و توهین به باورها و چهره¬های مقدس به کار گرفته می¬شوند. حقوق بین¬الملل برای مقابله با این تکنیک رو به رشد، اقدامات چندی اتخاذ کرده و به انتشار تعدادی سند بسنده کرده است. اما حتی همین اقدامات نیز به ندرت در نوشته¬های محققان منعکس شده است. در واقع، بر خلاف تصور رایجِ خلأ حقوقی در این زمینه، حقوق بین¬الملل، قواعدی را برای این موضوع در نظر گرفته که از مهم¬ترین آن¬ها می¬توان به بند نخست ماده ?? میثاق حقوق مدنی و سیاسی مبنی بر ممنوعیت تبلیغات خصمانه برای جنگ اشاره کرد. سازمان-های بین‌المللی و نهادهای وابسته به سازمان ملل نیز در این خصوص، اعلامیه¬ها و قطعنامه¬های متعددی منتشر کرده¬اند. در این میان، به نظر می¬رسد مؤثرترین راهکار برای مقابله با این نوع تبلیغات، احراز مسئولیت دولت¬ها در قبال تبلیغات خصمانه رسانه¬ای ست. اگرچه بسیاری از نویسندگان از ذکر یا پذیرش این امر سر باز می¬زنند اما با توجه به تحولات عرصه مسئولیت، علاوه بر مسئولیت تبلیغات خصمانه توسط دولت، انتساب تبلیغات خصمانه افراد خصوصی به دولت نیز چندان دور از ذهن نیست. استفاده از قواعدی مانند «کنترل» و «عدم استفاده زیان بار از سرزمین» در کنار مقررات ناظر بر پخش مستقیم برنامه¬های ماهواره ای، در این خصوص، راه گشا ست.
- Abstract
- With the appearance and development of communicational technologies, propaganda found an indispensable role in international field and this application went so far as instead of waging war or to justify or prepare the minds for it, states started to disseminate propaganda through media. The example could be witnessed in the media`s propaganda, before the invasion of Iraq. Propaganda is used in order to incite war and genocide, subversive acts and defamatory messages towards the holy beliefs and characters. International law has chosen several approaches to thwart this growing technic and has ultimately sufficed to few documents. But even these proceedings are rarely reflected in the researchers` papers. Actually, In spite of the common assumption of legal vacuum in this sense, international law has considered some rules for this matter that one of the most important one of them is the first part of article 20 of the International Convenant of Civil and Political rights, which prohibits propaganda for war explicitly. International organizations and UN related bodies have issued many declarations and resolutions, as well. However, it seems like the most efficient approach to defy propaganda is the responsibility of states for propaganda by media. Even though many writers tend not to imply or accept that, considering the evolutions of the field of responsibility, beside responsibility of states for propaganda by the government, assignment of propaganda by private individuals to the governments are not to be neglected. The principles like “Control” and “Sustainable utilization of territory”, in addition to the regulations of live dissemination of satellite programs can help us to prove both the responsibility of states for propaganda by governments and individuals.
